جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

‫در اين پژوهش، مباني قرآن کريم در باره نحوه اجراي عدالت اجتماعي و اجراي آن در عرصه‌هاي سياسي اقتصادي، حقوقي، قانوني و راه کارهاي اجرايي پيش‌بيني شده در قانون اساسي کشور افغانستان بحث و بررسي شده است. نويسنده در پنج فصل ابعاد مختلف عدالت در قانون اساسي افغانستان و تطبيق اين قوانين با احکام و مباني قرآن کريم را در مورد راه‌کارهاي اجراي عدالت اجتماعي تبيين کرده است. فصل اول به طرح کلياتي از مباحث نظري مربوط به عدالت، مانند معناي لغوي و اصطلاحي عدالت و نيز اقسام عدالت، اعم از عدالت الهي و عدالت انساني اختصاص دارد. در فصل دوم مفهوم عدل در قرآن کريم مطرح گرديده و اصطلاح عدال و واژه‌هاي مترادف آن، مانند قسط، استقامت، وسط، اقوام، ميزان، وزن، استوا، سوا، قسطاس، کيل، مکيال، قصد و مفهوم ظلم بحث و بررسي شده است. در فصل سوم ضمن بيان مطالبي در زمينه عدالت اجتماعي در قرآن کريم و اهميت آن؛ اجمالاً راه‌هاي اثبات عدالت اجتماعي در قرآن و آيات شاخص در اين باره شرح و تفسير شده است. در فصل چهارم علاوه بر بررسي معناي قانون اساسي و محتواي آن، از جمله درج قوانين مربوط به ضرورت اجراي عدالت اجتماعي، لزوم تصويب قانوني فراگير و عادلانه در قوانين اساسي تأکيد گرديده است. بررسي عدالت اجتماعي در قانون اساسي افغانستان، تاريخچه‌تدوين قانون اساسي در افغانستان، روش‌هاي بررسي عدالت اجتماعي در قانون اساسي اين کشور، طبق ضوابط اسلام و نيزتأمين حقوق اساسي مردم، تبيين انواع حقوق اجتماعي، اقتصادي، سياسي و راهکارهاي تأمين عدالت در اين قانون رؤوس مطالب پنجمين فصل اين پژوهش مي باشند.

‫چکيده : اين پژوهش به تشريح روش‌هاي تربيت و تبليغ انبياي الهي از منظر قرآن مي پردازد. نويسنده ضمن بررسي زندگاني برخي پيامبران از ديدگاه قرآن، روش‌هايي را که آنان در قبال دعوت مردم زمان خويش به توحيد و آموزه‌هاي توحيدي به کار گرفته و نيز شروط تبليغ و مبلغ و روش‌هاي گوناگون تبليغي را بيان مي‌کند. وي در چهار فصل به بررسي اين مسايل پرداخته است. در فصل اول نخست مباحثي مقدماتي درباره مفهوم لغوي و اصطلاحي، روش (اسلوب)، تبليغ، دعوت، تفاوت بين دعوت و تبليغ، فرق بين دعوت و امر به معروف و نهي از منکر و معناي واژگاني همچون: انذار،تبشير، تزکيه، جدل، نصيحت، تذکر، هدايت، تبيين و برخي ديگر از وظايف انبياي الهي بيان شده و سپس مفهوم نبي و تفاوت آن با رسول و معناي اعلام (تبليغ) نيز ذکر شده است. در فصل دوم نويسنده به شرايط تبليغ و مبلغ، مانند شجاعت، ظرفيت بالا، اخلاص، صبر، عزت نفس و مطابقت قول با عمل و شرايط تبليغ همچون: مراعات مسأله زمان و مکان در تبليغ، آشنايي با فن و هنر تبليغ، عدم تکلف در تبليغ، مطابقت محتواي تکليف با حق و حقيقت و منت نگذاشتن بر مردم اشاره مي کند. در فصل سوم وي مهم‌ترين روش‌هاي تبليغي و ايجاد تنوع در تبليغ را از منظري قرآني بررسيده و شيوه بهره گيري از حکمت، موعظه حسنه، جدل، روش نرم خويي، روش تذکر، روش استفاده از قصه و تاريخ در تبيين مسايل مختلف، استفاده از تمثيل و تشبيه، بهره وري از مقايسه روش تدريجي در بيان مسايل تبليغي، روش استفهام، روش گفت گو، روش ترغيب و ترساندن (خوف و رجا) و روش تلقين و تکرار را با ذکر نمونه‌هاي قرآني آن ها شرح مي دهد. در فصل چهارم و پاياني کتاب مهم ترين روش‌هاي تبليغي به کار گرفته شده توسط انبياي الهي و استفاده از آن ها در عصر کنوني بيان شده و قواعد مهم تبليغ و احياي آن بر اساس شيوه هاي تبليغي پيامبران که در کتاب خدا به آن ها اشاره شده، ذکر مي‌گردد.

---

‫برزخ، جهان حايل ميان دنيا و آخرت است و از هنگام مرگ آدمى تا برپايى رستاخير ادامه دارد. در اين پايان نامه آيات و روايت مربوط به برزخ با استفاده از نظرات فلاسفه بررسى شدهاند.