جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

انسان همواره مقياس هايي را در سنجش و ارزش گذاري پديده ها به كار مي بندد كه تحت تاثير عوامل گوناگون دستخوش تحول مي گردد. ضمن آنكه هر گونه رويارويي و تماس فرد با اطلاعات و پديده هاي تازه، بسته به نوع پردازش و تعامل سيستم ادراكي او، موجب گونه اي تغيير در كليه اندازه ها و ارزش هاي سابق وي مي گردد تا آنجا كه مي توان گفت همه نسبت هاي فرد، با مقياس جديد بازخواني و تصحيح مي شود. اما اين جريان كه در نوشتار حاضر به «نظام تصحيح نسبت ها» نامبردار شده است، تا زماني ادامه مي يابد كه مقياس فرد با «حق» و «واقع» انطباق كامل يابد. البته اين تحول و نسبيت تنها در نفس انسان تحقق مي يابد، نه در واقع خارجي و معرفت ديني. اصل تحول در نگرش و مقياس ارزش گذاري آدمي به اجمال در معرفت شناسي و فلسفه اخلاق طرح شده، ولي غالباً سخني در باب چگونگي اين نظام معرفتي به ميان نيامده است. اين پژوهش ضمن واكاوي مضامين آيات قرآن، اركان و فرايندهايي براي اين نظام استنتاج نموده، نشان مي دهد كه اين تحول راه خود را از دو مسير افزاينده و كاهنده كه راهبردهاي رحماني و شيطاني در آن تاثيرگذار است، طي مي كند.