جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی: دیوید لوبان یکی از دانشمندان برجسته اخلاق حقوقی در جهان است. او در این مجموعه از مهم‌ترین مقالات خود به موضوعاتی چون روان‌شناسی اخلاقی شر سازمانی، نقاط قوت و ضعف سیستم دشمن و فقه از دیدگاه حقوقدان می‌پردازد. بحث او استدلال های فلسفی، تحلیل های حقوقی و بسیاری از موارد برگرفته از رویه حقوقی واقعی را ترکیب می کند و او از نظریه ای درباره اخلاق حقوقی دفاع می کند که بر نقش وکلا در ارتقای کرامت انسانی و حقوق بشر متمرکز است. علاوه بر یک مقدمه تحلیلی، این جلد شامل دو مقاله اصلی است که قبلاً منتشر نشده بود، از جمله نقد مفصلی از وکلای دولت ایالات متحده که "یادداشت های شکنجه" بدنام را تهیه کردند. برای طیف وسیعی از خوانندگان هم در فلسفه و هم در حقوق جالب خواهد بود.

ترجمه ماشینی: ایده کرامت انسانی برای هر نوع تأملی در مورد ماهیت ارزش انسان محور است و به یک مفهوم کلیدی در حقوق بین‌الملل و ملی، در اخلاق پزشکی و در بسیاری از نظریه‌های فلسفی و سیاسی تبدیل شده است. با این حال، این ایده یک ایده پیچیده است که شکل های مختلفی نیز به خود می گیرد. این مجموعه، ایده کرامت انسانی را که در این حوزه‌های مختلف پدید می‌آید، بررسی می‌کند و امکان گفتگوی چند رشته‌ای را می‌گشاید که خود مفهوم و همچنین ایده انسانی را که در یک رابطه اساسی با آن قرار دارد، روشن می‌کند. این کتاب نه تنها یک کاوش جذاب و محرک کرامت انسانی از دیدگاه‌های مختلف است، بلکه منبع مهمی برای کسانی است که می‌خواهند این کاوش را بیشتر پیش ببرند.

ترجمه ماشینی: نویسنده کتاب کرامت انسانی و لیبرالیسم معاصر استدلال می کند که ماهیت و کاربرد لیبرالیسم معاصر به طور قابل توجهی با عمیق ترین تمایلات و پایدارترین احساسات اخلاقی انسان ها ناسازگار است و بنابراین درک خود انسان را مخدوش می کند و کرامت انسانی را مخدوش می کند. این عدم تطابق بین ماهیت انسان و جوهر لیبرالیسم معاصر، زندگی عمومی ما را دچار مشکل می‌کند، و - نویسنده پیشنهاد می‌کند - گره گوردی است که اگر هزاره جدید می‌خواهد یک شهروند آمریکایی انسانی‌تر و رضایت‌بخش‌تر را نشان دهد، باید از بین برود. این کتاب گسترده با بحث در مورد پیامدها و پیامدهای خاص تأکید شدید لیبرالیسم معاصر بر حقوق فردی آغاز می شود و به تأملی در دو مقوله کلی از کرامت انسانی می پردازد و نشان می دهد که در اندیشه لیبرال معاصر فقدان وضوح در مورد معنا وجود دارد. و گرانش این مفهوم. سپس تمرکز به ایده بیابان یا «استحقاق» می‌رود. زنده ماندن بیابان، که به درستی درک شده است، به عنوان یک مفهوم کلی مفید برای درک زندگی عمومی آمریکا، و به عنوان ابزار مهمی برای بازگرداندن اندازه ای از عقل سلیم به سیاست ما پیش می رود. بخش دوم کتاب بر کاربرد واقعی ارزش‌های لیبرالیسم معاصر که از دهه 1960 رخ داده است، به‌ویژه در زمینه‌های بحث‌انگیز فرهنگی نژاد و سقط جنین متمرکز است. برآمده از این بررسی، تصویری نامطلوب از یک پارادایم سیاسی است که به گفته نویسنده، اگر آمریکا بخواهد موضعی از شدت اخلاقی و درک واقعی اجتماعی داشته باشد، باید کنار گذاشته شود، یا حداقل به طور اساسی تجدید نظر شود.

