جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی: مرگ نورالله شوشتری در سال 1610 در حالی که به دستور جهانگیر در آگرا مجازات شده بود، به طرق مختلف تفسیر شده است. هدف مقاله حاضر بدون تلاش برای دستیابی به یک راه حل قطعی، گردآوری شواهد زیادی در مورد رویداد و پیشینه آن است که می توان گردآوری کرد. حتی اگر قضاوت نهایی از ما طفره رود، امید است که مطالب ارائه شده در اینجا به ما کمک کند تا از محیط سیاسی و فکری که در آن واقعه رخ داده است، درک کنیم.

ترجمه ماشینی: مطالعه الهیات سیاسی هرگز تمرینی بی طرف در کاوش در ریشه های نظری حاکمیت نبوده است. زمینه های سیاسی که در آن پرسش ها مطرح می شود آموزنده است. در این مقاله، من استدلال می‌کنم که همان زبان نمایندگی و مشروعیت بیان شده برای مسلمانان در جهان معاصر ممکن است چالش‌های سیاسی را که امکان آنها را از بین می‌برد، مسدود کند. زیست سیاست، ساخت سنت، امکان «دین فلسفی» و چالش عقلانیت، و ناقص بودن نقد الهیات سیاسی، فعلیت یک رویارویی انتقادی و نظری با بازنمایی را در بهترین حالت دشوار و در بدترین حالت گریزان می‌سازد.

ترجمه ماشینی: ... دوین دی ویز، شاید مهم ترین متخصص تصوف آسیای مرکزی، اهمیت نگهداری نسخ خطی در هند را با استفاده از یکی در کتابخانه رضا در رامپور برای بازسازی روایات مربوط به نجم الدین کبری (متوفی 618/1221) و على لعلى (متوفى 642/1244). ...

ترجمه ماشینی: 1. هنری کوربین، En Islam iranien (پاریس: Gallimard، 1972)، ج. 1، صص 32-85، 229-34. در اینجا یک نکته سریع در مورد روش مورد نیاز است. من در این مقاله سعی می کنم یک مطالعه هنجاری از الهیات سیاسی شیعیان دوازده امامی را ارائه کنم که مبتنی بر خوانش من از برخی از متون بنیادی، شاید متعارف، سنت اولیه است. این قانون تا حدودی بین کسانی که ائمه را سرآمد همتایان خود می‌دانند، بدون داشتن ویژگی «فراطبیعی» به‌عنوان موجودات معصوم و الهی، مورد مناقشه قرار می‌گیرد، موضعی که اغلب به‌عنوان «کاستی» (تق‌ر) در چکیده رد می‌شود. اسلام شیعی اغلب فی نفسه سیاسی تلقی می شود زیرا از نظر تاریخی به عنوان جنبشی با موضع قوی در اقتدار و مشروعیت در حکومت داری ظهور کرده است. این قطعه نشان می دهد که چگونه سیاست رستگاری در سنت، وفاداری فرد به شخص الهی امام را به مقصد نهایی پیوند می دهد و چگونه این رابطه در غیبت فیزیکی امام پیچیده می شود. چنین سیاستی از تقدس بخشیدن به سیاست های روزمره محافظت می کند و تشخیص می دهد که قداست از شخص امام نشأت می گیرد و نه از مقام نماینده او.