آثار مرتبط با شخصیت ها | کتابخانه مجازی الفبا

سلفیه اصطلاحی نوظهور در تاریخ اندیشه اسلامی است که گروهی از اهل حدیث و پیروان احمد بن حنبل، ابن تیمیه و محمد بن عبدالوهاب برای خویش برگزیده اند. آنان در روش شناخته نقل گرا، و در فهم نقل ظاهر گرا هستند، عقل را شایسته فهم مسایل الهی ندانسته و رسالتش را تنها فهم درست سخنان سلف می دانند. بر مبنای هستی شناسی سلفیه خدا موجودی آسمانی و نشسته بر عرش در آسمان هفتم است، صفات خبری زاید بر ذات همچون ید، نفس و وجه دارد و در قیامت به چشم سر دیده خواهد شد. آنان در تبیین و تفسیر اینگونه صفات الهی از حیث معناشناسی براساس اصل ظاهرگرایی در قرآن و سنت و به تبعیت از برخی اهل اثر و اصحاب حدیث به معنای ظاهر و عامیانه این صفات بسنده کرده و آنان را تاویل نمی کنند. در نتیجه با پذیرش این مبانی توحید سلفیه تنها با وحدت عددی سازگار است و توحید حقیقی به معنای ذات بی مانند بسیط مبرای از هرگونه ترکیب ثابت نمی شود. در این مختصر مبانی سلفیه در توحید به خامه نقد کشیده شده است.

متکلمان مسلمان درباره حد و مرز عقل بشری در شناخت حقایق فرا طبیعی دین دیدگاه‌های گوناگون دارند. برخی مانند معتزله به شدت عقل محورند و برخی مانند سلفیه عقل گریز ولی سنت محورند و گروهی دیگر مانند اشاعره که طیف گسترده‌ای از متکلمان را در خود جای داده‌اند دو گروه‌اند که برخی حدود دخالت عقل در فهم حقایق دین را مضیّق و برخی دیگر موسّع می‌دانند. متکلمان امامیه عقل و نقل را در شناخت این حقایق معتبر می‌دانند. در این مقاله براساس مستندات متکلمان این سخن برهانی شده است.

آنچه پيش روي شما محققان و دانش پژوهان است درس‌هايي در باب شناخت حق -سبحانه و تعالي ،توحيد و صفات جمال و جلال اوست كه به فضل الهي پس از ساليان تدريس و تحقيق در مسائل كلامي توفيق حاصل شد با توجه به نيازهاي دانشجويان نسل امروزدرحوزه ودانشگاه فراهم آيد. در مجموعه زير تلاش شده است نكات زير رعايت شود: 1- اين متن، درس نامه باشد و هر درس نه چندان مختصر كه وافي به مقصود نباشد و نه چندان طولاني كه از حوصله كلاس خارج باشد و مجموعه درس ها از 30 درس تجاوز نكند. از سوي ديگر آنچه در باب توحيد و صفات حق تعالي لازم است در طي چند فصل متمايز آورده شود. 2- ديدگاههاي مكتب‌هاي فكري كه در عالم اسلام مطرح هستند مورد توجه قرار گيرد . 3- مواضع مشترك مكتب‌هاي ديگر يا مكتب فكري شيعه اماميه بيان و مواضع اختلافي منصفانه نقد شود. 4- سعي شده هر سخني كه به صاحب فكري يا مكتب فكري خاصي نسبت داده شده از منابع اصلي خودشان و گاه با عبارت خودشان باشد تا از پيشداوري پرهيز شده باشد. 5- با عنايت به پيشينة علمي مخاطبان، بعضي مطالب عربي (آيات ، روايات يا سخنان بزرگان) ترجمه نشده است.

