جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی: ویلیام تاب، استاد جامعه شناسی و اقتصاد در دانشگاه سیتی نیویورک است. این کتاب پر زرق و برق بحث جهانی شدن، نظم اقتصادی پس از سال 1945، نهادهای مالی بین‌المللی، بحران‌ها، امور مالی، شرکت‌های بزرگ، تجارت و سرمایه‌گذاری بین‌المللی، سازمان تجارت جهانی، تضاد بین بازارها و نیروی کار، و استراتژی‌های جایگزین را مورد مطالعه قرار می‌دهد. او سیاست و اقتصاد را به هم پیوند می‌دهد و ادبیات را در اقتصاد، روابط بین‌الملل و اقتصاد سیاسی بین‌المللی بررسی می‌کند. او مشاهده می‌کند که در دهه 1920، "افت تورم، فشار برای افزایش صادرات، کاهش ارزش رقابتی، و حمایت‌گرایی فزاینده محصول بحران ناشی از آن بود، نه علت آن." کشورهای اروپایی پس از جنگ جهانی دوم با حمایت از صنعت خود و ترویج مصرف خانگی، بسیار قبل از تشکیل بازار آزاد EEC، بازسازی شدند. او می نویسد، "نئولیبرالیسم به طور گسترده توسط بسیاری از اقتصاددانان جریان اصلی درک می شود که از نظر اهداف اعلام شده خود شکست خورده است. این نئولیبرالیسم باعث رشد سریع اقتصادی، کاهش فقر و یا ثبات بیشتر اقتصادها نشده است. در واقع طی سال های اخیر هژمونی نئولیبرال، رشد کند شده است، فقر افزایش یافته است، و بحران های اقتصادی و مالی اکثر کشورهای اقتصاد جهان را گرفتار کرده است. داده ها در مورد همه اینها بسیار زیاد است. با این حال، نئولیبرالیسم به عنوان پروژه بین المللی ترین بخش های سرمایه موفق شده است. در هدف اعلام نشده خود، تسلط شرکت های فراملی، تامین کنندگان مالی بین المللی و بخش هایی از نخبگان محلی را افزایش داده است." همانطور که صندوق بین المللی پول مجبور به اعتراف شد، "شواهد تجربی دلیل قطعی مبنی بر اینکه یکپارچگی مالی رشد را برای کشورهای در حال توسعه افزایش داده است، اثبات نکرده است." Tabb نشان می دهد که چگونه آزادی حرکت سرمایه به معاملات غیرقانونی کمک می کند و او "وسعت فساد و جنایت در سیستم" را توصیف می کند. او توضیح می‌دهد: «سودهای حاصل از انتقال سودهای به‌دست‌آمده غیرقانونی، وجوهی که به دنبال پنهان کردن منشأ خود در اختلاس و فساد، و اجتناب از مالیات هستند، منابع اصلی درآمد بانک‌ها هستند. آزادسازی مالی همچنین منابع را نادرست تخصیص می دهد زیرا سفته بازی را ترویج می کند. گردش مالی روزانه 1.5 تریلیون دلاری ارز خارجی در دهه 1990 (70 برابر ارزش تجارت جهانی) بیشتر بر روی تغییرات نرخ بهره و تغییرات در عرضه پول بود. تامین مالی تجارت یا سرمایه گذاری نبود. موسسات مالی بین‌المللی «نماینده منافع سرمایه» هستند: طبقات سرمایه‌دار مسلط جهان از آنها برای اعمال قدرت بر سایر کشورها استفاده می‌کنند. Tabb توضیح می دهد، "منافع سرمایه فراملی و مالی بین المللی، شرایطی را هدایت می کند که بر اساس آن نهادهای حاکمیت اقتصادی دولتی جهانی ساخته می شوند، در طول زمان اصلاح می شوند و برای تعریف و اجرای حقوق مالکیت استفاده می شوند." آنها به هیچ وجه دموکراتیک نیستند. او در پایان می‌گوید: «تمایل تورم‌زدایی جهان را تهدید می‌کند، زیرا همه کشورها برای جذب سرمایه از طریق کاهش هزینه‌های دولت و کاهش هزینه‌های نیروی کار رقابت می‌کنند.» در پاسخ، کشورها باید تقاضای داخلی خود را با سرمایه گذاری بیشتر و افزایش دستمزدها افزایش دهند و باید حرکت ارز و جریان سرمایه را کنترل کنند.

