جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی: این عنصر مقدمه ای ابتدایی برای آتئیسم و ​​آگنوستیک است. با توصیف دقیق الحاد و ادم گرایی شروع می شود و آنها را از بسیاری چیزهای دیگر که اغلب با آنها ترکیب می شوند متمایز می کند. پس از بحث مختصری در مورد چارچوب نظری که در آن الحاد و اگنوستیک به درستی ارزیابی می شوند، سپس به ترسیم مواردی برای الحاد و اگنوستیک می پردازیم. در هر دو مورد، هدف قانع نبودن، بلکه پیشرفت فهم است: هدف موارد این است که بفهمیم چرا برخی خود را دلیل قانع‌کننده‌ای برای پذیرش الحاد یا آگنوستیک می‌دانند.

ترجمه ماشینی : بررسی «آتئیسم جدید» نه یک پدیده منزوی، بلکه بیان معاصری از سنت طولانی‌تر حمایت و تضاد بی‌خدایی نسبت به دین، باورهای الهی و اعمال مرتبط را نشان می‌دهد. اگرچه همه منتقدان دین ملحد نیستند و آتئیست‌ها در میان خود تنوع نشان می‌دهند، یک رویکرد فراگیرانه باز وسلی به تنوع مذهبی و الحاد جدید استدلال می‌کند که آتئیست‌های جدید به اندازه کافی شبیه افراد مذهبی هستند تا بتوان با استفاده از ابزارهای مفهومی مربوط به تنوع مذهبی به آنها نزدیک شد. تعامل و گفتگو به طور خاص، پیشنهاد می‌کند که یک نگرش باز شامل گرایانه خوش‌بینانه از فلسفه دین، مبتنی بر منابع روش‌شناختی، کتاب مقدس، تاریخی و اخلاقی ارائه‌شده و ادغام‌شده توسط سنت وسلی، برای رویکرد به موضوعات تنوع دینی که بی‌خدایی و آتئیست‌های جدید را در بر می‌گیرد، مؤثر است. . تنوع وسلی از شمول گرایی باز مشکلاتی را که پارادایم های رقیب از فلسفه دین نشان می دهند، کاهش می دهد یا از بین می برد و از پیچیدگی های ضمنی یا صریح برای انتخاب الهیات اصلاح شده، کاتولیک و جهان گرا اجتناب می کند. این به طور منسجمی به یادگیری متقابل و واقعی در میان مؤمنان مذهبی و ملحدان و یک فوریت امیدوارکننده در مورد رستگاری می‌پردازد. اصرار بر اینکه هر فردی دارای ارزش مقدس یا شأن ذاتی است، زیربنای آزادی غیرمذهبی و تلاش‌های سازنده برای متقاعد کردن است. همکاری حول اولویت‌های مشترک را تقویت می‌کند، مخالفت محتاطانه را در صورت لزوم تقویت می‌کند، و در همان چیزی عمل می‌کند که جان وسلی آن را راه عالی‌تر عشق می‌نامد. به عنوان یکی از نمونه های مسیحیت جهانی، اعتقادی، و انجیلی; رویکرد فراگیر باز وسلی به تنوع مذهبی و الحاد جدید با هدف تفسیر صادقانه کتاب مقدس و استفاده انتقادی از سوابق تاریخی، عقل، منطق و علوم با گوش دادن به تجربه وجودی و عملی است. با ارج نهادن به هر صدایی در کنفرانس، به طور مؤثر گفتگوی مداوم در مورد موضوعات حیاتی برای الحاد و دین، از جمله روابط دین و علم، مشکلات شر و رنج، و شکوفایی اخلاقی بهینه برای واقعیت‌های فیزیکی و معنوی را واسطه می‌کند.

سنتی برای وجود خداوند را اصلاً قانع‌کننده نمی‌یابند. آن‌چه ممکن است بدتر از آن باشد، این است که بعضی از مردم با خلوص نیت در جست‌وجوی خداوند هستند، اما او را نمی‌یابند و ناچار می‌شوند با احساس ناخشنودی و دلسردی، این جست‌وجو را رها کنند. «خفای الهی» نامی است که فلاسفه بر این پدیده نهاده‌اند. جان شلنبرگ، فیلسوف معاصر، معتقد است که خفای الهی، الحاد را توجیه می‌کند. پل موزر فیلسوف تحلیلی معاصر، برعکس جان شلنبرگ، نه‌تنها معتقد نیست که خفای الهی، الحاد را توجیه می‌کند بلکه اساساً از نظر او خفا ویژگی لازم و ضروری مثبت خدای یهودی-مسیحی است. ما در این مقاله به بررسی و مقایسة دیدگاه‌ها و دلایل این دو فیلسوف معاصر دربارة مسئلة خفای الهی می‌پردازیم و اعتبار برهان خفای الهی در توجیه الحاد را با توجه به نظرات این دو فیلسوف مورد بررسی قرار می‌دهیم. نتایجی که از بررسی‌های انجام‌شده در این مقاله به‌دست می‌آید از این قرارند که اولاً برخلاف دیدگاه موزر مسئلة خفای الهی نیازمند توجیه و استدلال به طور کلی است؛ ثانیاً استدلال شلنبرگ بر مبنای خفای الهی از سوی خداباوران قابل پاسخ‌گویی است و نمی‌تواند الحاد را توجیه کنند.

در اين مقاله ابتدا با تفكيك اصل تكامل داروينی از داروينيسم، و توضيحاتی درباره محورهای اصلی تكامل داروينی، اصل انتخاب طبيعی و نسبت آن با ديدگاه داروین بررسی می شود. در بخش دوم مقاله به نحوه استنباط اتئيسم∗∗ و نگرش های اتئيستی از تكامل داروينی و داروينييسم با تأكيد بر نظريات ريچارد داوكينز اشاره، و استدلال های اصلی وی بازسازی می شود. در بخش پايانی مقاله، اشكالات و ايرادات اصلی استدلال های مطرح شده در استنتاج اتئيسم از تكامل داروينی و داروينيسم مورد بررسی قرار می گيرد.