جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

«هذه هى الوهابية» اثر گرانقدر دانشمند معاصر محمدجواد مغنيه در نقد و ردّ مذهب ساختگى وهابيت، به زبان عربى به رشته تحرير در آمده است. نويسنده در مقدمه كتاب به بيان تاريخچه مطالعات خود در رابطه با اين حركت انحرافى پرداخته است و نام برخى از كتاب‌ هاى مفيد را ذكر كرده است. سپس به اين نكته اشاره مى‌ كند كه پس از بررسى كتب و منابع وهابيت آنچه نظر او را جلب كرده است، حرص شديد وهابيت - در حد شهوت و انتقام - بر تكفير امت محمد (ص) بوده است. مطالب اين اثر در 10 عنوان تنظيم شده است و هر عنوان نيز مشتمل بر ريز عناوين ديگرى است كه واقعيت‌ هاى تازه‌ اى را در ارتباط با اين تفكر فاسد روشن مى‌ نمايد. در ابتداى كتاب نويسنده به اداء فريضه حج اشاره مى‌ كند كه سالهاست بر دوش او سنگينى مى‌ كند و به دلائل مادى و غير آن و ممانعت حكام سعودى از ورود ايشان به آن سرزمين به سبب تأليفاتش، به تأخير افتاده است. در ادامه به بحث اسلام و كفر مى‌ رسيم. ابن تيميه اهتمام زيادى به تكفير مردم داشته تا آنجا كه تفسيق و تكفير آغاز و پايان كتب و احكامش بوده است. اين مطلب از زواياى مختلف مورد بررسى قرار گرفته است. دولت اسلامى مبحث ديگرى است كه در آن دولت سعودى به چالش كشيده شده و اعتقادات وهابيت با خوارج نهروان مقايسه شده است، چرا كه وهابيت نيز همانند خوارج ريختن دماء مسلمانان را حلال مى‌ شمارند. اسلام در مفهوم وهابيت بسيار ضيق و محدود است. تفسير خاص آنها از توحيد كه با جميع مسلمين مخالف است، سبب انهدام قبور و تحريم نماز ودعا در اين اماكن و تحريم زيارت قبر نبى اكرم (ص) و... شده است لذا نويسنده به تشريح افكار و معتقدات وهابيت و دفاع از حريم تشيع مى‌ پردازد.

این اثر پاسخی به شبهات فرقه ضاله وهابيت می باشد. هدف نویسنده در این کتاب آشكار نمودن بطلان سخنان دروغى است كه وهابيت از كتاب "منهاج السنة" احمد بن تيميه نقل مى‌كند. مولف در ابتدا به حديث 73 فرقه پيامبر اكرم(ص) اشاره می کند و وهابيت را از مصاديق فرق ضاله معرفى مى‌كند. همچنین اعتقادات وهابيّت از جمله: تجسيم خداوند، بت بودن مشاهد مشرفه اشاره كرده و جنايات آنها در هجوم به شهر كربلا و انهدام قبور بقيع و...را بيان مى‌كند.

«احادیث فی ذم الکلام و اهله» نوشته ابوالفضل مقرئ است. این کتاب با دیدگاه اهل حدیث از اهل سنت که علم کلام و هر گونه کنکاش و سوال در امور عقیدتی را ناروا و ممنوع می دانستند، به نگارش در آمده است. در حال حاضر سلفیه و وهابیت پیرو این دیدگاه می باشند.

«موسوعة الأسـئلة العقائدية» مجموعه ‏ای است از سئوالات مختلف اعتقادی شیعه امامیه همراه با جواب مبسوط آنها. در این مجموعه پنج جلدی كه كتاب حاضر جلد پنجم از این مجموعه است، سئوالات مهم اعتقادی شیعه امامیه جمع ‏آوری شده و جواب ‏های این سئوالات با رویكردی قرآنی، روایی و عقلی نیز بیان شده است. در این مجلد سئوالاتی درباره برخی از معارف قرآنی مانند مراحل نزول، قرائت‏ های مختلف قرآن، اعجاز قرآن و نزول قرآن بر هفت حرف، سئوالاتی در مورد جواز یا عدم جواز قسم خوردن به غیر خداوند متعال، عدم مشروعیت گفتن آمین در نماز، بطلان قیاس در فقه، نقد دیدگاه ‎های وهابیت در مورد كربلا و برخی از عقاید شیعه در مورد عزاداری، جواز یا عدم جواز لعن بر دشمنان اهل‏ بیت و صحابه، مشروعیت متعه، عدم مشروعیت مس بر كفش‏ ها در وضو، معرفی مصحف حضرت فاطمه (س)، پاسخ برخی از شبهات مربوط به معاد، نقد شخصیت معاویة بن ابی سفیان، تحلیل معجزه و شروط آن، معرفی ماهیت و شخصیت ملائكه، نبوت انبیاء الهی، معرفی شخصیت حضرت محمد (ص) و مباحثی در مورد ازدواج و زنان بیان شده و پاسخ تشریحی این سئوالات نیز ذكر می ‏گردد.

