جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

شکی نیست که بحث های دلالی به ویژه مباحث دلالت های قرآنی – به دلیل اشتمال قرآن بر دقّت بی نظیر – یکی از پیچیده ترین تحقیقات علمی و لغوی است؛ لذا بحث از آن نیاز به دقت شگرف و دقیق دارد. بر این اساس، کتاب « الدلالة القرآنية » به طور کامل تلاش می کند تا به عمق مفردات قرآن نزدیک شود و معانی دلالی آن را به طوری که با واقعیت تداوم و استمرار نصّ قرآنی، و همچنین اعتبار، جامعیت و صلاحیت آن برای هر زمان و مکان را کشف نموده و آنها را بیان نماید. این تحقیق روشمند، شامل چند امر مقدماتی و پنج فصل اساسی به شرح زیر است: فصل اول: بحث دلالی از دیدگاه علامه حیدری فصل دوم: دلالت صرفی فصل سوم: دلالت نحوی فصل چهارم: ظواهر لغوی فصل پنجم: سیاق و اثر آن بر دلالت

هرمنوتيک به‌مثابه دانشي که به فرايند فهم يک اثر مي‌پردازد، داراي سه مکتب مهم است: 1. هرمنوتيک کلاسيک، 2. هرمنوتيک فلسفي، 3. هرمنوتيک مدرن. در اين ميان، هرمنوتيک قرآني به‌مثابه دانشي که به واکاوي فرايند فهم قرآن کريم مي‌پردازد، از يک سلسله مباني خداشناختي، انسان‌شناختي و قرآن‌شناختي برخوردار است و اصول آن با مباني هرمنوتيک فلسفي تقابل آشکار دارد. نوشتار حاضر با روش توصيفي ـ تحليلي به واکاوي مباني خداشناختي هرمنوتيک قرآني در انديشه علامه طباطبائي مي‌پردازد. از رهگذر اين جستار، مشخص مي‌شود که سه آموزه «حکمت الهي»، «علم الهي» و «تکلم الهي»، مباني خداشناسانه هرمنوتيک قرآني را تشکيل داده، هرکدام آنها بيانگر اصولي از مباني هرمنوتيک قرآني بوده و تأثير مستقيمي در فرايند فهم قرآن کريم دارند.

رابطة ميان قرآن و کتاب مقدس، از جمله موضوعاتي است که همواره مورد توجه مستشرقان و قرآن‌پژوهان بوده است. در اين ميان آنجليکا نويورت در اين‌باره ديدگاهي متفاوت از اسلاف خود مطرح ساخته است. از ديدگاه نويورت، روايت‌هاي کتاب مقدس در قرآن به صورت‌هاي گوناگوني بازتاب و نمود داشته که تمام اين نمودها ناشي از وجود فضاي معرفتي‌اي است که قرآن در آن نازل شده است. نويورت اين فضاي معرفتي را دورة باستان متأخر ناميده که بسياري از معارف الهياتي و ديني عهد باستان را به ميراث برده است و قرآن به‌عنوان مجموعه‌اي شفاهي و پويا با اين سنت‌ها در ارتباط و تعامل بوده و به گفت‌وگو و مناظره با آنها پرداخته است. داستان موسي عليه السلام از جمله مواردي است که نويورت به بررسي آن پرداخته و سعي در تبيين ديدگاهش به صورت مطالعات موردي دارد. اين مقاله سعي بر آن دارد ديدگاه نويورت را بررسي و در ضمنِ داستان حضرت موسي عليه السلام آن را واکاود. بازتاب روايت‌هاي کتاب مقدس بدون تأثيرپذيري قرآن از اين کتاب، ديدگاهي است که از بررسي پژوهش‌هاي نويورت قابل دستيابي است.

نفحات الإعجاز في رد الكتاب المسمی حسن الإيجاز تألیف آیت‌الله سيد ابوالقاسم خوئى(ره) می‌باشد. كتاب پيرامون برخى از شبهات در مورد مسالۀ اعجاز قرآن كريم نوشته شده است.مؤلف كه از مراجع بزرگ عالم تشيع و دانشمندان علوم قرآنى محسوب مى‌شود اين كتاب را در پاسخ به يك كتابى به نام «حسن الايجاز» نوشته است و اشكالاتى را كه نویسنده به معجزه بودن قرآن وارد نموده، پاسخ داده است. وى در ابتدا پيرامون معجزه بودن قرآن و تحدى آن سخن گفته، آنگاه برخى از ادعاهاى كتاب «حسن الايجاز» را جواب مى‌دهد.مانند اين ادعاها كه در قرآن نسبت به بيان اخبار گذشته، اشتباهاتى وجود دارد و يا اينكه:اعجاز قرآن منحصر است به اخبار گذشته.و يا اينكه ممكن است بشر بتواند مانند قرآن را بياورد.و يا برخى از آيات كه از آنها تناقض گويى قرآن فهميده مى‌شود. وى با بيان اين موارد به پاسخ گويى آنها بر آمده و توضيح مى‌دهند كه اكثر اشكالات، توهم نویسنده و عدم درك صحيح ايشان از مباحث مربوطه مى‌باشد. لازم به ياد آورى است كه نویسنده كتاب حسن الايجاز شخص مجهول و مشکوک ى با نام مستعار نصيرالدين حسن ظافر مى‌باشد.(طبقات مفسران شيعى، ج 5، ص 210، عقيقى بخشايشى) كتاب داراى يك مقدمه و 8 فصل(امر) مى‌باشد كه فهرست مطالب آن به قرار زير است: فصل اول: رد ادعاى اينكه:بشر عاجز و ناتوان از آوردن مثل قرآن نيست(و مى‌تواند مثل او را بياورد) فصل دوم: دلالت اعجاز بر وحى دلالت عقلى است فصل سوم: ظهور معجزه براى عالم و جاهل فصل چهارم: مطابقت داشتن بلاغت با مقتضاى حال فصل پنجم: ابطال كردن ادله‌اى كه توهم شده دلالت بر عدم بلاغت قرآن مى‌كند فصل ششم: ابطال كردن ادعایى كه مى‌گويد:اعجاز قرآن كريم فقط در مورد اخبار گذشته است. فصل هفتم: ابطال كردن ادعایى كه مى‌گويد در قرآن كريم سخنانى وجود دارد كه از جنّ و انس گرفته شده است. فصل هشتم: در ابطال كردن آنچه كه توهم شده مبنى بر اينكه در اخبار گذشته كه از طرف قرآن نقل شده اشتباهاتى وجود دارد.