ترجمه ماشینی: در پس زمینه عدم اطمینان فزاینده در مورد توسعه آینده سرمایه داری و در مواجهه با جنگ، ترور و فقر، این کتاب می پرسد: برای جلوگیری از بدبختی چه چیزهایی باید بدانیم؟ برای رسیدن به شرایط کرامت انسانی چه کنیم؟ و به چه چیزی باید امیدوار باشیم؟

ترجمه ماشینی: نویسنده کتاب کرامت انسانی و لیبرالیسم معاصر استدلال می کند که ماهیت و کاربرد لیبرالیسم معاصر به طور قابل توجهی با عمیق ترین تمایلات و پایدارترین احساسات اخلاقی انسان ها ناسازگار است و بنابراین درک خود انسان را مخدوش می کند و کرامت انسانی را مخدوش می کند. این عدم تطابق بین ماهیت انسان و جوهر لیبرالیسم معاصر، زندگی عمومی ما را دچار مشکل می‌کند، و - نویسنده پیشنهاد می‌کند - گره گوردی است که اگر هزاره جدید می‌خواهد یک شهروند آمریکایی انسانی‌تر و رضایت‌بخش‌تر را نشان دهد، باید از بین برود. این کتاب گسترده با بحث در مورد پیامدها و پیامدهای خاص تأکید شدید لیبرالیسم معاصر بر حقوق فردی آغاز می شود و به تأملی در دو مقوله کلی از کرامت انسانی می پردازد و نشان می دهد که در اندیشه لیبرال معاصر فقدان وضوح در مورد معنا وجود دارد. و گرانش این مفهوم. سپس تمرکز به ایده بیابان یا «استحقاق» می‌رود. زنده ماندن بیابان، که به درستی درک شده است، به عنوان یک مفهوم کلی مفید برای درک زندگی عمومی آمریکا، و به عنوان ابزار مهمی برای بازگرداندن اندازه ای از عقل سلیم به سیاست ما پیش می رود. بخش دوم کتاب بر کاربرد واقعی ارزش‌های لیبرالیسم معاصر که از دهه 1960 رخ داده است، به‌ویژه در زمینه‌های بحث‌انگیز فرهنگی نژاد و سقط جنین متمرکز است. برآمده از این بررسی، تصویری نامطلوب از یک پارادایم سیاسی است که به گفته نویسنده، اگر آمریکا بخواهد موضعی از شدت اخلاقی و درک واقعی اجتماعی داشته باشد، باید کنار گذاشته شود، یا حداقل به طور اساسی تجدید نظر شود.

ترجمه ماشینی: ما اغلب از کرامتی که به یک شخص بدهکار است صحبت می کنیم. و کرامت کلمه ای است که مرتباً در سخنرانی های سیاسی آمده است. منشورها به نام آن منتشر می شوند و زمانی که مردم در سراسر جهان برای دستیابی به حقوق خود تلاش می کنند، به آن متوسل می شوند. اما واقعاً کرامت چیست؟ وقتی فردی به دیگری حمله فیزیکی می‌کند، احساس می‌کنیم اشتباهی که می‌خواهد محکومیت فوری و مجازات قانونی است. در حالی که زمانی که فردی تحقیر می‌کند یا بدون فکر از دیگری استفاده می‌کند، اشتباه را تشخیص می‌دهیم و به چاره‌ای امیدوار می‌شویم، اما واکنش اجتماعی کمتر واضح است. ممکن است تعیین کمیت آسیب به خودی خود دشوار باشد. با توجه به نگرانی ما در مورد کرامت انسانی، عجیب است که بررسی های نسبتا کمی دریافت کرده است. در اینجا جرج کاتب می پرسد کرامت انسانی چیست و چرا برای ادعای حقوق اهمیت دارد. او پیشنهاد می کند که کرامت یک ارزش «وجودی» است که به هویت یک فرد به عنوان یک انسان مربوط می شود. صدمه زدن یا حتی تلاش برای از بین بردن حیثیت و حیثیت شخصی، به معنای برخورد با آن شخص به عنوان یک انسان یا کمتر از انسان است - به عنوان یک چیز یا ابزار یا موجودی مادون بشر. کاتب مفهوم کرامت را محدود به افراد نمی کند، بلکه آن را به نوع انسان نیز تعمیم می دهد. شأن نوع انسان به منحصر به فرد بودن ما در میان سایر گونه ها بستگی دارد. در بخش پایانی کتاب، او استدلال می‌کند که علیرغم ویرانی‌هایی که ما به آن وارد کرده‌ایم، طبیعت بدون انسانیت بدتر خواهد بود. وظیفه عالی بشریت را می‌توان «سرپرست» طبیعت دانست. این دفاع غیرمذهبی از کرامت انسانی - اولین تلاشی که در نوع خود در حد یک کتاب است - تاج کار یک متفکر سیاسی برجسته است.