«الوهابيه فى الميزان»، كتابى است كلامى به زبان عربى، تاليف آيت الله شيخ جعفر سبحانى، از علماى شيعى معاصر مقيم قم كه به نقد و بررسى عقائد وهابيان مى پردازد. مولف ابتدا با اشاره به اساس و بنيان اسلام كه بر كلمه توحيد و توحيد كلمه گذارده شده، به بيان اين نكته مى‏ پردازد كه توحيد و يكپارچگى امت اسلامى كه مورد تاكيد پيامبر (ص) بود، طى قرون متمادى سبب پيشرفت ‏هاى چشمگير مسلمانان در همه زمينه ‏ها گشته بود تا اين كه فردى به نام ابن تيميه حرانى، در ميان امت اسلامى ظهور كرد و با انتشار عقائد انحرافى و سخيف خود اين رشته به هم پيوسته را از هم گسست و باعث ايجاد تفرقه و چند دستگى ميان امت اسلامى شد. اما عالمان بيدار مسلمان به مبارزه با اين عقائد انحرافى قيام كردند و براى مدت چهار قرن آتش اين فتنه را خاموش كردند. مع الاسف پس از گذشت چهار قرن، بار ديگر فردى به نام محمد بن عبدالوهاب نجدى در حجاز به پاخاست و به نشر عقائد انحرافى ابن تيميه و ديدگاه ‏هاى انحرافى خويش پرداخت و« وهابيت» را پايه‏ گذارى كرد. وى به همراه طرفدارانش به تكفير و متهم ساختن مخالفين به شرك پرداختند و ديگر بار ميان جامعه اسلامى نهال تفرقه و جدايى را بارور نمودند. حكومت خاندان سعود نيز به جهت منافعى كه از همراهى با عقائد اين گروه منحرف نصيبش مى‏ گشت به حمايت از آنها پرداخت و روز بروز بر گسترش عقائد وهابيان و ايجاد تفرقه ميان مسلمانان مساعدت نمود. مولف پس از بيان اين تاريخچه كوتاه از نحوه ظهور و بروز عقائد وهابيت به معرفى ابن تيميه، از ديدگاه عالمان عصر وى و ديگران مى‏ پردازد كه هر كدام به نحوى زبان به نكوهش وى گشوده ‏اند و او را مورد مذمت قرار داده ‏اند.

«ظاهرة الافتراء علي الشيعة عبر التاريخ»، اثر محقق فقيه آيت الله شيخ جعفر سبحاني، تأليف قرن حاضر به زبان عربي است. دروغ و افتراء از گناهان كبيره‌ اي است كه در كتاب و سنت مورد نهي قرار گرفته و قبح آن به حدي آشكار است كه از هر گونه استشهاد به آيات و روايات بي نياز است؛ و همين قدر كافي است كه بگوييم دروغ با ايمان قابل جمع نمي‌ باشد. در تاريخ اسلام اولين كسي كه در معرض دروغ و افتراء و تهمت‌ ها قرار گرفته شخص رسول خدا (ص) بوده و در همين راستا اين هجوم به خاندان و عترت پاك آن حضرت تسري يافته است. نويسنده، متن كتاب خود را با عنوان «الافتراء علي الشيعة و اكابرهم» (افترائاتي كه به بزرگان شيعه وارد شده) آغاز كرده و سپس به طرح مواردي از افتراء به رسول خدا (ص) و اهل بيت طاهرينش اشاره نموده كه اين بليه تا حدي براي اهل بيت آزار دهنده بوده است كه در موارد متعددي آن بزرگواران به لعن و نفرين كساني پرداخته‌ اند كه به اين عمل ناپسند روي آورده‌ اند كساني همچون: عبدالله بن مغيرة و حكم بن عتيبة. نويسنده در ادامه با عنوان «الاكاذيب المفتعلة لابن تيمية» سخن از بزرگ دروغ‌ پرداز وهابي به ميان آورده و مواردي از دروغ‌ ها و افتراهايي كه وي عليه شيعيان مطرح نموده است را به عنوان نمونه ذكر كرده و بدون هر گونه قضاوتي از خوانندگان خواسته است تا خود نسبت به سخنان ابن تيميه قضاوت كنند. از جمله دروغ‌ پردازان ديگري كه عليه مذهب شيعه و پيروان آن از هيچ اقدامي فروگذار نكرده، ابن جوزي صاحب كتاب «الموضوعات» است كه نويسنده با عنوان «نظرة تمحيصية في كتاب الموضوعات» به طور مبسوط دروغ‌ ها و تهمت‌ هايي از او عليه شيعه را شاهد آورده كه در حقيقت با پايان بردن كتاب با اين عنوان اصلي و چندين عنوان فرعي كه ذيل همين موضوع بيان شده و به نقد مباحث ابن جوزي پرداخته، مي‌ توان اين گونه تعبير كرد كه اصلي‌ ترين بخش اين كتاب موضوع دروغ و افترائات ابن جوزي عليه مذهب شيعه مي‌ باشد.