باور متدیان با توجه به اصول و ادله عقلی و نقلی، اثبات معاد و بازگشت به خدا و بقا و جاودانگی است، ولی آگاهی از ادامه راه و چگونگی جزا و پاداش و جاودانگی انسانها
... ا در آخرت از مسائل قابل طرح و مورد توجه اندیشمندان می باشد. اعتقاد به خلود مسأله ای که از طرف فیلسوفان، متکلمان، اندیشمندان و نیز در شرع مقدس طرح گردیده است. خلود به معنای زیستن جاودانه و همیشگی انسان ها در عوالم پس از مرگ است. بدان معنا که برخی از آنان برای همیشه در بهشت بوده و از نعمت های خداوند بهره مند خواهند شد و گروهی نیز اهل دوزخ و عذاب اند که پیوسته در رنج و عذاب اند که پیوسته در رنج و عذاب به سر خواهند برد. در مورد گروه اول و نعمت جاودانه بهشت، اعتراضی صورت نگرفته و آن را ناممکن یا مشکل آفرین ندانسته اند ، اما درباره خلود و دوام در عذاب ایراداتی مطرح شده و آن را مخالف با چند باور مهم کلامی – فلسفی دانسته اند؛ از جمله اشکالات، مخالف خلود در عذاب با رحمت واسعه الهی، علم، قدرت و عدالت او می باشد. دیدگاه قرآن کریم و روایات اسلامی اثبات خلود و دوام عذاب برای عده ای می باشد، که آنان کسانی هستند که ا روی عناد و با علم و آگاهی به انکار خدا و رسولان او روی آورده اند. دیگران که اهل گناه و نافرمانی بوده اند در هر مرتبه ای باشند، اگر معصیتشان به کفر و انکار بازگشت ننماید، اگر چه مدتی در عذاب دوزخ باشند ولی این عذاب همیشگی نیست.
بیشتر