جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی: این کتاب به بررسی این موضوع می‌پردازد که چگونه زندگی شخصی ویتگنشتاین بیش از آنچه قبلاً تصور می‌شد نقطه مرجعی برای کار فلسفی او ارائه می‌کرد. نویسنده با تمرکز بر دو مرحله کلیدی در زندگی ویتگنشتاین که طی آن جهت گیری فلسفی خود را به طرز چشمگیری تغییر داد و روش های فکری و خود را دوباره ابداع کرد، نویسنده و درک جایگزینی از ویتگنشتاین و آثارش ارائه می دهد. این کتاب ابتدا به دوره «چرخش انسان‌شناختی» او (1929-1932) می‌پردازد، که در آن ویتگنشتاین یکی از بحث‌های اصلی خود را در رابطه با نقش بدن در فراگیری زبان و قواعد عمل اجتماعی مطرح کرد. دومین مرحله کلیدی که پس از پایان جنگ جهانی دوم آغاز شد، مرحله درون نگری بود که طی آن ویتگنشتاین به شدت درگیر رویدادهای درونی، احساسات و شخصیت خود شد. همانطور که کار او تکامل یافت، جنبه های انسان شناسی در پایان عمر به کانون اصلی کار او تبدیل شد. این ترجمه با ارائه بینشی در دسترس و بدیع به آثار ویتگنشتاین و علاقه او به فلسفه قاره ای، برای مخاطبان گسترده ای جذاب خواهد بود. ادامه مطلب... چکیده: این کتاب به بررسی این موضوع می‌پردازد که چگونه زندگی شخصی ویتگنشتاین بیش از آنچه قبلاً تصور می‌شد، نقطه مرجعی برای کار فلسفی او ایجاد کرد. ادامه مطلب...

ترجمه ماشینی: نشان می دهد که تقسیم بندی بین فلسفه تحلیلی و فلسفی قاره ای با میل فرا قاره ای برای پرداختن به مشکلات رایج در یک اصطلاح رایج جایگزین شده است.

ترجمه ماشینی: فلسفه نوشته شده به زبان انگلیسی عمدتاً فلسفه تحلیلی است و فنون و تمایلات فلسفه تحلیلی نه تنها غیر تاریخی، بلکه ضد تاریخی هستند و با تفسیر متنی دشمنی دارند. تحلیلی معمولاً به درجه بالایی از وضوح و دقت فرمول‌بندی و استدلال می‌خواهد، و اغلب به دنبال آگاهی و سازگاری با علم طبیعی فعلی است. در دوران قبل، فلسفه تحلیلی با شهودهای زبانی معمولی یا باورهای عقل سلیم یا هر دو موافقت می کرد. همه این جنبه های موضوع با استفاده از متون تاریخی برای اشراق فلسفی ناآرام است. در این کتاب، ده فیلسوف برجسته به بررسی تنش‌های بین، و امکانات آشتی، فلسفه تحلیلی و تاریخ فلسفه می‌پردازند. مشارکت کنندگان: M. R. Ayers، John Cottingham، Daniel Garber، Gary Hatfield، Anthony Kenny، Steven Nadler، G. A. J. Rogers، Tom Sorell، Catherine Wilson، Yves Charles Zarka

ترجمه ماشینی: شناخت، اگرچه عمیقاً در درک ما از اشیاء و اشخاص، هویت و ایده ها نقش می بندد، اما پیش از این هرگز موضوع یک تحقیق فلسفی واحد و پایدار نبوده است. این اثر، توسط یکی از برجسته ترین صداهای فلسفه معاصر، بازشناسی را از طریق چهره ها و معانی فلسفی مختلف خود دنبال می کند - و از طریق "سیر بازشناسی" به دنبال توسعه چیزی کمتر از هرمنوتیک مناسب شناخت متقابل است. مقالات گردآوری شده در اینجا به عنوان سخنرانی در مؤسسه علوم انسانی در وین ارائه شده است، مقالات گردآوری شده در اینجا به رسمیت شناختن در سه شکل از آن را در نظر می گیرند. فصل اول با تمرکز بر شناخت اشیاء، به نقش بازشناسی در معرفت شناسی جدید اشاره می کند. دوم، مربوط به آنچه می توان به رسمیت شناختن مسئولیت نامید، درک عاملیت و مسئولیت اخلاقی را از پیشینیان تا امروز ردیابی می کند. و سومی مسئله شناخت و هویت را مطرح می کند که از بحث هگل در مورد مبارزه برای به رسمیت شناختن از طریق استدلال های معاصر درباره هویت و چندفرهنگی گسترش می یابد. در سرتاسر، پل ریکور اهمیت ظرفیت ما برای تشخیص افراد و اشیاء، و شناخت خود و هویت خود را در رابطه با هدیه شناخت متقابل بررسی می کند. الهام گرفتن از متون ادبی مانند ادیسه و ادیپ در کولونوس، و درگیر کردن برخی از نوشته‌های کلاسیک سنت فلسفی قاره‌ای - نوشته کانت، هابز، هگل، آگوستین، لاک و برگسون - دوره شناخت دامنه وسیعی دارد. وسعت زمان و موضوع را در بر می گیرد و در این فرآیند تعدادی از راه های تفکر بسیار روشنگر را از طریق پرسش های اصلی فلسفه مدرن پیشنهاد می کند. (20070101)