جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

مقدمه: هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر بخشی برنامه آموزش روان شناختی خانواده بر جو خانوادگی در خانواده های بیماران مبتلا به اختلالات شدید روان پزشکی بود.روش: نمونه پژوهش شامل خانواده های 30 نفر از بیماران مبتلا به اختلالات شدید روان پزشکی بود که در سال 1386 در بیمارستان طالقانی و امام حسین (ع) شهر تهران بستری بودند و از طریق نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. افرادی که مایل به شرکت در برنامه بودند در گروه آزمایش و افرادی که در برنامه شرکت نکردند در گروه کنترل قرار گرفتند. هر دو گروه به پرسش نامه جو خانواده پاسخ دادند (پیش آزمون) و سپس برنامه آموزشی 6 جلسه به صورت جلسات هفتگی 2 ساعته برای گروه آزمایش به اجرا درآمد. داده ها با استفاده از آزمون T مستقل و کوواریانس تجزیه و تحلیل شدند.یافته ها: آموزش روان شناختی باعث افزایش انسجام و بیانگری (P<0.001) در گروه آزمایش شد، اما تغییری در مولفه های جو کلی خانواده و تعارض در دو گروه دیده نشد.نتیجه گیری: آموزش روان شناختی خانواده افراد مبتلا به اختلالات شدید روان پزشکی تاثیر مثبتی بر جو خانوادگی آنها ندارد. آموزش روان شناختی خانواده باعث افزایش بیانگری و انسجام خانواده می شود، اما تغییری در مولفه تعارض ایجاد نمی کند.

مقدمه: این پژوهش نقش تعدیلی متغیر سانحه شغلی را در رابطه بین نارسایی های شناختی و مولفه های فراشناخت مورد بررسی قرار داد.روش: پژوهش حاضر از نوع رابطه ای است. جامعه آماری 4726 نفر از کلیه کارکنان زن و مرد (رسمی و غیر رسمی) یک کارخانه تولید ماشین در سال 1386 بودند. در نهایت 254 نفر به عنوان نمونه آماری مورد مطالعه قرار گرفتند. پرسش نامه نارسایی های شناختی و (CFQ) و پرسش نامه فراشناخت (MCQ) ابزار جمع آوری داده ها بودند. شرکت کنندگان بر اساس میزان سوانح به دو گروه با سوانح و بدون سوانح تقسیم شدند. به منظور بررسی ارتباط و مقایسه بین متغیرها از روش های آمار توصیفی مناسب، همبستگی، آزمون T مستقل و تحلیل عاملی استفاده شد.یافته ها: بین دو گروه از نظر میزان فراشناخت و نارسایی های شناختی تفاوت معنی دار وجود داشت. همچنین رابطه بین نارسایی های شناختی و مولفه های فراشناخت در دو گروه معنی دار بود.نتیجه گیری: نارسایی شناختی در سنخ صبح (افرادی که بیشترین آگاهی و هوشیاری را در صبح دارند) از افراد سنخ عصر (افرادی که بیشترین آگاهی و هوشیاری را در عصر دارند) بیشتر است. با توجه به این نکته، با گماردن افراد سنخ عصر به مشاغلی که نوبت کاری و شیفت شبانه دارند، می توان از سانحه پیشگیری کرد.

مقدمه: هدف مطالعه حاضر مقایسه طرحواره های ناسازگار در افراد چاق مبتلا به اختلال پرخوری و فاقد اختلال پرخوری بود.روش: این مطالعه در دو مرحله انجام شد. در مرحله اول، به منظور شناسایی افراد چاق مبتلا به اختلال پرخوری و فاقد اختلال پرخوری، 151 نفر از افراد چاق مقیاس پرخوری را کامل کردند. در مرحله دوم، آزمودنی هایی که در مرحله اول، در مقیاس پرخوری نمره بیشتر از 17 کسب کرده بودند، به عنوان افراد چاق مبتلا به اختلال پرخوری انتخاب شدند (n=30). افرادی که نمره آنها در مقیاس پرخوری 6 یا کمتر از 6 بود، به عنوان افراد چاق فاقد اختلال پرخوری انتخاب شدند (n=30). این دو گروه پرسش نامه طرحواره یانگ را کامل کردند. به منظور اجتناب از تاثیر متغیرهای مزاحم، دو گروه بر اساس سن و جنس همتا شدند.یافته ها: افراد چاق مبتلا به اختلال پرخوری در مقایسه با افراد چاق فاقد اختلال پرخوری در طرحواره های رهاشدگی / بی ثباتی، محرومیت هیجانی و خویشتن داری و خودانضباطی ناکافی به طور معنی داری نمرات بیشتری کسب کردند.نتیجه گیری: طرحواره های رهاشدگی / بی ثباتی، محرومیت هیجانی و خویشتن داری و خودانضباطی ناکافی نقش مهمی در شناخت تفاوت های بین افراد چاق مبتلا به اختلال پرخوری و فاقد اختلال پرخوری بازی می کنند.

