جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

‫پژوهش حاضر به بررسي تاريخ تشيع در کشمير، و مهم‌ترين تحولاتي که شيعيان در اين منطقه پشت سر گذارده‌اند پرداخته است. گسترش دين اسلام در کشمير توسط رينچن‌شاه که به‌دست سيد شرف‌الدين اسلام آورد، آغاز شد. نخستين مبلغ شيعه در کشمير، مير شمس‌الدين عراقي مي‌باشد که در سال 884 ه.ق به‌عنوان سفير خراسان به کشمير آمد. او تمامي بت‌خانه‌ها را ويران نمود و به‌جاي آن‌ها مسجد بنا کرد، و در هر مسجدي مبلّغي قرار داد. از ديگر مبلغان شيعه در کشمير، سيد علي همداني و سيد محمد مدني هستند که به‌ترتيب در سال‌هاي 774 و 796 هجري وارد کشمير شدند؛ همچنين حکومت خاندان شيعه چک از سال 701 تا 720 هجري در کشمير موجب رونق بيشتر تشيع گرديد، و علما و شاعران بسياري در اين زمان به تبليغ تشيع مي‌پرداختند. يکي ديگر از حاکمان شيعه، غازي‌شاه بود که در زمان وي همه اقشار مردم از آزادي کامل ديني برخوردار بودند. اين حکومت از سال 968 تا 997 ادامه داشت. خاندان انصاري، موسوي و شيخ بحريني نيز خدمات ديني زيادي را براي شيعيان انجام داده‌اند. البته برخوردهاي خشني هم در طول تاريخ با شيعيان صورت گرفته است، که از جمله، ميرزاحيدر کاشغري سني مذهب، اعتمادخان در سال 1032، سيک‌ها در سال 1246 هجري، و مغولان در سال 1289 اقدام به کشتار شيعيان نموده، اموالشان را غارت کرده، و مساجد و خانه‌هاي آنان را آتش زدند. در حال حاضر، شيعيان کشمير در مناطق وادي کشمير، له، کرگل و جمون در هندوستان، حدود يک ميليون و پانصد هزار نفر هستند. در مناطق کرگل و له، حدود پانصد نفر از روحانيون تحصيل کرده در حوزه‌هاي علميه نجف و قم، حضور دارند که با مرکزيت مدرسه اثناعشريه اداره مي‌شوند. از مراکز فرهنگي شيعيان در کشمير مي‌توان به ايجوکيشنل ترست، تنظيم المکاتب، مؤسسه نشر علوم اهل بيت(ع)، بنياد امام حسين(ع) ، و جامعه باب‌العلم اشاره کرد. در مجموع، شيعيان کشمير از وضعيت اقتصادي و تحصيلات مناسبي برخوردار نيستند.

‫بخش اوّل: به بيان موقعيت سياسى، اجتماعى وفرهنگى قرن هفتم وهشتم پرداخته شد. بخش دوم: ارائه تصويرى از رجال ومحدثان اين دو قرن كه داراى سه فصل: محدثان قرن هفتم، محدثان قرن هشتم، محدثان شيعه ويك تكمله: تصحيح برخى از اشتباهات اعيان الشيعه مى‏باشد. بخش سوم: مختص بيان دانشهاى حديثى اين دو قرن مى‏باشدكه در سه فصل دراية الحديث وسير تطور آن، رجال ودر نهايت نيز از اجازات موجود در اين دو قرن بحث شد. بخش چهارم: به بيان آثار تأليفى قرن هفتم وهشتم كه داراى دو فصل با عناوين: آثار خطى وشرح آثار چاپى موجود از اين دو قرن مى‏باشد. در انتها نيز خاتمه‏اى ذكر شده كه در آن نتايج كلى حاصله از بيان مطالب پايان نامه ارائه گرديده است.

---

کتابی مشهور در زمینه تاریخ اسلام است که توسط ابن کثیر دمشقی (701-774ق) تالیف شده است. او به سبب «البدایه و النهایه» تاثیرپذیری از شرایط زمانی، مکانی و به ویژه استادانی مانند ابن تیمیه، مواضعی ضد شیعی دارد. این پژوهش درصدد نقد تاریخ نگاری ابن کثیر در زمینه تشیع در کتاب مذکور، از طریق بررسی کلی روش ها و رویکردهای نگارنده است. متن پیش رو در قالب نقد سندی، محتوایی، و روشی تاریخ نگاری مولف، سامان یافته است. مهم ترین نقدها عبارتند از: تناقض های درونی؛ مخالفت با قرآن، سنت، و تاریخ؛ «گزینش و حذف»، «پذیرش و رد» متعصبانه. در تحلیل کلی، این نتیجه به دست می آید که مولف، از یک سو، با هدف توجیه اعتقادات مذهبی خاص خود، و از سوی دیگر، به سبب گرایش های ضدشیعی خود، هرگاه گزارشی تاریخی را با بینش ها و گرایش هایش ناهمخوان یافته حذف، رد، تحریف، و یا توجیه کرده است.