جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

نوشتار حاضر، از ابعاد مختلف به مقوله جهاد نگریسته و آثار و سنت‌های حاکم بر آن در قرآن و روایات را تجزیه و تحلیل می‌کند. نویسنده ضمن ارائه تعریفی لغوی و اصطلاحی از جهاد به مبانی اولیه جهاد اشاره کرده و تاریخچه‌ای از سیر تکاملی آن را ارائه می‌دهد. وی با تأکید بر اهمیت و ضرورت جهاد در اسلام، جهاد را عامل حفظ اسلام ومسلمانان و اقتدار جامعه اسلامی دانسته و بر این اساس یکی از واجبات مهم اسلامی را عنوان کرده که بدون آن تصویری از اسلام قابل ارائه نیست. آن‌گاه از منظری فقهی، احکام و قواعد شرعی مبتنی بر جهاد را شرح می‌دهد. قسمت بعدی، به جهاد از دیدگاه قرآن کریم اختصاص دارد و آیاتی چند که اهمیت و ابعاد مختلف آن را ترسیم کرده، فراروی مخاطبان قرار می‌گیرد. نگارنده در ادامه از منظری روایی به بحث جهاد می‌پردازد و دیدگاه معصومین( به ویژه امام علی( در نهج‌البلاغه را در مورد آثار و برکات جهاد و تشویق بر آن منعکس می‌سازد. در فصل دوم از این پژوهش، ظرفیت‌های مختلف جهاد از منظر کتاب خدا و سیره معصومین بررسی شده و منطق حاکم بر جهاد، برگرفته از قرآن و روایات تشریح گردیده است. در فصل سوم از روش‌های مختلف جهاد، مانند جهاد نظامی، جهاد سیاسی، جهاد با نفس و جهاد فکری و فرهنگی سخن رفته و به مناسبت بحث از جنگ فرهنگی و فکری، مسأله تهاجم فرهنگی و ضرورت و راهکارهای حاکم بر آن و نیز لزوم گفت‌گوی بین تمدن‌ها و ادیان برای جلوگیری از جنگ تمدن‌ها و برخورد آن‌ها تبیین می‌شود. فصل چهارم به سنت‌های حاکم بر جهاد در قرآن کریم اختصاص دارد و سنت دفاع از مومنان و حمایت الهی از آن‌ها در جنگ و جهاد، سنت بازگشت مکر دشمن به خودش، سنت امداد الهی به کافران و مومنان، سنت محبت الهی نسبت به مجاهدان و سنت خذلان دشمنان الهی در جنگ و جهاد تشریح شده است. در فصل پنجم جهاد اکبر (جهاد با نفس) وصف شده و کیفیت مجاهده با نفس و تهذیب آن، اهداف دنیوی و اخروی و فضیلت جهاد با نفس نسبت به جهاد ظاهری ذکر می‌گردد.

صدرالمتالهین اولین کسی بود که بر اساس مبانی حکمت متعالیه توانست معاد جسمانی را تبیین عقلانی کند. طبق مبانی صدرایی، بدنی که بالذات تحت تدبیر نفس قرار دارد، یعنی بدن ما، نه این بدن متعین دنیوی، عنصری از شوون و بلکه نماد مرتبه ی نازله نفس است و عمل نفس در عالم واقع، به واسطه ی بدن صورت می گیرد. بنابراین بدن آلتی مستقل و بیگانه از نفس نیست، بلکه متجلی نفس است. بر این اساس، بدن در ارتکاب عمل، هم نقش مباشر را دارد و هم مسبب پیدایش عمل است و به همین دلیل، در آخرت، مستحق عذاب و پاداش می شود. طبق نظریه ی صدرا، بدن اخروی برآمده از خلاقیت قوه ی خیال است. یکی از مخالفان معاد صدرایی آقا علی مدرس است که بر اساس مبانی صدرایی، معتقد است که نفس در بدن و اجزایش ودایعی به جای می گذارد؛ بنابراین پس از مرگ، اجزا به سمت تشکیل بدن کاملی حرکت می کنند و این بدن در آخرت، دوباره به نفس ملحق می شود. وی معاد جسمانی را به معنای تعلق دوباره ی بدن دنیوی به نفس می داند.