مقدمه: شناخت باورهای مثبت و منفی کمال گرایی و رابطه آنها با مولفه های روانی و شخصیتی اهمیت زیادی دارد. هدف پژوهش حاضر، بررسی رابطه باورهای کمال گرایانه و رفتارهای خودناتوان ساز بود.روش: در این پژوهش توصیفی از نوع همبستگی، 360 دانشجوی سال سوم کارشناسی دانشگاه های تهران (170 پسر و 190 دختر) بر اساس نمونه گیری خوشه ای انتخاب و با تکمیل مقیاس کمال گرایی فراست و مقیاس خودناتوان سازی در این پژوهش شرکت کردند. داده های پژوهش توسط روش های آماری همبستگی و تحلیل رگرسیون مورد بررسی قرار گرفت.یافته ها: بین کمال گرایی مثبت و منفی با خودناتوان سازی به ترتیب همبستگی منفی و مثبت معنی دار وجود داشت. همچنین، کمال گرایی مثبت و منفی هر دو توانستند تغییرات مربوط به خودناتوان سازی را به صورت معنی دار پیش بینی کنند (P<0.001).نتیجه گیری: در حضور متغیر کمال گرایی مثبت احتمال افزایش رفتارهای خودناتوان ساز کمتر و در حضور متغیر کمال گرایی منفی احتمال وجود رفتارهای خود ناتوان ساز بیشتر است.

مقدمه: فرسودگی شغلی عبارت از کاهش قدرت سازگاری فرد بر اثر عوامل فشارزا به همراه نشانگان خستگی جسمی و هیجانی است. کارکنان نیروهای دریایی مستقر در مناطق مرزی در معرض تنیدگی های زیادی قرار دارند که می تواند منجر به افزایش فرسودگی شغلی آنان شود. مطالعه حاضر با هدف بررسی سطح فرسودگی شغلی درکارکنان نیروی دریایی مستقر در مناطق مرزی ایران انجام شد.روش: این مطالعه توصیفی تحلیلی همبستگی، در سال 1387 روی کارکنان نیروی دریایی مستقر در مناطق مرزی ایران انجام شد. 303 نفر از کارکنان به روش تصادفی خوشه ای انتخاب شده و با پرسش نامه های محقق ساخته و فرسودگی شغلی گلدارد مورد بررسی قرار گرفتند. داده ها پس از جمع آوری با شاخص های آماری توصیفی شامل فراوانی، میانگین و انحراف معیار و روش های آماری استنباطی شامل مجذور کای، همبستگی پیرسون و رگرسیون همزمان چند گانه به کمک نرم افزار SPSS 15 تجزیه و تحلیل شدند.یافته ها: متغیرهای سن، سابقه کار و شیوه مدیریت تاثیر معنی داری بر کاهش فرسودگی شغلی داشتند (p<0.01)همچنین، میان فرسودگی شغلی با شیوه مدیریت، قوانین اداری و امکانات رفاهی همبستگی معنی داری وجود داشت.(p<0.01) نتیجه گیری: هر چند عوامل فردی در فرسودگی شغلی با اهمیت هستند، اما عوامل سازمانی نیز نقش بسزایی در کاهش فرسودگی شغلی دارند. به عبارت دیگر بهبودی در شیوه مدیریت و قوانین و همچنین افزایش امکانات رفاهی سبب کاهش فرسودگی شغلی می شود.

