آثار مرتبط با شخصیت ها | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی: این مطالعه سعی دارد نقطه تلاقی احتمالی سنت های تفکر متافیزیکی شرقی و غربی را روشن کند. در بحث از دیدگاه وایتهد و آروبیندو در مورد هستی و شدن، امکان تعامل بهتر شرق و غرب را در پرتو دیدگاه ها و بینش های فلسفی جستجو می کند.

ترجمه ماشینی: این تفسیر اصلی از اندیشه دینی آلفرد نورث وایتهد، حرکت‌های وایتهد را از مکانیسم به ارگانیسم و ​​از زور به ترغیب برای ارائه جایگزین سومی بین خداباوری کلاسیک و شک‌گرایی مذهبی برجسته می‌کند. دانیل A. Dombrowski استدلال می کند که حرکت از زور به متقاعد کردن، به ویژه، نه تنها برای اندیشه خود وایتهد و برای پردازش تفکر به طور کلی اساسی است، بلکه شرط لازم برای ادامه حیات متمدن است. در ادامه این خط تحلیل، دامبروفسکی ارتباط وایتهد را با آثار معاصر در فلسفه ذهن، فلسفه سیاسی و اخلاق محیطی با قرار دادن او در گفتگو با شش متفکر بزرگ نشان می دهد: دیوید ری گریفین، ایزابل استنگرز، جان رالز، چارلز هارتشورن، جودیت باتلر، و ویلیام وردزورث

ترجمه ماشینی : غفلت ناعادلانه به دلیل پیچیدگی های فنی مشارکت آلفرد نورث وایتهد و به مؤلفه الهیات نوشته های چارلز هارتشورن. وایتهد مشتاق است جهت گیری های ریاضی و علمی مقدم بر دیدگاه متافیزیکی بالغ او بود و سیستم متافیزیکی ناشی از پیچیدگی بسیار زیاد است. این بسیاری را از تحقیق در مورد تلاش‌های گمانه‌زنی گسترده‌اش منصرف می‌کند تشویق گفتمان انحصاری در میان معدود خودی های Whiteheadian. هارتشورن هنوز فلسفه فرآیند و الهیات را از آموزه های کلاسیک نامرتبط متمایز می کند با خداباوری به عنوان چنین در پیش زمینه کار او، بسیاری آن را به عنوان منسوخ یا منسوخ رد می کنند بی ربط به نگرانی های معاصر؛ در حالی که دیگران، خداباورانه را دوباره فرموله می کنند اصول غیر قابل دفاع، تفکر فرآیندی را به طور کامل رد می کند. پژوهش حاضر به گسترش آن می پردازد با ایجاد یک مورد برای رئالیسم روانی - دیدگاهی که واقعیت از آن ساخته شده است رویدادهای تجربی - و با نشان دادن آن به جای پیچیدگی وایتهد و الوهیت هارتشورن با رئالیسم روانی در پیش زمینه فلسفه فرآیند به چنین رویدادهایی اجازه می دهد تا نقش مهمی در یک چشم انداز فرآیند قابل قبول تر ایفا کنند. این اثر به دو بخش تقسیم شده است که هر فصل شامل دو فصل است که با یک حاشیه تقسیم می شود مقدمه دفاع از تلاش های متافیزیکی به طور کلی و پایانی از روند اشاره گر برای حدس و گمان بزرگ فصل اول در مورد شدن و بودن را در نظر می گیرد مشکل فرآیند، ناکافی بودن گزارش‌های اساسی تأثیرگذار تاریخی، و پتانسیل یک هستی شناسی رویداد برای زمین گیر بودن در یک تبدیل مکمل. را فصل دوم، بودن و شدن را به جفت های مکمل اول مربوط می کند تجربی و عقلی و دوم عینی و ذهنی. استرس موجه در تبدیل شدن بر وجود تکرار می شود - عقلانی که بر امر تجربی تأکید می شود ذهنی بر عینی - برای مقابله با یک سوگیری مشابه در مقابل. روانی در این صورت ذهنیت از نظر فلسفی کمتر معمایی است و توانایی بیشتری در زمینه سازی دارد جهان فیزیکی عینی از نظر علمی، زمانی که پشتوانه متافیزیکی مناسبی داشت. را فصل سوم رئالیسم روانی را از آموزه های مرتبط تعریف و متمایز می کند مستقل از جایگاهش در فلسفه فرآیند از آن دفاع می کند. شهود و ادراک نشان دهنده ترکیبی مرتبط از واقع گرایی و ایده آلیسم و ​​قیاس و ژنتیک است استدلال ها مورد بررسی قرار می گیرد و به ایرادات رسیدگی می شود. فصل چهارم توضیح می دهد متافیزیک را با قرار دادن تاریخی آن، با برجسته کردن خلاقیت اساسی آن، پردازش کنید. ارگانیک بودن، و موقتی بودن، و هر کدام با علامت گذاری مؤلفه رئالیستی روانی دلالت. و در پایان، رئالیسم روانی با فرآیند نهایی کیهان شناختی مواجه می شود

ترجمه ماشینی: دیدگاه سیاه آتلانتیک را به پست مدرنیسم، الهیات و متافیزیک کمک می کند.

