جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی چکیده آلمانی: این که کانت توجه فلسفی خاصی به رابطه بین معرفت و باور داشت و اینکه تعریف او از رابطه بین باور و معرفت نقطه عطفی در فلسفه دینی مدرن است، مسلم نیست. مبانی متمایز فلسفی ایمان او هنوز ثابت می‌کند که بسیار به‌روز و بسیار آموزنده است، حتی اگر تحلیل‌های او از ایمان تا حد زیادی در تلاش‌های دینی-فلسفی کنونی نادیده گرفته شود - یا فقط از نظر فلسفی و تاریخی مورد توجه قرار گیرد. اما تنها در نگاه اول است که اظهارات گوناگون کانت در باب ایمان، که او آن را ایمان عقلانی تعریف کرده است، از نظر ماهوی با هم همخوانی دارند. یک نگاه دقیق تر تغییرات و تفاوت های واقعی به یاد ماندنی را نشان می دهد. با شروع از تأمل اولیه قابل توجه کانت، که حفظ خود عقل را به عنوان پایه و اساس اعتقاد به عقل توصیف می کند، ظاهراً چیزهای زیادی وجود دارد که نشان می دهد این برنامه حفظ خود از عقل ابتدا خود را به شکل های مختلف - قابل تفسیر غایت شناختی - نشان داد. اشکال این اعتقاد به عقل در مسیر نقد به بالفعل، د.اچ.متافیزیک عملی - جزمی و گذار به ماوراء طبیعی در آن انجام و تحقق یافته است.

ترجمه ماشینی: دینداران چگونه خدا را توصیف می کنند و چه صفاتی را به او نسبت می دهند؟ اینها موضوعات محوری در فلسفه دین هستند. گراهام اوپی در این کتاب به بررسی دقیق صفاتی می پردازد که معمولاً به خداوند نسبت داده می شوند، از جمله بی نهایت، کمال، سادگی، ابدیت، ضرورت، بنیادی بودن، قدرت مطلق، دانایی مطلق، آزادی، غیرجسمانی، خیر کامل و زیبایی کامل. او در سلسله‌ای از فصل‌های اساسی، صفات الهی را یکی یکی بررسی می‌کند و آنها را به طبقه‌بندی بزرگ‌تری از آن صفات مرتبط می‌کند. او همچنین مشکلات موجود در ایجاد این ادعا را بررسی می کند که درک صفات الهی ناسازگار یا نامنسجم است. مطالعه او که به عنوان همراه کتاب او در سال 2006 با عنوان بحث درباره خدایان در نظر گرفته شده است، درگیر طیف وسیعی از بهترین آثار معاصر در مورد ویژگی های الهی است. برای خوانندگان در فلسفه دین جذاب خواهد بود

ترجمه ماشینی: این جلد به بررسی مسائل فلسفی مربوط به ایده دعای حاجت می پردازد، جایی که این به عنوان فعالیتی طراحی شده برای تأثیرگذاری بر عمل خدای دانا، توانا و کاملاً خوب خداباوری سنتی طراحی شده است. خداباوران همواره حدود منطقی و اخلاقی مختلفی را برای فعل الهی در جهان تشخیص داده اند، اما آیا این حدود در میان دلایل خداوند برای دعای حاجت فضایی برای ایجاد تفاوت باقی می گذارد؟ دعای حاجت: یک تحقیق فلسفی با استفاده از مفهوم تبیین متضاد، شرح جدیدی از شرایط مورد نیاز برای اجابت دعای حاجت ایجاد می کند. اسکات دیویسون با توجه دقیق به تحولات اخیر در متافیزیک، معرفت شناسی و نظریه ارزش، ادبیات معاصر را در این مورد بررسی می کند. او پرسش‌هایی را درباره آزادی و مسئولیت انسان در رابطه با دیدگاه‌های مختلف مشیت الهی، همراه با معماهای ذاتی آموزه‌های مسیحی در مورد دعا مورد بررسی قرار می‌دهد. دیویسون چالش‌های جدیدی را برای انسجام ایده اجابت دعا بر اساس ماهیت آزادی الهی، محدودیت‌های دانش بشری، و ماهیت آن چیزهای خوبی ایجاد می‌کند که قبل از دادن آنها به اجازه گیرنده نیاز دارد. او دفاع‌های جدیدی را پیشنهاد می‌کند، بر اساس تحلیل دقیق کاستی‌های پیشنهادهای قبلی و روشن کردن موضوعات برای بحث‌های آینده.

ترجمه ماشینی: تحلیل هگل از فرهنگ خود گرایش های نیهیلیستی در مدرنیته را مشخص می کند، یعنی مرگ خدا و پایان فلسفه. فلسفه و دین هر دو به حدی توخالی شده‌اند که اختلافات سنتی بین ایمان و عقل غیرممکن می‌شود، زیرا هیچ یک دیگر محتوایی ندارند که در مورد آن اختلافی وجود داشته باشد. این نیهیلیسم است هگل با تجدید برهان هستی‌شناختی (منطق) و هستی‌شناسی که شکل تثلیث‌گرایی فلسفی را به خود می‌گیرد، به این وضعیت پاسخ می‌دهد. هگل در مورد براهین و شخصیت خدا، بازنگری هگل از براهین الهیاتی را به عنوان ارتقای روح به سوی خدا و دفاع از محتوای آنها در برابر انتقادات کانت و ژاکوبی بررسی می کند. همچنین مسئله شخصیت الهی را در منطق و فلسفه دین مورد توجه قرار می دهد. این موضوع منعکس کننده ضد فرمالیسم هگل است که به دنبال بازگرداندن محتوای معین برای حقیقت (منطق) و مفهوم خداست. در حالی که شخصیت خدا موضوعی بود که مکتب هگلی را به دو جناح چپ و راست تقسیم کرد، هر دو طرف در تفسیر شکست می خورند. دیدگاه هگلی مرکزی هم تقریباً ناشناخته است و هم وفادارترین دیدگاه به پروژه هگل است. آنچه دو بخش کتاب را به هم پیوند می دهد - تثلیث گرایی فلسفی یا هویت هگل به عنوان وحدت در و از طریق تفاوت (منطق) و تثلیث الهیات او، یا تجسم، تثلیث، آشتی و اجتماع (فلسفه دین) - منطق مفهوم هگل است. . دیدگاه متافیزیکی هگل از شخصیت با تکینگی (Einzelheit) این مفهوم یکی می شود. این به عنوان هسته نظری خود مفهوم نامتناهی حقیقی را شامل می شود: وحدت در تفاوت بینهایت / متناهی، اندیشه و هستی، وحدت الهی-انسانی (تجسم و تثلیث)، خدا به عنوان روح در جامعه خود.

ترجمه ماشینی: گفته می شود که خدای دین غرب ابدی است. اما به چه معنا است؟ آیا خدا به نحوی فراتر از زمان است و زندگی می کند که شامل مواردی پس از دیگری نمی شود؟ یا آیا رابطه خدا با زمان بسیار شبیه ماست، به طوری که ابدیت خدا فقط در این است که هیچ زمانی وجود نداشته باشد که خدا وجود نداشته باشد؟ حتی برای غیر مؤمنان نیز، این مسائل پیامدهای جالبی برای ارتباط یافته های تاریخی و علمی از یک سو و دین از سوی دیگر دارد. این عنصر خواننده را با پس‌زمینه متافیزیکی لازم آشنا می‌کند و سپس دلایل موافق و مخالف تلقی خدا را بی‌زمان بررسی می‌کند.