آثار مرتبط با شخصیت ها | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : پایان نامه مربوط به فلسفه زبان توماس رید است. در سه فصل اول، فلسفه زبان او را در رابطه با روان‌شناسی رشد او مورد بحث قرار می‌دهم. به طور خاص، من پاسخ او به دو سؤال را مورد بحث قرار می دهم: (1) توانایی درک نشانه های زبانی مصنوعی چه چیزی را ممکن می کند؟ و (ii) چه چیزی توانایی درک نشانه های زبانی مصنوعی را ممکن می کند؟ تمرکز روی ادعای رید است که توانایی ذهن برای درک نشانه های زبانی مصنوعی این امکان را برای آن فراهم می کند که تعدادی از توانایی های ذهنی متمایز را به دست آورد، مانند تصور کلیات، قضاوت و استدلال. من استدلال می‌کنم که این ادعا او را متعهد به این ادعا می‌کند که زبان مصنوعی این امکان را برای ذهن فراهم می‌کند که آزادی اخلاقی را به دست آورد. همچنین تمرکز بر این ادعای رید است که می‌گوید انسان‌ها می‌توانند ابتدا نشانه‌های زبانی مصنوعی را اختراع کنند، و متعاقباً، به کودکان نشانه‌های زبانی مصنوعی را آموزش دهند، تنها در صورتی که توانایی ذاتی داشته باشند که با تمرین آن بتوانند زبان‌شناسی طبیعی را درک کنند. نشانه هایی که عملیات اجتماعی ذهن را بیان می کنند. من این ادعا را توضیح می‌دهم، استدلال‌های رید برای آن را بازسازی می‌کنم، و استدلال می‌کنم که شرح نشانه‌های زبانی مصنوعی که توسط استدلال‌های مذکور پیش‌فرض شده‌اند، در ابتدا با ادعای او که زبان مصنوعی آزادی اخلاقی را ممکن می‌سازد، ناسازگار است. در فصل چهارم، گزارش‌های رید از ادراک، حافظه و تخیل را مورد بحث قرار می‌دهم. من استدلال می‌کنم که او معتقد است که ما قبل از یادگیری زبان مصنوعی درک، به خاطر می‌آوریم و تصور می‌کنیم، و در نتیجه، متعهد به این دیدگاه است که چنین اعمالی اساساً شامل اعمال توانایی‌هایی نیستند که زبان مصنوعی ممکن می‌سازد. من استدلال می کنم که از این نتیجه می شود که مفسران رید به طور کامل گزارش های او را از محتوای مفهومی در ادراک، حافظه و تخیل درک نکرده اند. فرآیندهایی که از طریق آنها اعمال مذکور شامل محتوای مفهومی متمایز می شود. و تمایز بین ادراکات اکتسابی و قضاوت های معمولی.

ترجمه ماشینی : فیلسوف جیمز میلن (1757-1839) قدرت های عقلانی بشریت را در برابر فلسفه های شکاکانه و «عقل سلیم» پیشینیان اسکاتلندی خود اثبات کرد و اعتماد معاصران خود را به خاطر سیاست ویگ خود جلب کرد. او و کلاس‌های فلسفه و اقتصاد سیاسی که عمدتاً نادیده گرفته شده بودند، به وضوح مستحق مطالعه دقیق‌تر بودند. بنابراین پایان نامه من شامل زندگی نامه میلن و مقالات تفسیری در مورد سخنرانی های او در مورد فلسفه اخلاق و اقتصاد سیاسی و دیدگاه های سیاسی او است. جیمز میلن در دانشگاه سنت اندروز تحصیل کرد و در آنجا تحصیلات لیبرال در سنت اسکاتلندی و دانش خاصی از الهیات را به دست آورد. او در طول جنگ استقلال آمریکا با هنگ 83 پیاده به عنوان معاون روحانی تبدیل شد و تجربیات او در مورد حمایت بعدی او از یک شبه نظامی روشن می شود. پس از آن او به مدت 14 سال به عنوان وزیر در Paisley خدمت کرد و در آنجا با فرهنگ ادبی گلاسکو و سیاست های رنگارنگ رادیکال دوران انقلابی فرانسه آشنا شد. از سال 1797 تا زمان مرگش استاد فلسفه اخلاق در دانشگاه گلاسکو بود و در آنجا سخنرانی های مؤثری در مورد فلسفه اخلاق و اقتصاد سیاسی ارائه کرد. تأثیر تدریس او با تمرینات دانش آموز در مقاله نویسی، به پیروی از روش جورج ژاردین، افزایش یافت. او همچنین در سیاست ویگ آن روز فعال و تأثیرگذار بود. میلن از احتیاط سیاسی آدام اسمیت، توماس رید (96-1710) و جیمز بیتی شکست خورد. هشدار اسمیت در مورد «روح نوآوری جسورانه، اما اغلب خطرناک» در سیاست با «اصلاحات سریع و اساسی» مورد حمایت میلن، که اندیشه ویگ جان میلار (1735-1801) را گسترش داد، در تضاد است. این سخنرانی ها حاوی مطالب مشترک سنت های اسکاتلندی در فلسفه ذهنی است.

