جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی: ژان پل سارتر شاید مشهورترین اگزیستانسیالیست و تا حد زیادی مشهورترین فیلسوف دوران پس از جنگ باشد. سارتر نویسنده و متفکری بسیار پرکار بود و کنکاش در رمان‌ها، نمایشنامه‌ها، داستان‌ها، مقالات و خاطرات او می‌تواند چالش‌برانگیز باشد. بیشتر کتاب‌های سارتر تنها بر یک حوزه از عقل حیرت‌انگیز او تمرکز می‌کنند - یا رساله‌های فلسفی‌اش یا هجوم او به داستان. Enter Sartre Explained، راهنمای جامعی برای کار همه کاره سارتر، و همچنین مروری ارزشمند از زندگی و زمینه علمی او. این راهنما با جزییات مفاهیم فلسفی مرکزی تمام آثار سارتر، از جمله قطعات داستانی او، منبعی ضروری برای هر کسی است که به طیف کامل استعدادهای سارتر علاقه دارد.

ترجمه ماشینی: به نظر می رسد که سارتر از آغاز تا پایان فلسفه پردازی خود به «سوء نیت» توجه داشته است - تمایل «طبیعی» ما برای فرار از آزادی و دروغ گفتن به خود. عملاً هیچ جنبه ای از سیستم یادبود او توجه بیشتری را به خود جلب نکرده است. با این حال سوء نیت دچار سوءتعبیر و سوء تفاهم شده است. در عین حال، مفاهیم همبستگی سارتر از «حسن نیت» و «اصالت» مورد غفلت یا توجه ناکافی قرار گرفته است، یا توسط محققان سارتر، حتی خود سارتر، اشتباه گرفته شده و به اشتباه شناسایی شده است. رونالد ای. سانتونی چالش تمایز این مفاهیم و نشان دادن اینکه آیا هر یک یا هر دو "نگرش" وجودی امکان رهایی از جهنم بد ایمانی سارتر را دارند به عهده می گیرد. او اولین تحلیل، بازسازی، و تمایز این شیوه‌های وجود را در مقیاس پر کردن ارائه می‌دهد که در آثار اولیه سارتر (1937-1947) توسعه می‌یابند. اگرچه سانتونی تلاش می‌کند مفهوم ناچیز سارتر از حسن نیت را بازخرید کند، اما سانتونی هشدار می‌دهد که نباید به جای اصالت به آن نگاه کرد. علاوه بر این، سانتونی در یکی از قدیمی‌ترین و پایدارترین مطالعات کتاب‌های سارتر برای یک اخلاق که به زبان انگلیسی موجود است، نشان می‌دهد که چگونه یادداشت‌های منتشر شده پس از مرگ سارتر برای «اخلاق نجات» تمایز و استدلال او را تأیید می‌کند. سانتونی اصرار دارد که راه خروج از جهنم سارتری اصالت است - زندگی "با وفاداری" به آزادی غیرقابل توجیه خود و بر عهده گرفتن مسئولیت آن.