ترجمه ماشینی: مذاهب از کجا می توانند منابع مشروعیت حقوق بشر را بیابند؟ رهبران و جوامع دینی چگونه و چگونه باید به حقوق بشر که در حقوق بین الملل مدرن تعریف شده است پاسخ دهند؟ وقتی احکام دینی با معیارهای حقوق بشر در تضاد است - مثلاً در رابطه با آزادی بیان یا در رابطه با مجازات ها - کدام یک باید بر دیگری غلبه کند و چرا؟ آیا حقوق بشر و آموزه های دینی را می توان به گونه ای تفسیر کرد که آشتی را نزدیکتر کند؟ آیا مفهوم و نظام مدرن حقوق بشر، چشم‌انداز جامعه را که هدف ادیان ارائه آن است، تضعیف می‌کند؟ آیا اشاره به خداوند در بحث حقوق بشر نابجاست؟ آیا خطاهای انسانی با توجه به تفسیر، استدلال قضایی و درک یگانگی و کرامت انسانی، کلید تعارضات غیرقابل انکار و گاه ویرانگر است که بین و درون ادیان و جنبش حقوق بشر به وجود آمده است؟ در این جلد، دانشگاهیان و حقوقدانان با صراحت و خلاقیت به این دشوارترین سؤالات پرداخته اند و این مجموعه با کمک های بیشتر طیف قابل توجهی از متخصصان دیگر، از جمله رهبران و نمایندگان ارشد مذهبی، روزنامه نگاران، دیپلمات ها و سایر متخصصان منحصر به فرد شده است. کارمندان دولت اعم از ملی و بین المللی. مهم‌تر از همه، مشارکت‌کنندگان از جسورانه‌ترین سؤال - که در عنوان کتاب خلاصه می‌شود - ابایی ندارند. مقالات کاملاً ویرایش و اصلاح شده که این مجموعه را تشکیل می‌دهند، در اصل برای یک کنفرانس پیشگامانه که توسط مرکز تحقیقات کلمنس ناتان، مؤسسه مطالعات مشترک المنافع دانشگاه لندن و مارتینوس نیجهوف/بریل سازماندهی شده بود، آماده شدند.

زمینه و هدف: قرآن کریم دو واژه «جلابیب» و «خمر» را به عنوان مصداق‌های پوشش برای بانوان یاد کرده است. حضور این واژگان در آیات قرآن نشان می‌دهد جامعه عرب با این پوشش­ها بیگانه نبوده و از آن‌ها به عنوان وسیله‌ای برای پوشش استفاده می­کرده است؛ هرچند حجاب آنان بیشتر جنبه فطری داشته است تا اعتقادی. در این مطالعه پوشش زنان و الزامات آن با نظرداشت اصل کرامت، مورد بررسی قرار گرفته است. مواد و روش‌ها: مطالعه حاضر از حیث نوع تحقیق، نظری و از حیث روش، توصیفی- تحلیلی است. همچنین شیوه گردآوری اطلاعات، به صورت کتابخانه­ای (اسنادی) است که ضمن مراجعه به کتب و مقالات مربوطه، انجام یافته است. ملاحظات اخلاقی: در تمامی مراحل نگارش تحقیق حاضر، ضمن رعایت اصالت متون، صداقت و امانتداری رعایت شده است. یافته‌ها: «خمار» پوششی برای سر و موها است که طبق آیه 31 سوره نور خدای تعالی فرمود، به وسیله آن فروج سینه را بپوشانید. دلیل دیگر برای پوشش سر این است که مو، جزئی از زینت زن محسوب می‌شود و پوشش زینت لازم است، اما به نظر می‌رسد که «جلباب» نوعی پوشش استحبابی است. نتیجه‌گیری: خدای تعالی شأن و منزلت والایی برای بانوان قائل است و همه این مقامات و کرامات یک بانو را در حفظ عفاف او می‌داند. به نظر می‌رسد اگر حکمی جهت پوشش و حجاب خاص داده شده، در همین راستا از اهمیت والایی برخوردار است. بنابراین آنچه از درجه اهمیت بالاتری نسبت به حجاب برخوردار و نشانه وجود ملکه عفاف است، عدم تبرج در بانوان است. لذا نمی‌توان ادعا کرد کسی که پوششی مانند خمار یا جلباب ندارد، عفیف نیست و کرامت ندارد.