هر ساختمان معرفتی ناچار از پیش فرض­هایی شروع می­شود که باید صدقشان مسلّم گرفته شود. توماس رید معتقد بود پیش فرض­های زیادی وجود دارد که عقلاء آنها را در زندگی خود مسلم فرض می­کنند و معارف خود را بر فرض صحت آنها بنا می­کنند. او سعی کرد با روشی علمی این پیش فرضها را که خود به آنها اصول اولیۀ فهم عرفی می­گوید استقراء کند؛ اصول اولیه­ای که ناشی از ساختار خلقت ما هستند و مبنای تعاملات روزمره ما با دیگران و جهان خارج می­باشند. هدف از این مقاله تشریح این اصول اولیه با مراجعه به کتب رید، و بررسی نقش آنها در معرفت بشری و نیز تبیین ناچاری ما از پذیرش آنها است. در پایان به وجه اهمیت این اصول از منظر رید خواهم پرداخت، و در نتیجه خواهم گفت بدون پذیرش اصول اولیۀ فهم عرفی، حجم عظیمی از معارفی که اذعان به آنها برای ما حیاتی است را از دست خواهیم داد.

ترجمه ماشینی: این کتاب با موفقیت اهمیت کار توماس رید را به کسانی که با سنت فلسفی غرب، یا به قول رید دوست دارد، راه ایده ها آشنا هستند، نشان می دهد. به ویژه، تبیین استدلال‌های رید علیه تزهای فلسفی تجربه‌گرایان بریتانیایی (لاک، هیوم و برکلی) به‌خوبی انجام شده است و در آشکار کردن مفروضات دیدگاه‌های آنها مفید است. به خصوص بخش‌های ادراک غیرمستقیم در مقابل مستقیم و فصل «راه رید با شکاک» را ببینید. تنها هشداری که در رابطه با این کتاب می‌دهم این است که بخش دکترین عقل سلیم ممکن است برای کسانی که پیشینه کمی در فلسفه لودویگ ویتگنشتاین، به‌ویژه «درباره یقین» او دارند، دشوار باشد، زیرا ولترستورف دکترین رید را از طریق توضیح می‌دهد. ویتگنشتاین با این حال، او کار نسبتاً خوبی در توضیح هر دو انجام می دهد، به طوری که این ویژگی نباید مانعی برای خوانندگان به اندازه کافی صبور باشد.

توماس رید (1796-1710) در دورهای می زیست که شکاکیت هیومی سایه سنگینی بر فضای فلسفی انداخته و امکان معرفت را در معرض خطر قرار داده بود. او با بازسازی معرفت بشری بر اساس اصول اولیه ی فهم عرفی نقش قابل توجهی در آشتی دادن فهم فلسفی با فهم متعارف داشت. اصول اولیه ی فهم عرفی شکل بسط یافته تر باورهای پایه است که مبناگروی مدرن آن را به باورهای بدیهی و خطاناپذیر محدود کرده بود. رید با رویکرد روانشناسانه-ای که به معرفت شناسی دارد معتقد است دست خلقت ما را مجهز به مکانیسم های باورساز متعددی کرده که همگی آن ها از اعتباری اولیه برخوردارند و تا زمانی که خطای آن ها اثبات نشود خروجی هایشان قابل اعتماد است. اعتباری که رید به قوای باورساز بشر می بخشد مورد توجه گروهی از فیلسوفان قرن بیستم که بعدها به معرفت شناسان اصلاح شده معروف شدند قرار گرفت. آن ها همچون رید با نقد معیار توجیه در مبناگروی و نیز نقد معیار معقولیت در دلیل گروی مدعی شدند تمایلات باورساز دارای گستره ی متنوعی است، و باور به گزاره هایی که از آن ها ناشی می شوند ناقض وظیفه ی ما در اخذ به باورهای صادق نیست. مهمترین ادعای مدرسه ی معرفت شناسی اصلاح شده به عنوان یک معرفت شناسی دینی این است که باور به خدا نیز می تواند به عنوان یک باور پایه پذیرفته شود. ادعا شده است که معرفت شناسان اصلاح شده به میزان قابل توجهی از رید متأثر بوده اند. هدف این نوشتار این است که صحت این ادعا را با مطالعه ی مکتوبات رید و مقالات و کتبی که درباره ی او نوشته شده است و نیز آثار معرفت شناسان اصلاح شده از قبیل پلنتینگا، ولترستورف و آلستون بررسی کند. نتیجه این بررسی این است که هر چند معرفت شناسی اصلاح شده در مبانی عام معرفت شناسی از رید متأثر بوده است، اما به عنوان یک معرفت شناسی دینی نمی-توان ادعاهای اصلی این مدرسه از قبیل پایه بودن باور به خداوند را به راحتی به رید منسوب کرد.