فرهنگ مهدوی از مجموعه باورها، ارزش‌ها و نمادها تشکیل شده که در ارتباط با ظهورمنجی از نسل پیامبر( ص ) و فرزند یازدهم حضرت علی ( ع )، شکل گرفته که ریشه اعتقادی آن از آیات و روایات معصومین ( ع ) استخراج می‌شود. فرهنگ مهدوی دارای دو بخش می‌باشد؛ فرهنگ آرمانی و فرهنگ انتظار. مهمترین ویژگی‌های فرهنگ مهدوی و حکومت جهانی حضرت ( عج )، عبارتند از آرمان‌شهری، جهان‌شمولی و دینی بودن آن. آثار این فرهنگ شامل دو بخش آشکار و نهان است که، مهم‌ترین اثر آشکار آن" زمینه‌سازی برای ظهور " است و کارکردهای نهان آن عبارتنداز: ترسیم اهداف زندگی، ایجاد نشاط و خوش‌بینی، پویایی و تحرک و هویت بخشی و انسجام‌آفرینی. همچنین چشم انداز فرهنگ مهدوی در چهار بعد توسعه اجتماعی و فرهنگی و سیاسی و اقتصادی مورد توجه قرار گرفته است. از طرفی جهانی‌شدن را به عنوان گسترش روابط فوق قلمروگرایی تعریف نموده و بر مبنای آن به بررسی ابعاد، ویژگی‌ها و پیامدهای جهانی‌شدن پرداختیم. بررسی تأثیرات جهانی‌شدن بر فرهنگ مهدوی و حکومت جهانی حضرت ( عج ) در قالب چالش‌ها و فرصت‌ها آمده است. چالش‌ها در درجه اول ناظر به عناصر فرهنگ مهدوی یعنی؛ باورها، ارزش‌ها و هنجارها می‌باشد و همچنین در حوزه ویژگی‌ها و آثار فرهنگ مهدوی است، که البته با آسیب شناسی عملکرد دستگاه‌های فرهنگی درون جامعه و استفاده از فرصت‌هایی که جهانی‌شدن فراروی فرهنگ مهدوی می‌گذارد، کاستی‌های موجود مورد ارزیابی قرار می‌گیرد و با توجه به گسترش تکنولوژیباید از فرصت‌هایی که جهانی‌شدن ایجاد کرده است نهایت استفاده را برای ترویج فرهنگ مهدوی داشت.

یکی از ابعادی که به شدت تحت تاثیر جهانیشدن قرار گرفته، فرهنگ است به گونه ای که امروزه از «جهانیشدن فرهنگ» بحث به میان میآید. از آنجا که دانشگاه محل تولید، ارزیابی و انتقال فرهنگ بوده و دانشجو نیز به عنوان یکی از عناصر کلیدی این فرایند به حساب میآید، این مسئله مطرح میشود که چالشهای فرهنگ مطلوب دانشجویی در نظام دانشگاهی ما در شرایط جهانیشدن کدامند؟ بر اساس این مراتب، در مقاله حاضر، تاثیرات جهانیشدن بر فرهنگ دانشجویی در دو بخش فرصتها و چالشها تبیین میشود. از مهم ترین فرصتهای جهانیشدن برای فرهنگ دانشجویی ما میتوان به آسان شدن زمینه برای آگاهی دانشجویان از فرهنگهای دیگر و تعامل سازنده با آنها اشاره کرد. از سوی دیگر، از مهم ترین چالشهای جهانیشدن برای فرهنگ مطلوب دانشجویی ما، میتوان به تلاش غرب برای سیطره فرهنگی بر کشورهای دیگر از جمله کشور ما از طریق معرفی فرهنگ خود به عنوان «فرهنگ برتر» نام برد. روش انجام پژوهش، تحلیل اسنادی بوده و به منظور گردآوری اطلاعات و داده های لازم، اسناد و مدارک موجود، مرتبط و در دسترس با استفاده از فرم گردآوری داده ها، جمع آوری و به شیوه کیفی تحلیل شده اند.

دغدغه اصلی مقاله، سمت و سوی آتی فرهنگ دانشجویی در عصر جهانی شدن فرهنگی می باشد. سؤالات اصلی این است که چالشهای فرهنگ دانشجویی در عصر جهانی شدن چیست؟ نحوه برخورد فرهنگ دانشجویی با جهانی شدن چگونه باید باشد؟ چه نظراتی در مورد جهانی شدن فرهنگی وجود دارد؟ آیا دانشجوی ایرانی می تواند اهمیت و معنای مکانی - فرهنگی کشور خود را ترویج کند؟ و آیا می توان محلی باقی ماند و جهانی شد؟ فرضیه مقاله این است که جهانی شدن ضمن ایجاد فرهنگ جهانی، شرایط ظهور و تداوم فرهنگهای محلی، قومی، ملی و دینی و هویتهای متکثر را فراهم آورده است؛ فرهنگ دانشجویی می تواند به بومی سازی ارزشهای جهانی در قالب فرهنگ ایرانی - اسلامی بپردازد. از نقطه نظر جهان - محلی شدن کالاهای فرهنگی صادراتی، همواره به زمینه ای که از پیش وجود داشته است راه می یابند؛ چرا که در فرهنگ بومی ادغام می شوند. بدین سان، جهان - محلی شدن به معنای نفوذ همزمان امر جهانی و امر محلی به کار می رود.

