جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

با افول مدرسه کلامی امامیه در کوفه از نیمه سده سوم هجری، گروهی از متکلمان امامی و معتزلیان شیعه‌شده که چندان به نام شناخته نیستند، نمایندگی کلام امامیه را بر عهده گرفتند و با گرایش به اندیشه‌های معتزله از کلام امامیه در دوران حضور فاصله گرفتند. این پژوهش با تکیه بر مقالات الاسلامیین ابوالحسن اشعری ـ تألیف دهه آخر سده سوم ـ برخی از اندیشه‌های کلامی این جریان فکری را بازیابی کرده و رویکرد متکلمان مدرسه بغداد از نوبختیان را که تقریباً معاصر این گروه هستند تا عصر شیخ مفید و سید مرتضی بررسی می‌کند. نتیجه آنکه به‌سبب همرأیی این جریان در بسیاری از موضوع‌های کلامی با معتزله و روی‌گردانی از جریان رسمی کلام امامیه نخستین، در ادامه متکلمان مدرسه بغداد به اندیشه‌های آنان واکنش متفاوتی نشان می‌دهند و سرانجام در عصر سید مرتضی کلام امامیه به‌کلی با این اندیشه‌ها همراه می‌شود.

تنوع اديان واقعيتی انكارناپذير است؛ اما چگونگی مواجهه با ايـن واقعيـت مهـم اسـت. در مقابـل دعاوی حقيقتمندی و نجاتبخشی اديان مختلف چه موضعی بايـد در پـيش گرفـت؟ ايـن مـسئله امروزه به يكي از بحث انگيزترين مباحث دينشناسی تبديل شده و توجه بـسياری از انديـشمندان دينی و غيردينی را به خود معطوف ساخته است. درپاسخ به اين مسئله رويكردهای مختلفی پديد آمده است كه پلوراليسم دينی يكی از آنهاست. اين رويكرد بيشتر بـا نـام جـان هيـك، فيلـسوف دين معاصر، گره خورده است، از اينرو فلسفه و الهيات وی در خور توجه است. علاوه بـرايـن، هيك مدعی است پيش از وی عرفايی مانند ابن عربی رويكردی كثرت گرايانه در برابر دين اتخـاذ كرده اند. در مقاله حاضـر ابتـدا ايـن ادعـای هيـك بررسـی واقـع شـده و سـپس ديـدگاه عرفـانی ابن عربی درباره وحدت و كثرت دينی و مبانی آن (وحدت وجود، تجلی و اسـمای الهـی ) تبيـين شده است.