مبناگروی قدیمی‌ترین نظریه در باب «توجیه» است. در این نظریه مجموعه باورهای انسان به یک ساختمان تشبیه می‌شود: همان طور که هر ساختمان دارای دو قسمت زیر بنا و روبناست و روبنا به زیربنا متکی است، مجموعه باورهای انسان نیز چنین است: بعضی باورها زیربنایند و باورهای دیگر روبنا, و روبناها به زیربناها متکی‌اند. در این مقاله, ضمن بیان اصول مبناگروی و انواع آن, به مهم‌ترین برهان حامیان این نظریه یعنی «برهان تسلسل» می‌پردازیم و نشان می‌دهیم که این برهان بیش از آن که به سود نظریه یاد شده باشد به نفع نظریة رقیب, یعنی: تلائم گروی است.

ترجمه ماشینی : این پایان‌نامه این مفهوم را بررسی می‌کند که جان هنری نیومن یک سیستم معرفت‌شناختی ارائه می‌دهد که به نوعی منعکس‌کننده تصویر خوانش غیر شک‌گرایانه و واقع‌گرایانه هیوم است که ما فقط در چند دهه اخیر شاهد محبوبیت آن بودیم و درک این اشتراک در سیستم نیومن. برای درک مفهوم پیچیده ای که او از معنای گویا و کارکردی که در عمل به ایمان مسیحی ایفا می کند بسیار مفید است. من ابتدا معرفت شناسی شکی پذیرفته شده تاریخی مرتبط با هیوم را با توجه خاص به بحث او درباره مشکلات پیرامون ایده علیت فرموله کردم. من این هیوم را که به طور سنتی ارائه می‌شود با مدلی که همعصرش توماس رید ارائه کرده است، مقایسه می‌کنم، که شامل تعامل صریح با این درک از فلسفه هیوم است. من در مرحله بعد سعی می کنم این خوانش هیوم را پیچیده تر کنم و همچنین درک جایگزین خود را از کار او به عنوان یک واقع گرا و مدافع یک شهود گرایی پیچیده تر، قابل تحمل تر و مسئولانه تر ارائه دهم. برای تقویت بیشتر چیزی که بسیاری از فیلسوفان آن را کاملاً غیر شروع کننده می دانند، گروهی از دانشمندان برجسته هیوم را معرفی می کنم که با این تعبیر واقع گرایانه که به عنوان «هیوم جدید» از آن یاد می شود، همدردی دارند. بخش زیر به تبدیل پیچیده نیومن اختصاص دارد. از نخبگان روشنفکر آنگلیکن گرفته تا کشیش کاتولیک و سپس، به نوبه خود، به مروری بر سیستمی که او در مقاله‌ای به کمک دستور زبان تأیید ارائه می‌کند. سپس از این ایده دفاع می کنم که معرفت شناسی دینی نیومن دارای چارچوبی است که به طرز شگفت انگیزی شبیه به نوعی از تفسیر واقع گرایانه از هیوم است. در این بحث، من به شدت بر متون رساله و دستور زبان تکیه می‌کنم تا روش‌هایی را که برهان نیومن پس از آن سفارش می‌شود و از هیوم وام می‌گیرد، به صراحت بیان کنم. با روشن ساختن این شباهت هم با استدلال هیوم و هم با واژگان فلسفی، بخش پایانی من به موضوع معنا و نقشی که نظام معرفتی نیومن بر اساس آن در زندگی مؤمن می‌سازد اختصاص دارد. برای این منظور، من بحث خود را با توضیحی درباره اینکه چگونه پدیده وجدان چیزی است که باعث دور شدن نیومن از نتایج فلسفی کاملاً سکولار هیوم می شود، آغاز می کنم. پس از این که نشان دادم چرا فلسفه برای نیومن همیشه یک عمل کاملاً الهیاتی است، در ادامه به تصویر می‌کشم که چگونه این سیستم عقل سلیم کاملاً بر کارکردهای حس واهی برای نیومن در روایت خودش از زندگی‌اش در «Apologia Pro Vita Sua» متمرکز شده است. و همچنین تصویری مختصر از آنچه که معنای گویا باید در عمل خود ما از الهیات و ایمان مسیحی امروزی باشد. با ارائه این که مدل معرفت‌شناختی ارائه شده در اینجا به روشن‌تر شدن و تقویت درک ما از نقش خود به‌عنوان الهی‌دان مسیحی به پایان می‌رسد. و برای این که اینطور شود به نیومن و برای نیومن به هیوم نیاز داریم.

