جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

نعمت عمر و حیات گوهر ارزشمندی است که رسیدن به سعادت جز از مسیر آن محقق نخواهد شد. از این رو در سال های اخیر پژوهش برای شناسایی ارزش واقعی، نحوه استفاده، و مدیریت زمان، مورد توجه اندیشمندان غربی قرار گرفته است. این در حالی است که این موضوع در میان مسلمانان و رهبران ایشان همزمان با عصر نزول قرآن و دوران امامت از اهمیت برخوردار بوده است. در قرآن و روایات از یک سو، با هدفگذاری در رسیدن به اهداف دنیوی و سعادت اخروی نگاهی جامع به مدیریت عمر شده است، و از سویی دیگر با برنامه ریزی های دقیق و کاربردی راهکارها وشیوه های مدیریت عمر بیان شده است.این پایان نامه با جمع آوری آیات و روایات مربوط، تحلیل و دسته بندی موضوعی آنها، در صدد بیان راهکارهای برگرفته از منابع اسلامی در حوزه مدیریت زمان و ارائه الگوهای کاربردی در این زمینه می باشد. در این تحقیق ابتدا هدف اسلام از توجه به زمان مطرح شده است؛ در این راستا به هدفگذاری برای سعادت اخروی انسان، با در نظر گرفتن دیدگاه اسلام نسبت به اهداف و موفقیت های مادی و دنیوی پرداخته شده است. در ادامه راهکارها و الگوهای اسلام در موضوع مدیریت زمان، ارائه شده و میزان کاربردی بودن آنها مورد بررسی قرار می گیرد. در پایان ضمن مقایسه بین مبانی دینی و غیر دینی مدیریت زمان، ارتباط بین وقت شناسی و دینداری انسان بیان می گردد .

---

‫چکيده : نگارنده در پايان نامه خويش به دنبال روش‌هاي رسيدن به علم مطلوب است و اثبات آن را از ديدگاه قرآن و سنت امکان‌پذير مي‌داند. مقصود از دانش در اين‌جا همان شناخت است، که واقعيت‌ها را به انسان ارائه مي‌دهد؛ از اين رو نويسنده با مروري بر آيات و روايات، راه‌کارهاي دستيابي به دانش و مراتب و ماهيت آن‌ها را در چهار فصل فراروي خوانندگان نوشتارش قرار مي‌دهد. در فصل اول تعريف شناخت، امکان آن، اهميت شناخت، ابزار شناخت و اقسام آن، منابع شناخت و تفاوت راه‌هاي شناخت و ابزار و منابع آن از منظر قرآن کريم و انديش‌مندان مسلمان و برخي ديدگاه‌ها درباره امکان و منابع شناخت، نقادي شده است. در فصل دوم روش‌هاي وصول به معرفت و دانش از طريق حس و تجربه، عقل، کشف و شهود عرفاني و وحي تبيين و ويژگي‌هاي هر يک از اين دانش‌ها و معارف، درصد خطا و تفاوت آن‌ها با هم بيان مي‌شود. فصل سوم به ارزيابي هر يک از راه‌هاي شناخت از منظر قرآن و حديث اختصاص دارد و قلمرو حس و تجربه در کسب معرفت، قلمرو عقل، کشف و شهود و معارف وحياني مشخص گرديده و بهترين دانش، دانشي قلمداد شده که جنبه يقين در آن کامل باشد؛ شک و شبهه در آن راه نيابد و علمي حضوري باشد. در فصل چهارم مهم‌ترين موانع دانش حسي، عقلي و قلبي از ديدگاه قرآن مطرح گرديده و راه‌هاي برطرف کننده اين موانع، پرهيز از هوس، کسب تقوا، گرايش به قرآن و معارف وحياني، جلا دادن قلب با ياد خدا، پرهيز از غفلت، گوش سپردن به موعظه‌هاي اولياي دين عنوان شده و از منظري قرآني و روايي در اين زمينه مباحث متعددي به خوانندگان ارائه داده است.