آثار مرتبط با شخصیت ها | کتابخانه مجازی الفبا

چکیده ماشینی : رابرت بویل، یکی از مهمترین روشنفکران قرن هفدهم، آزمایشگر با استعداد، فیلسوف فوق العاده توانا و مسیحی فداکار بود. در دو عالیجناب بویل، «عالی الاهیات در مقایسه با فلسفه طبیعی» و «درباره تعالی و مبانی فرضیه مکانیکی»، وی ضمن تطبیق آن با الهیات مسیحی، فلسفه جدید علم خود را توضیح و توجیه می کند. این آثار پیشگام علم و الهیات اولیه اکنون در نسخه جدید مدرن شده و قابل دسترس موجود است. این نسخه Broadview املا و علائم نگارشی را با قراردادهای فعلی مطابقت می دهد و شامل یادداشت ها و ارجاعاتی برای تنظیم آثار در زمینه تاریخی و فلسفی آنها می شود. ضمائم شامل آثاری از پیشینیان بویل در فلسفه علم، سایر نوشته های فلسفی بویل و ضمیمه ای از چهره های دیگر ذکر شده در متون است.

ترجمه ماشینی : با شروع ارسطو، بسیاری از فیلسوفان برای قرن‌ها فکر می‌کردند که در نظر گرفتن غایاتی که چیزها، چه زنده و چه غیرزنده، طبیعتاً به آن گرایش دارند، مهم است. این غایات به عنوان علل نهایی چیزها شناخته شده اند. اما در دهه‌های اولیه قرن هفدهم، فیلسوفانی را می‌یابیم که فکر می‌کنند در نظر گرفتن علل نهایی در فیزیک نامطلوب است. دو فیلسوف از این قبیل فرانسیس بیکن و رنه دکارت هستند. برای اینکه بدانیم چرا آنها بر این عقیده هستند، دلایلی را که آنها برای حفظ جایگاه خود بیان می کنند، بررسی و ارزیابی انتقادی می کنیم. با این حال، قبل از انجام این کار، مهم است که گزارش های باستانی از علیت نهایی ارائه دهیم تا بتوانیم بهتر درک کنیم که فیلسوفان مدرن ما چه چیزی را از فیزیک خود طرد کردند. دو روایتی که در ابتدا بررسی خواهیم کرد، مربوط به ارسطو و سنت توماس آکویناس است. گزارش ارسطو از این جهت مهم است که می توان او را به درستی پدر علیت نهایی نامید، در حالی که روایت آکویناس یکی از تأثیرگذارترین تفاسیر مسیحی از ارسطو است. همچنین مهم است که رابرت بویل را در این موضوع در نظر بگیریم زیرا او یکی از فیلسوفان قرن هفدهمی است که با طرد علل نهایی توسط دکارت مخالف بود. در جریان ارزیابی ما از درمان علل نهایی توسط سه فیلسوف مدرن ما، طرح یک سؤال مهم ضروری خواهد بود: آیا آنها درک درستی از آموزه نهایی ارسطویی نشان می دهند؟ اگر این کار را نکنند، واقعاً نمی توان گفت که انتقادی ارائه کرده اند که ارزش جدی گرفتن داشته باشد