آثار مرتبط با شخصیت ها | کتابخانه مجازی الفبا

در هرمنوتیک دو رویکرد روشی و فلسفی شایع است که اصلیترین تفاوت آنها در پی شفرض اساسی معناداری متن فی حد ذاته و صرف نظر از خواننده است. در بین این دو رویکرد آنکه با دانش اصول فقه قرابت داشته، در این پیش فرض بنیادین مشترک است، هرمنوتیک روشی است. به طورطبیعی بررسی تطبیقی این دو دانش ثمرات معرفتی درخوری برای هر دو خواهد داشت؛ اما پیش زمینه اصلی این بررسی و مقدم بر آن، بررسی تطبیقی دستگاه های فکری آنهاست که تشکیل دهنده اصلی هویت آنها می باشد؛ زیرا تنها در این صورت است که معنای قواعد و روش هایی که در این دو دیسیپلین به کار رفته، معین خواهد شد. از این جهت لازم است در ابتدا بررسی تطبیقیای بین مبانی الاهیاتی هرمنوتیک روشی و دانش اصول فقه صورت گیرد؛ چراکه خاستگاه اولین و اصلی شکل گیری هرمنوتیک روشی، تفسیر کتاب مقدس در بین یهودیان و مسیحیان بود و به همین دلیل آموزههای الاهیاتی نقش بسیار مهمی در شکل دهی به آن داشت. مقاله حاضر می کوشد این بررسی تطبیقی را بین اصلی ترین آموزههای الاهیاتی که بیشترین تأثیر را در ساماندهی به روش های تفسیری در هرمنوتیک و اصول فقه دارند، انجام دهد

در مواجهه با بحث رابطه علم و دين، رويكردهای مختلفی ميان فيلسوفان دين، رايج است. در مجموع می توان چنـد دسـته را مهـمتـرين رويكـرد دانسـت كـه از آن جملـه رويكـرد تعارض محور، رويكرد تمايز محور و رويكـرد تكامـل محـور ـ هركـدام شـامل تعـدادی از نظريات ـ می باشد. اين مقاله در صدد است تا رويكرد تعارض محور را به دو گونه تبيـين و سپس نقد كند. در گونه اول، تلاش بر ايـن اسـت كـه نگـاهی معرفـت شـناختی بـه مسـئله تعارض افكنده شود و از اين منظر ارزيابی گـردد. در گونـه دوم، ابتـدا مصـاديق مختلـف درباره نظريات تعارض محور ذكر می شـود. از طرفـی نظريـاتی ماننـد نظريـه ماترياليسـم و امپرياليسم علمی و از طرف ديگر نظرياتی ماننـد اصـالت نـص در كتـاب مقـدس، تحكـم برخاسته از كليسا و ...، نقل و سپس نقد و بررسی می شود.

ترجمه ماشینی : سرمایه گذاری ها؟ که مک کواری، بولتمن، تیلیش و رهنر در الاهیات اگزیستانسیال اتخاذ می کنند، از رهگذرهای هایدگری به سمت ازلی بودن در راه پنهان ماندن پیروی می کند، یا ???????. از طریق هر سرمایه گذاری،؟ هر متکلم وجودی موضع الهیاتی خاصی را اتخاذ می کند؟ که از یک لنز وجودی استفاده می کند؟ در حالی که اولی مطمئناً آنها را اساساً پایه گذاری می کند، دومی از طریق تأثیرات هایدگری به آنها اجازه می دهد که سرمایه گذاری کنند؟ فراتر از چارچوب کلامی سنتی با استفاده از گزاره های فلسفی. در تلاش برای تبیین رابطه انسانیت و خدا، هر یک از متکلمان وجودی به بررسی معنای انسان بودن می پردازد، نه به لحاظ الهیات، بلکه به گونه ای که به طور جدایی ناپذیری با درکی از فلسفه هستی گره خورده است: مفهوم چیستی وجود. است

تیلیش همراه بولتمان و بارت از بنیانگذاران الاهیات معاصر پروتستان می‌باشد. او در باب ایمان دیدگاه خاصی را ارائه می‌کند و در آن به مفهوم «شجاعت» التفات خاصی می‌نماید. (مقدمه) در این کتاب تیلیش با استفاده از دو مفهوم اصلی «شجاعت» و «اضطراب» تحلیلی عمیق و گسترده از هستی بشری و ویژگی‌های روحی و معنوی آن به دست می‌دهد. او در انجام این کار نه فقط به سنت دینی و فلسفه بلکه به تاریخ، روان‌شناسی، جامعه‌شناسی و سیاست نیز می‌پردازد. تیلیش در این اثر بی‌آنکه اسیر تاریخی‌گری شود، نوعی ترتیب تاریخی را در ارائه نظراتش رعایت می‌کند. این کتاب شامل شش فصل می‌باشد.

مسیحیت یکی از مهم‌ترین و بزرگ‌ترین ادیان الاهی در تاریخ معنوی بشر می‌باشد. و بسیاری از جریان‌های مهم فکری در بستر آن و یا در ارتباط با آن رخ نموده است. علم کلام جدید نیز براستی به قوت اول بار در مباحث کلامی این دین بزرگ رخ نمود (مقدمه) این کتاب مقدمه‌ای است بر شناخت کلام جدید مسیحی. نویسنده در این اثر نشان می‌دهد که علمای الاهیات پروتستان مسائل عصر جدید را چگونه طرح می‌سازند و چه راه‌حل‌هایی پیشنهاد می‌کنند. نویسنده در این راه به اندیشه بزرگانی چون: کارل بارت، نیپور، پل تیلیش و رودلف بولتمان که همه از اعاظم متفکران اندیشه دینی در قرن بیستم می‌باشند اشاره می‌کند. این کتاب شامل یازده فصل می‌باشد.

