برخی از اقوام باستانی چنين باور داشتند که در جهان پس از مرگ روان آن ها را خدايانی همراهی، يا حتی بر اساس کردار دنيوی داوری می کنند. از اين خدايان می توان به اي
... ين شوشيناک خدای بزرگ عيلامی ها اشاره کرد. تاکنون درباره داوری اين شوشيناک در جهان زيرين پژوهش های انجام شده است. در اين پژوهش تلاش بر آن است که با توجه به متون عيلامی به اين مساله پرداخته شود که عيلامی ها چرا اين شوشيناک را براي داوری در جهان پسين برگزيدند و اهميت قضاوت پس از مرگ نزد عيلامی ها تا چه پايه بوده است. می توان حدس زد که عيلامی ها داوری آن جهان را در دستان اين شوشيناک می پنداشتند، زيرا او را با القابی چون «خدای حامی شاه»، «خدای بزرگ»، «حامی بزرگ»، «حامی شهر ما»، «خدای من»، «فرمانروای من»، «نيای من»، «حامی شهر شوش» و «خدای پادشاهان» می خواندند. او همچنين «خدای مردگان و قبور» به شمار می آمد. البته خدايانی چون ايشمکراب و لاگامال نيز ياور و دستيار اين شوشيناک در امر قضاوت روان مرده بودند. بنابراين، اين شوشيناک خدايی با خويشکاری های متعدد بود و احتمالا عيلامی ها از او می هراسيدند و به همين سبب داوری آن جهان را بر عهده اش نهادند. اهميت خدای جهان پس از مرگ و قضاوت روان در متون عيلامی چندان روشن نيست، اما شواهد به گونه ای است که می توان حدس زد که اهميت قضاوت روان موجب شد اين کار خطير به چنين خدای مهمی محول شود.
بیشتر