معرفت شناسی اصلاح شده به عنوان مکتبی نوپا در فلسفۀ دین با انتقاد از مبناگروی کلاسیک و مدرن در باب معیار معقولیت باورهای دینی مدعی است باور به وجود خداوند، با صرف نظر از موفقیت یا عدم موفقیت براهینی که برای اثبات وجود خداوند ارائه شده­اند؛ همچنان می­تواند معقول باشد. ادعا شده است که معرفت شناسان اصلاح شده به میزان قابل توجهی از توماس رید (1796-1710) فیلسوف اسکاتلندی قرن هجدهم متأثر بوده­اند. هدف این نوشتار این است که میزان صحت این ادعا را با پرداختن به مبانی معرفت شناسی اصلاح شده در آثار پلنتینگا، ولترستورف و آلستون، و نیز مطالعۀ مکتوبات رید و مقالات و کتبی که دربارۀ او نوشته شده است از یک سو، و تحلیل و تطبیق میان آنها از سوی دیگر بررسی کند. نتیجه این بررسی این است که هر چند معرفت شناسی اصلاح شده در مبانی معرفت شناسی عام از رید متأثر بوده است، اما به عنوان یک معرفت شناسی دینی نمی­توان ادعای اصلی این مدرسه یعنی پایه بودن باور به خداوند را به راحتی به رید منسوب کرد.

این مقاله ترجمه مدخل علیت از دائره المعارف پل ادواردز است  که در آن ابتدا به تعریف علیت و تفاوت تولید با حرکت کیفی از نظر ارسطو اشاره می شود و سپس علل چهارگانه ارسطو یعنی علل فاعلی، غایی، صوری و مادی بررسی می شود و تصریح می گردد که امروزه در علوم مختلف و حتی انسانی، فقط از علل فاعلی صحبتی به میان می آید.در ادامه، مقاله به دو بخش اصلی تقسیم می شود: مسایل قدیمی و مسایل جدید مربوط به علیت فاعلی.موضوعات مطرح شده به عنوان مسایل قدیمی مربوط به علیت فاعلی عبارت اند از: سودمندی مفهوم علت، علیت و تغییر، شمول، همسانی، تصور نیرو، تصور اتصال ضروری، تقدم علل بر معلول های خود، جهت و سمت ضرورت. موضوعات مطرح شده در مقاله به عنوان مسایل اصلی مربوط به علیت در دوران معاصر عبارت اند از: ضرورت در مقابل توالی تغییرناپذیر، مساله مشابهت، مشابهت های مربوط، قوانین طبیعت و مفهوم علیت، قوانین به منزله ضرورت ها، قوانین به منزله همسانی ها، بازنگری اتصال ضروری، علل به منزله شرایط لازم، علل به منزله شرایط کافی، تعدد علل، علیت و استقرا، تمایز میان علت و معلول، علل به منزله «اهرم ها»، علیت و زمان، علت ها و معلول های همزمان.نکته مهم در مقاله، روح تجربه گرایانه و پوزیتیویستی حاکم بر مباحث است که از جمله مصادیق آن اشاره و پرداخت تفصیلی به آرا و اندیشه های فیلسوفان تجربه گراست. تلاش این فیلسوفان انکار ابعاد متافیزیکی بحث علیت، مانند ضرورت و وجوب صدور معلول از علت است. مقاله علی رغم گزارش نظریات این فیلسوفان، و علی رغم اشاره به ناتوانی این نظریات در تحلیل پدیده علیت، از نقد صریح تجربه گرایی امتناع می ورزد. آخرین جمله مقاله این است: «در اینجا (بحث علیت) مانند بیشتر موضوعات فلسفه، پیشرفت ما نسبت به گذشتگانمان غیر واقعی تر از آنچه در واقعیت هست، به نظر می‎رسد».

در قالب پی دی اف