ترجمه ماشینی: این مجموعه اولین بحث گسترده درباره رابطه یهودیت و تفکر فرآیندی را تشکیل می دهد. در نیم قرن اخیر، فلسفه های آلفرد نورث وایتهد و چارلز هارتشورن به منابع مهمی برای تأمل الهیات معاصر تبدیل شده است. اخیراً تعدادی از متفکران یهودی تفکر فرآیندی را به عنوان منبعی بالقوه ارزشمند برای الهیات پست مدرن یهودی مورد بررسی قرار داده اند. این کتاب بسیاری از متفکران یهودی را که پیشگام این بحث بوده اند گرد هم آورده است. متفکران یهودی که فرآیندی را چارچوبی مفید برای تفکر یهودی معاصر یافته‌اند، در مورد موضوعاتی بحث می‌کنند که عمدتاً الهیاتی هستند، مانند تعالی و وجود خدا، مشکل شر، ایده وحی. همچنین گفت و گوی بین متفکران یهودی و مسیحی در مورد مناسب بودن تفکر فرآیندی برای سنت های مذهبی آنها گنجانده شده است. بازتاب انتقادی در مورد تداوم و ناپیوستگی بین یهودیت و مدل فرآیند نیز پوشش داده شده است.

ترجمه ماشینی: برایان پاتریک هندلی در کتاب فیلسوفان به عنوان مربیان استدلال می‌کند که فیلسوفان تعلیم و تربیت باید مشغله خود را با تعریف اصطلاحات و تحلیل مفاهیم رد کنند و وظیفه فلسفی ساختن نظریه‌های عمومی تعلیم و تربیت را بپذیرند. هندلی به تفصیل درباره فلسفه های آموزشی جان دیویی، برتراند راسل و آلفرد نورث وایتهد بحث می کند. او در این مردان الگوهای عالی می بیند که فیلسوفان معاصر به خوبی از آنها پیروی می کنند. هندلی معتقد است که مانند این مربیان، فیلسوفان باید نقش فعالتر و عملی تری در آموزش داشته باشند. دیویی و راسل مدارس خود را اداره می کردند و وایتهد به عنوان مدیر دانشگاه و عضو بسیاری از کمیته های ایجاد شده برای مطالعه آموزش و پرورش خدمت می کرد.

ترجمه ماشینی : در این نسخه خطی، پارامترهای تفسیری اندیشه آلفرد نورث وایتهد را گسترش می‌دهم تا بتوانم فلسفه او را به آسانی در دسترس دغدغه‌هایی قرار دهم که معمولاً به آن پرداخته نمی‌شود، مانند مواردی که حساسیت وجودی را تعریف می‌کنند. من معتقدم که ارائه کافی از فلسفه وایتهد باید شامل بررسی و بحث در مورد بعد زیبایی شناختی و ویژگی تجربه باشد. وایتهد با درک جهان در قالب فرآیندی و ترکیبی، جهان را به لحاظ زیبایی شناختی، از نظر احساس، تأثیر، ارزش، امکان و دستاورد درک می کند. بدون این پایه در تجربه و بیان زیبایی‌شناختی، فلسفه وایتهد خرید تجربی خود را از دست می‌دهد. آنچه من در اینجا ارائه می‌دهم رویکردی دو جانبه برای درک وایتهد است که برای باز کردن تعامل با افکار وایتهد، چه در داخل و چه در خارج از محافل که قبلاً با فلسفه او آشنا هستند، مفید خواهد بود. اولین عامل ایجاد ارتباط بین وایتهد و اندیشه ویلیام جیمز، به ویژه تجربه گرایی رادیکال جیمز است. وایتهد، در کنار جیمز، یک تجربه گرا رادیکال به معنای کامل بود. دومین عامل این است که بر تفسیر وایتهد از زیبایی‌شناسی به‌عنوان تکیه‌گاه فلسفه‌اش تأکید کنیم، گره‌ای که پیچیدگی‌های مختلف آن از طریق آن ترکیب می‌شود. اما زیبایی‌شناسی وایتهد را نمی‌توان بدون بررسی تجربه‌گرایی رادیکال جیمز و درک خود وایتهد از زمان و امکان درک کرد. به همین دلیل، این دست‌نوشته عمدتاً به شرح زیرساخت‌های متافیزیکی لازم برای کار بر روی زیبایی‌شناسی وایتهد در زمینه‌های وجودی، اجتماعی، سیاسی، محیطی و علمی گسترده‌تر اختصاص دارد. در تعقیب این اهداف، من فراگیر متافیزیکی تجربه گرایی رادیکال و تعهد تزلزل ناپذیر آن به قابل فهم کردن جهان از نظر تجربی را بیان می کنم. من همچنین روح تجربه گرایی رادیکال را به بحث زمان و امکان تعمیم می دهم و نشان می دهم که این دو ایده، که به درستی درک شوند، برای درک نظریه وایتهد در مورد موقعیت های واقعی و در نتیجه ارائه او از فرآیند و تجربه ضروری هستند. نسخه حاصل از متافیزیک وایتهد انتقال به درک بعد زیبایی‌شناختی تجربه و کاربردهای مختلف ایده‌های وایتهد را بسیار منسجم‌تر می‌کند.