هستی و نیستی: (به انگلیسی: Being and Nothingness) مقاله ای دربارهٔ هستی‌شناسی پدیدارشناختی (به فرانسوی: L'Être et le néant: Essai d'ontologie phénoménologique)، که گاهی با زیرنویس مقاله‌ای پدیدارشناختی دربارهٔ هستی‌شناسی منتشر می‌شود، کتابی از فیلسوف ژان پل سارتر است. در این کتاب، سارتر با پشتیبانی از اگزیستانسیالیسم خود، با پرداختن به مباحثی مانند آگاهی، ادراک، فلسفه اجتماعی، خود فریبی، وجود «هستی»، روان‌کاوی و پرسش از اراده آزاد، روایتی فلسفی را ارائه می‌دهد. سارتر در حالی که در سال‌های ۱۹۴۰ و ۱۹۴۱ اسیر جنگی بود، کتاب "هستی و زمان" (۱۹۲۷) از مارتین هایدگر را خواند، که از روش پدیدارشناسی هوسرل به عنوان دریچه‌ای برای بررسی هستی‌شناسی استفاده می‌کند. سارتر سیر تحقیقات فلسفی خود را ناشی از مواجهه با این اثر دانست. اگرچه متأثر از هایدگر بود، اما سارتر نسبت به هر اقدامی که بشریت بتواند به نوعی حالت تحقق شخصی قابل مقایسه با "برخورد مجدد" هایدگری با فرضیه هایدگری برسد، کاملاً بدبین بود. از نظر سارتر، انسان موجودی است که توسط چشم‌انداز "تکمیل" (آنچه سارتر آن را ens causa sui می‌خواند، به معنای واقعی کلمه "موجودی که خود را ایجاد می‌کند") است، که بسیاری از ادیان و فلاسفه آن را خدا می‌دانند. فرد در واقعیت مادی بدن خود متولد شده، در یک جهان مادی، خود را در وجود خود فرومی‌برد. مطابق با تصور هوسرل مبنی بر اینکه آگاهی فقط می‌تواند به عنوان آگاهی از چیزی وجود داشته باشد، سارتر این ایده را توسعه می‌دهد که هیچ شکلی از خود نمی‌تواند در درون آگاهی پنهان باشد. بر این اساس، سارتر در ادامه به نقد فلسفی نظریههای زیگموند فروید می‌پردازد، بر اساس این ادعا که آگاهی اساساً خودآگاهی است. هستی و نیستی رساله‌ای دربارهٔ هستی‌شناسی پدیدارشناسانه از نظر بسیاری از فیلسوفان و ناقدان مهم‌ترین کار فلسفی سارتر است. برخی آن را یکی از برجسته‌ترین آثار فلسفی سدهٔ بیستم دانسته‌اند. آندره گرز به درستی گفته که کتاب هستی وچیستی هدفی تازه در پیش رو داشت که حتی پدیدارشناسی آلمانی نیز به آن بی‌توجه مانده بود. سارتر می‌خواست پدیدارشناسی واقعیت ویژهٔ آگاهی را بیان کند. هستی در فلسفه به معنای شیء یا موجودی که موجود است اما چیستی در رابطه با هستی به شی یا موجود زنده ای که وجود دارد اشاره می‌کند، به صورت خلاصه می‌توان گفت چیستی به همان شی یا موجود زنده ای (هستی) اشاره می‌کند که نمی‌دانیم چیست. برای مثال یک کودک زمانی که به همراه خانواده به باغ وحش می‌رود، شیر را گربه خطاب می‌کند اما در واقع نمی‌داند که آن شیر است تا زمانی که خانواده اش او را آگاه می‌کنند. ودر اینجا پی می‌بریم که کودک از وجود شیر باخبر بود اما نمی‌دانست که آنچه موجودی است که او را گربه خطاب کرد. سارتر از دو نکته در هستی و زمان هایدگر تأثیر گرفته بود. یکی اهمیت بنیادین مفهوم هستی در فلسفه و دیگری اهمیت تحلیل دازاین. این دو نکته مرکز مباحث قرار دارند. هستی و نیستی که حتی نام آن هم یادآور عنوان کتاب هستی و زمان هایدگر است رابطه‌ای بین متنی با شاهکار هایدگر دارد. شاید بتوان گفت که عنوان کتاب سارتر اشاره‌ای هم به تک‌گویی مشهور هملت بودن یا نبودن دارد. عنوان دوم کتاب روشن‌گر جهت‌گیری فلسفی و منطق روش‌مندانهٔ آن است رساله‌ای دربارهٔ هستی‌شناسی پدیدارشناسانه. یعنی رساله‌ای دربارهٔ هستی‌شناسی که روش کار در آن پدیدارشناسی است. هستی‌شناسی دربارهٔ هستی هستندگان تحقیق می‌کند و هستی‌شناسی پدیدار شناسانه می‌تواند چنین تعریف شود: توضیح ساختار هستی هستندگان چنان‌که این هستندگان نمایان (پدیدار) می‌شوند.

مساله ای که این نوشتار می خواهد به آن پاسخ دهد این است که معیار تعهد در ادبیات متعهد چیست و با چه معیار و مبنایی می توان ادب متعهد را تعریف کرد؟ اصطلاح ادب متعهد یا «الادب الملتزم» در قرن نوزدهم میلادی در اروپا پدید آمد و در حقیقت از شاخه های مکتب واقع گرایی در اروپاست. تعهد در ادبیات عربی و فارسی به صورت امروزی آن در یک قرن گذشته تحت تاثیر مکاتب ادبی اروپایی پدید آمده است. ناقدان و صاحبنظران معیارهای متفاوتی را در تعریف ادب متعهد مدنظر قرار داده اند؛‌ معیارهای مانند: اخلاق و تربیت؛ دین، ملیت، مسایل اجتماعی و مسایل انسانی. هر یک از این مبانی می تواند ملاک تعریف ادبیات خاصی به عنوان ادبیات متعهد گردد؛ اما این که کدام معیار به صحت و درستی نزدیک تر است،‌ با تامل نیاز دارد. به علاوه گاهی تناقضاتی در بیان معیارها پدید می آید که باید تکلیف آن روشن گردد. به هر حال تعریف ادبیات متعهد طی زمان شاهده تحول و دگرگونی نیز بوده است و تحت تاثیر تحولات اجتماعی، به سمت قبول معیارهای فراگیرتر و جهان تر پیش رفته است.