در بحث زبان دین، معناداری گزاره­های دینی یکی از چالش­های پیش رویِ فلاسفة دین است. در میانِ نظریه‌ها و پاسخ­های داده شده، نظریة نمادگرایی دینی پل تیلیش اهمیت ویژه­ای دارد. براساس این نظریه، تمامی گزاره­های دینی به غیر از گزارة «خدا وجود دارد» نماد­ هستند. وی با تمایز قائل شدن بین نماد و نشانه، و غیرلفظی و نمادین خواندن گزاره­های دینی، سخن‌گفتن از خداوند را بی­معنا نمی‌داند و بدین‌ترتیب به چالش اصلی پیش روی دین­داران که از جانب پوزیتیویست­ها مطرح شده بود پاسخ می­دهد. تفسیر نمادین از زبان دین تلاش دارد تا توضیح دهد که چگونه زبان دینی می‌تواند معرفت‌بخش باشد. اما اشکال اصلی وارد بر نظریة وی این است که با قبول پیش‌فرض حداکثری او در باب نمادین‌بودن تمامی گزاره­های دینی و زبان دین، دیگر نمی­توان به نحو حقیقی و غیرنمادین در باب خدا سخن گفت. بنابراین راه برای شناخت و ارتباط برقرارکردن با خداوند بسته شده و تفسیر نمادین وی بیش از آن­که تفسیری الاهیاتی باشد، تبدیل به یک تفسیر متافیزیکی می­شود و تا جایی پیش می­رود که حتی مسیحیت را از درون خالی می‌کند و جز پوسته­ای از آن باقی نمی­گذارد. شناخت و فهم این نظریة پیچیدة تیلیش فقط با شناخت دغدغه­های فلسفی ـ الاهیاتی وی و فقط در چهارچوب کل نظام فکری­اش امکان­پذیر است.

این مقاله، با مروری اجمالی بر برخی پیشنهادها درباره طرح علوم اجتماعی اسلامی، بر آن است که در همه این پیشنهادها، «تفسیر» و «فهم» نقشی سرنوشت ساز دارند. هرمونتیک به معنای وسیعِ مطالعه تفسیر و فهم مطرح و تحولات آن را با تأکید بر تأثیرات گادامر، به اختصار بیان شده است. در ضمنِ پیشنهادهایی که درباره ارزیابی عقلی دیدگاهایی که ممکن است در زبان های بدواً غیرقابل مقایسه صورت بندی شوند، برخی از مشکلات به کارگیری هرمنوتیک مورد بحث قرار گرفته است. سپس، انگاره هرمنوتیک دینی را با اشاره به دیدگاه های بولتمان، پلانتینگا و نصر مطرح شده است. و بر همین اساس، سه درجه از هرمنوتیک دینی از یکدیگر تفکیک شده است. نویسنده با ارجاع به طرح های ارائه شده از سوی ویلیام چیتیک و لئو اشراوس، تلاش کرده است برخی از مشکلاتی را که فراروی هرمنوتیک اسلامی قرار دارد، حل نماید. مشکلات کاربست هرمنوتیک اسلامی را مرور و راه حل های آن را ارائه نموده است. این دیدگاه را که عینیت علم، مانع از علم دینی است، رد نمود. و این دیدگاه را ترجیح داده است که عینیت، بر بیطرف بودن وابسته نیست، بلکه بر صراحت وابسته است؛ یعنی بر فرایند تصریح به فرض ها و پیش فرض ها و صورت بندی آنها با دقت هرچه بیشتر در پایان، دشواریهایی را که فراروی کاربست هرمنوتیک اسلامی برای علوم اجتماعی قرار دارند، مورد بررسی و پیشنهاد شده است که کاربست هرمنوتیک اسلامی برای علوم اجتماعی باید در ارتباط دیالکتیکی با سنت های علمیای صورت گیرد که سکولار بودن آنها، علم مقدس و به ویژه علوم اجتماعی اسلامی شده را ایجاب کرده است.

در این مقاله سیر تحولات الهیات معاصر از زمان شلایرماخر (به‌عنوان پایه‌گذار الهیات جدید) و تعریفی که متألهان از دین ارائه داده‌اند، بررسی خواهد شد. از نظر شلایرماخر دین صرفاً امری اخلاقی نیست، بلکه تجربه‌ای اسرارآمیز و ابطال‌ناپذیر است و عقل از ایمان جداست. کارل بارت تأکید کرده است که سخن از خدا از جنس و سنخ گزاره نیست، بلکه یک واقعه و رخداد است. راینهولد نایبور در سنت نوارتدوکسی نشان داد که عقل و ایمان دو بستر متمایز و منفک از هم هستند. برخی اگزیستانسیالیست‌ها مثل رودلف بولتمان و پل تیلیخ کوشیدند از کتاب مقدس اسطوره‌زدایی کنند و نشان دهند که گزاره‌های مربوط به خدا همه نمادین و هستند.در الهیات معاصر نگاه نقادانه، هرمنوتیکی، تکثرگرا، متن‌محور، تاریخی و غیرجزمی، به‌همراه نفی اقتدارگرایی غلبه دارد.