مقدمه: پژوهش حاضر با هدف بررسی میزان آسیب پذیری فرهنگی، اجتماعی و تربیتی و عوامل مرتبط با آن در بین نوجوانان و جوانان و فراهم کردن امکان تدوین تدابیر پیشگیری انجام شد.روش: این پژوهش توصیفی  تحلیلی در سال  1388روی فرزندان نوجوان و جوان کارکنان یکی از مراکز دولتی انجام شد جامعه هدف  1200نفری به روش خوشه ای چند مرحله ای از استان های تهران، قم، اصفهان، همدان، مازندران، اردبیل، کرمانشاه، اهواز و خراسان رضوی انتخاب شدند و درنهایت تعداد  1030نفر به مطالعه وارد شدند. ابزار جمع آوری اطلاعات پرسش نامه محقق ساخته و شامل20  مقیاس فرعی بود. برای تجزیه و تحلیل داده ها از شاخص های آماری همبستگی، آزمون T مستقل و تحلیل واریانس به کمک نرم افزار  SPSS 14استفاده شد.یافته ها: از نظر آسیب پذیری کلی %70.4 افراد مصون، %17.4 افراد عادی و %21.2 افراد دچار آسیب شناخته شدند. بیشترین آسیب پذیری به ترتیب در ابعاد نگرش زن سالاری و تساوی نگری زن و مرد، ضعف در برنامه اوقات فراغت و اوقات فراغت آسیب زا، گرایش به لذت طلبی و مادی گرایی دیده شد.نتیجه گیری: بسیج امکانات در جهت رسیدگی به آسیب های نوجوانان و جوانان، راه اندازی مراکز مشاوره برای خانواده ها و فرزندان، تلاش برای غنی سازی اوقات فراغت نوجوانان، ایجاد فرصت های اشتغال برای نوجوانان و جوانان، آموزش خانواده ها برای نظارت بیشتر و بهتر و کمک به بهبود روابط بین اعضای خانواده ها برای پیشگیری از افزایش آسیب ضروری به نظر می رسد.

مقدمه: رفتارهای مخاطره آمیز را به عنوان رفتار هایی که با بعضی از نتایج نامطلوب همبسته هستند تعریف می کنند و نوجوانی دوره مهمی برای شروع رفتارهای مخاطره آمیز است. نوجوانان به موقعیت های مخاطره ای تمایل دارند و در ایران آسیب های اجتماعی عمده و درحال گسترشی وجود دارد. این مطالعه با هدف بررسی ترتیب اولویت عوامل موثر بر رفتارهای مخاطره آمیز نوجوانان وکمک به دقت تصمیم گیری های مربوط به کاهش رفتارهای مخاطره آمیز و همچنین بررسی نقش جنسیت در تاثیر عوامل مذکور انجام شد.روش: این مطالعه از نوع همبستگی با استفاده از روش های نمونه گیری خوشه ای و هدفمند روی 316 دانش آموز شهر زاهدان در سال 1383-84 انجام شد. ابزار گردآوری داده ها پرسش نامه های پژوهشگرساخته رفتارهای مخاطره آمیز، عملکرد خانواده، ساخت خانواده، خویشتن داری و سبک دلبستگی بود. داده ها پس از جمع آوری با نرم افزار SPSS 15.5 و با آزمون های همبستگی و رگرسیون گام به گام تحلیل شد.یافته ها: ترتیب ورود متغیرها به الگوی پیش بینی رفتارهای مخاطره آمیز نوجوانان "کنترل در مقابل آزادی"، "خویشتن داری"، "کنترل به شیوه متقاعدسازی" و "حل اختلاف اعضای خانواده به شیوه متقاعدسازی" بود. ترتیب ورود متغیرها به الگوی پیش بینی رفتارهای مخاطره آمیز در دختران و پسران متفاوت بود.نتیجه گیری: کنترل به شیوه متقاعد سازی توسط والدین و تقویت خویشتن داری از مهم ترین اقداماتی است که برای کاهش رفتارهای مخاطره آمیز نوجوانان پیشنهاد می شود.

مقدمه: مطالعات فرهنگی نشان داده است که تفاوت های فرهنگی در شیوه های استدلال افراد نسبت به جهان وجود دارد. در مطالعات انجام شده در حیطه بررسی های بین فرهنگی، مطالعه ای به منظور بررسی قضاوت های اخلاقی شخصی و غیرشخصی انجام نشده است. این پژوهش با هدف بررسی زمان تصمیم گیری و نوع پاسخ به قضاوت های اخلاقی شخصی و غیرشخصی در نمونه ایرانی و مقایسه آن با نمونه مطالعه شده گرین و همکاران (2004 و 2008) در فرهنگ غربی انجام شد. روش: این مطالعه پس رویدادی در سال 1388 روی 60 نفر از دانشجویان کارشناسی رشته های مختلف دانشگاه شهید بهشتی تهران انجام شد. نمونه ها با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. 20 معمای اخلاقی شامل 12 داستان شخصی و 8 داستان غیرشخصی ترجمه شد و با استفاده از کامپیوتر و به صورت شنیداری برای آزمودنی ها پخش شد. آنان با فشاردادن دو دکمه روی صفحه کلید، نظر موافق یا مخالف خود را با تصمیم پیشنهادشده در داستان اعلام کردند و نوع پاسخ و زمان واکنش ثبت شد. داده ها با نرم افزار SPSS 16 و با استفاده از آزمون همبستگی رتبه ای اسپیرمن و آزمون مقایسه نسبت ها تحلیل شد.یافته ها: بین رتبه بندی زمان پاسخ معماهای اخلاقی شخصی و غیرشخصی تفاوت معنی داری وجود نداشت. میزان پاسخ مثبت به معماهای اخلاقی شخصی و غیرشخصی با مطالعات گذشته تفاوت معنی دار نشان داد.نتیجه گیری: تفاوت های فرهنگی معنی داری در پاسخ به قضاوت های اخلاقی وجود دارد و فرهنگ نقش عمده ای در تصمیم گیری پیرامون مسایل اخلاقی در کنار عوامل شناختی و هیجانی مداخله کننده بازی می کند.