اراده خدا از جمله صفاتى است که معرکه آرا و انظار گوناگون محدثان، متکلمان و فلاسفه بوده است چرا که آنان همواره با پرسش هایى از این دست مواجه مى شده اند که: آیا خداى سبحان مرید است؟ و اگر مرید است آیا اراده او از صفات ذات است یا از صفات فعل؟ و اگر اراده در مرتبه ذات هم ثابت است آیا عین ذات است یا زاید بر ذات؟ و از همه مهم تر آیا اراده او مطلق است یا محدود؟ اگر مطلق است پس افعال انسان نیز به اراده او انجام مى شود و اگر افعال انسان با اراده حق تعالى انجام شود، پس اختیار و آزادى اراده انسان چه جایگاهى دارد؟ این اثر در پى آن است که با تضارب آراى حکیمان، متکلمان، و محدثان و نقادى آن ها پاسخى درخور براى این پرسش ها ارایه کند.

معرفی کوتاه:نقد و ارزیابی دیدگاه‌های گروه‌های سلفی و وهابی در مورد توحید و اوصاف خداوند متعال است. در ابتدای این اثر به معرفی اجمالی سلفیه و مفهوم آن پرداخته شده و معنای تبعیت از سلف صالح و مصادیق آنان بیان شده است. آنگاه تاریخچه‌ای از پیدایش سلفیه و انتساب افکار و اندیشه‌های آنان به احمدبن حنبل و ابن‌تیمیه ارایه شده و نقش محمدبن عبدالوهاب در پایه‌ریزی آن بررسی شده است. در بخش دیگری از کتاب نویسنده به تبیین مبانی فکری سلفیه در مورد توحید پرداخته و دیدگاه‌ها و نحوه استدلال آنان در این زمینه را مورد نقد و ارزیابی قرار داده است. وی در این زمینه به روش‌های حسی، نقلی، عقلی، هستی‌شناسانه و معرفت‌شناسانه سلفیه اشاره نموده و نظریات آنان در مورد اثبات وجود خدا و بیان صفات او را بررسی نموده است. وی معتقد است که سلفیه در این قبیل از مباحث به تشبیه، تعطیل و تجسیم مبتلی شده و در بیان معنا و اقسام توحید و شرک و نیز بیان مصادیق آن دو دچار تناقض‌های متعددی شده‌اند. وی معتقد است که سلفیه برای خدا جا و مکان در نظر گرفته و رؤیت او را ممکن دانسته و همانند سایر موجودات برای او قایل به اعضاء و جوارح شدند که این موضوع با هیچ یک از دلایل عقلی و نقلی مربوط به خداشناسی سازگار نیست.

تشكيك خاصي حقيقت وجود، يكي از پايه‌هاي مهم حكمت متعاليه است كه صدرالمتألهين بعد از مبرهن ساختن آن، تبيين و اثبات مسائلي چون وحدت وجود در عين كثرت، حركت جوهري، برهان صديقين و مسائل فرعي ديگري را بر آن مبتني ساخته است. منطقيين و حكماي پيشين تشكيك مفهومي وجود را پذيرفته بودند؛ به اين معنا كه مفهوم وجود بر مصاديق غير يكسان حمل ميشود و مصاديق وجود به تقدم و تأخر، شدت و ضعف، بيشي و كمي، اولويت و عدم اولويت، با هم اختلاف دارند. آنچه ملاصدرا اثبات كرد اين بود كه حقيقت وجود ـ‌بوحدته و بالذات‌ ـ منشأ كلية آثار، از جمله اين اختلافات تشكيكي است. بر اين مبنا، وجود، حقيقتي ذومرتبه است كه يك مرتبة آن واجب‌الوجود و بقية مراتب ـ از صادر اول تا هيولي ـ افراد و مراتب همان حقيقتند. در اين نوشتار، سابقة تاريخي بحث تشكيك نزد ابن‌سينا و شيخ اشراق و بررسي اجمالي براهين هريك، داوري ملاصدرا بين طرفين، پايه‌ها و مباني بحث تشكيك ـ‌يعني اشتراك معنوي و اصالت وجود ـ و براهين ملاصدرا در اثبات تشكيك مورد بررسي قرار گرفته و با دفاع عقلي و تحليلي از موضع حكمت متعاليه سعي شده برخي انتقادات به مباني و استدلالهاي ملاصدرا پاسخ داده شود.