در خصوص جهانی شدن، دو دیدگاه متفاوت و شاید متناقض مطرح است؛ دیدگاه نخست، جهانی شدن را تصویری از به هم پیوندی ها، مراودات و ارتباط بین دورترین نقاط جهان و معارضه با تعصبات کهنه و مبشر از بین رفتن ریشه مخاصمات می داند و دیدگاه دوم، جهانی شدن را تصویری ترسناک از بازار عنان گسیخته نوسازی و مدرنیزاسیون و عامل سلطه قدرتهای بزرگ و تزلزل دولت - ملتها تلقی می کند. در این میان، گروهی از دانشمندان بین جهانی سازی و جهانی شدن قائل به اختلاف هستند.آنان جهانی سازی را فرایندی به منظور تامین منافع و سلطه ارزشهای قدرتهای بزرگ در عرصه گیتی تعریف می کنند؛ حال آنکه جهانی شدن را روندی طبیعی از به هم پیوندی سرنوشت مردم جهان در اثر توسعه فن آوری های نوین ارتباطات که منجر به حذف مشکل زمان و مکان در ارتباطات و سبب مشارکت فعال مردم در اقصی نقاط جهان و یکپارچگی جهان می شود، تعریف و تفسیر می کنند. در ارتباط با نقش جهانی شدن در مخدوش کردن هویت فرهنگی نیز موافقان جهانی شدن با تمسک به تئوری های مکتب واقع گرایی از جمله بین المللی شدن و منطقه ای شدن، هیچ گونه دغدغه ای برای جهانی شدن به خود راه نمی دهند و حتی جهانی شدن را فرصتی برای معرفی ارزشهای متعالی فرهنگهای بومی در سطح جهان می دانند و گروه مخالف بر تاثیرگذاری منفی جهانی شدن در هویت فرهنگی دولتها و ملتهای کوچک و فرهنگ بومی تاکید دارند. در نهایت نیز چند راهکار برای صیانت از فرهنگ بومی با استفاده از مهندسی فرهنگی مطرح شده است.

اگر جهانی شدن به معنای نگریستن به جهان به عنوان یک کل باشد و همه انسان ها را به عنوان اعضای جامعه بشری بدانیم، جهانید شدن اسلامی به معنای تأمل در جهان به عنوان یک هستی واحد و نگریستن به بشریت به عنوان بندگان خدا و اعضای یک پیکره واحد است. چنین نگاهی به انسان و جهان، مؤلفه های جهانی شدن اسلامی را شکل می دهد که بررسی آن، مسئله این نوشتار است که به روش تحلیلی و استدلالی تدوین یافته است. هدف پژوهش بیان بررسی اجمالی رابطه اسلام و جهانی شدن از منظر اندیشمندان غربی است که با اشاره به مبانی نظری جهانی شدن غربی، امتیازات جهانی شدن اسلامی را در قالب مؤلفه هایی مانند آرمان گرایی، توحیدمحوری، فطرت گرایی، عدالت خواهی، اجتهادمحوری، علم گرایی، باور به حکومت جهانی واحد، دعوت محوری و جهادگرایی نمایان سازیم.

اصطلاح «جهانی شدن»، موضوع مباحث بسیاری در حوزه علوم سیاسی، اقتصاد، روابط بین الملل و جامعه شناسی است که اندیشمندان متعددی به طرح دیدگاه های خود پیرامون آن پرداخته اند. هدف این مقاله، بررسی تفاوت جهانی شدن و جهانی سازی، و نیز جهانی سازی اسلامی است. اساسا جهانی شدن فرایندی است که در طول تاریخ شکل گرفته و انسان ها از آغاز تاکنون در آن مشارکت داشته اند. جهانی سازی نیز به طرحی اشاره دارد که نظام سلطه برای سوء استفاده از جهانی شدن، دست به اقدام می زند. اسلام، هم آرمان و ایده ای جهانی دارد و هم برای تحقق آن، که آرمان همه بشریت نیز هست، طرح و برنامه اجرایی خود را دنبال می کند؛ از این رو، می توان از آن به «جهانی سازی اسلامی» تعبیر کرد. اگر جهانی شدن فرایندی است که ریشه در تاریخ زندگی اجتماعی انسان دارد، جهانی سازی جریانی است که هدف آن یکسان سازی جهان در جنبه های فرهنگی، اقتصادی و حتی سیاسی است. این نوشتار، با استفاده از روش تحلیل مفهومی و روش توصیفی، به واکاوی مفهوم جهانی شدن و جهانی سازی و نیز دیدگاه اسلام در این زمینه می پردازد.