جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

---

‫چکيده : پايان نامه حاضر، در قالب سه فصل به تحليل مفهوم "کلمه" و مصاديق متعدد آن در قرآن کريم مي‌پردازد. نويسنده ضمن احصاي آياتي چند مشتمل بر واژه "کلمه" و مشتقات آن، تفاسير مختلف را نيز نقل و استقرايي از لحاظ تفسيري ارائه کرده است. وي نخست ضمن بيان معناي لغوي و اصطلاحي کلمه و کلمات، الفاظ و اصطلاحات مرتبط با اين واژه‌ها را نيز ذکر کرده و استعمال و دلالت‌هاي لفظ کلمه و کلمات در قرآن را نيز از لحاظ تفسيري تبيين مي‌سازد. نگارنده در همين زمينه به کاربردهاي لفظ کلمه در قرآن کريم به معناي کلام و سخن خداوند متعال، کلام و سخن بشر و کلام و سخني که صدور آن از طريق دهان و زبان صورت نگرفته، اشاره کرده و مفهوم تکلم خداوند در قرآن به معناي وحي ارسالي، القاي معناي مراد در قلب شخص پيامبر و ساير مخلوقات و انسان‌ها، سخن گفتن خدا با الفاظ مطابق با لغت مخاطب و سخن گفتن حق تعالي به وسيله واسطه، و انواع متکلم و کلام را از منظر قرآن کريم شرح مي‌دهد. نويسنده خداوند متعال را در دو محور متکلم مي‌شمارد. محور اول حقيقت کلام خدا و چيزهايي که مرتبط با صفات ذاتي و فعلي او هستند؛ که در اين زمينه نظريه اشاعره درباره "کلام نفسي" و دليل‌هاي آنان به صورت مبسوط بيان گرديده است. محور دوم درباره مخلوق بودن کلام حق تعالي و حادث يا قديم بودن آن است، که در اين باب نيز ديدگاه‌هاي حنابله و اشاعره و سپس آراي اهل بيت( مطرح و ادله آنان نيز در اين باره شرح داده مي‌شود. نويسنده تمام آيات متضمن صيغه‌هاي جمع، مفرد، ماضي، مضارع، مستقبل و... را گردآورده و در شانزده آيه مصاديق آن‌ها را فراروي مخاطبان مي‌نهد. در پايان، شبهه‌هاي مطرح شده درباره کلمه بودن حضرت عيسي( و تثليث خدايان، فرزند بودن مسيح براي خدا و ادعاي الوهيت مسيح توسط مسيحيان، مطرح و پاسخ آن‌ها ذکر شده است.

---

---