مقدمه: در دو دهه اخیر انبوهی از پژوهش های بالینی انجام شده تا به فهم زیربناهای اصلی اختلال اضطراب اجتماعی کمک نمایند. نقش شناخت در ایجاد و تداوم بیماری های اضطرابی، از دیرباز در کانون توجه قرار گرفته است. پژوهش حاضر با هدف مقایسه سوگیری توجه نسبت به چهره های هیجانی در مبتلایان به اختلال اضطراب اجتماعی با بیماران مبتلا به اضطراب منتشر و افراد عادی انجام شد. روش: این مطالعه علی مقایسه ای روی15  نفر بیمار اضطراب اجتماعی، 10 نفر بیمار اضطراب منتشر و 20 نفر از افراد عادی که به روش نمونه گیری در دسترس از بین مراجعان مراکز و درمانگاه های روان پزشکی شهر شیراز در سال 1388 انجام شد. آزمودنی ها چهره ها را با الگوی تکلیف کامپیوتری در دو حالت هیجانی مثبت و منفی از بین چهره های خنثی شناسایی نمودند. داده ها با استفاده از روش تحلیل واریانس با اندازه گیری های مکرر با نرم افزار  SPSS 17تجزیه و تحلیل شد.یافته ها: مبتلایان به اضطراب اجتماعی در مقایسه با افراد عادی، در تشخیص چهره های مثبت روگردانی بیشتر و در تشخیص چهره های منفی سوگیری بیشتری نشان دادند. تعداد چهره های ارایه شده برحسب نوع چهره، تفاوت های معنی داری در تمایز بین نوع چهره ها و زمان واکنش ایجاد نمود.نتیجه گیری: مبتلایان به اضطراب اجتماعی چهره های حاوی لبخند را به عنوان محرک تهدید کننده تفسیر نموده و از آنها اجتناب می کنند، بنابراین به عنوان راهکاری اجتنابی، محل صحیح چهره های منفی را در مقایسه با چهره های مثبت، بیشتر تشخیص می دهند.

این مقاله روابط اقتصادی ایران و آلمان را از منظری نوین بررسی می کند. مقالة حاضر، تلاش می کند با اتکا به نظریه ای در اقتصاد سیاسی که برجسته ترین نمایندة آن پل سوئیزی است، ماهیت روابط اقتصادی آلمان را با ایران به بحث گذارد. این نظریه عبارت است از نظریة تجدید تقسیم مناطق نفوذ قدرت های سرمایه داری در کشورهای هم جوار که نهایتاً به جنگ منجر می شود. بنابراین، فرضیة اصلی مقالة حاضر این است که آلمان از دورة بیسمارک به بعد، به قدرتی اقتصادی در عرصة جهانی مبدل شده بود. این قدرت در شرایطی که کشورهای استعماری، اغلب نقاط جهان را در دستان خود گرفته بودند، تلاش می کرد بازاری مناسب برای کالاهای خود بیابد و به منبعی قابل اعتماد از مواد خام دست پیدا کند. یکی از این کشورها ایران بود. آلمان از دورة بیسمارک به بعد، تلاش کرد جاپایی در ایران باز کند؛ این تلاش با فراز و نشیب های فراوانی روبه رو بود و تا تحولات شهریور بیست، تداوم یافت. در ادامة این رقابت ها، دو جنگ بزرگ جهانی هم شکل گرفت که ماهیت آن به بازتعریف نقش قدرت های بزرگ اقتصادی در مناطق گوناگون جهان مربوط می شود.