در این مقاله تلاش می شود رابطۀ علم و دین از منظر اندیشۀ پویشی وایتهد بررسی و تحلیل شود. برای این امر ابتدا الگوهای چهارگانۀ رابطه علم و دین (تضاد، تمایز، گفت‌وگو و تلفیق) توضیح داده می‌شود. سپس، درباره نظام مابعدالطبیعی پویشی بحث می‌شود تا نشان داده شود که علم و دین چگونه در چهارچوب این نظام فراگیر هماهنگی یا تلفیق پیدا می‌کنند. و در آخر، اصول حاکم بر رابطۀ این دو قلمرو استخراج می‌شود که تحلیل آن‌ها از پویایی و تحول علم و دین، ناظربودن هر دو بر واقعیتی واحد و سروکار داشتن با وجوهی از واقعیت، طبیعی¬بودن تضاد بین این دو، به رغم اغراق در آن، و تحول معرفت دینی در پرتو معرفت علمی حکایت می کند.

ترجمه ماشینی : دیدگاه شوبرت ام. اوگدن و لوئیس اس. فورد مرزهایی را برای نحوه عمل خدا نسبت به مخلوقاتش از طریق وحی به صورت عام و خاص تعیین کرد. ابتدا برای اثبات این مدعا مقایسه ای از دیدگاه آنها ارائه خواهد شد. هر دو مرد از خطوط جداگانه ای از فلسفه فرآیند (وایتهد و هارتشورن) پیروی کردند تا به مفاهیم الهیاتی خود از وحی برسند. تأثیرات هارتشورن بر اوگدن او را در نهایت به تصور خدا به عنوان یک فرد ماندگار که می تواند در اصل در یک مکاشفه معتبر برای انسان عمل کند، انجام داد، که می تواند چنین عملی را با نشان دادن آن به عنوان یک عمل خاص دریافت کند و به آن پاسخ دهد. از سوی دیگر، وفاداری فورد به استدلال اصلی وایتهد مبنی بر اینکه خدا موجودی بالفعل است، او را به تصویر کشیدن خدا به عنوان کسی که به طور کلی نسبت به همه مخلوقات عمل می کند، و به طور خاص از طریق یک مکاشفه معتبر احتمالی خاص در تداوم پاسخ احتمالی به بشریت عمل می کند. دوم، مدل فرآیند به عنوان یک کل مورد بررسی و چالش قرار خواهد گرفت تا ببینیم آیا مفهوم کتاب مقدس از مکاشفه خاص می تواند به اندازه کافی در طول خطوط فرآیند تفسیر شود. بنابراین، خواهیم دید که الاهیات فرآیندی نمی تواند به اندازه کافی خود را با مفهوم کتاب مقدسی وحی خاص سازگار کند، زیرا این ایده که هر عمل خودسازی زمانی مبتنی بر علل کارآمد گذشته است، اجازه نمی دهد چیزی جدید (ویژه) در نظامی که به همه چیز نیاز دارد. رویدادهایی که باید مرتبط باشند ما استدلال خواهیم کرد که چنین اختلاف نظر با کتاب مقدس از ناتوانی در تصور رستاخیز عیسی به عنوان یک عمل عینی خدا در یک جهان باز ناشی می شود. نتیجه ما این است که هر دو انسان (اگدن و فورد) ممکن است در تضاد با یکدیگر باشند، اما آنها در یک معضل با الهیات فرآیندی به عنوان یک کل مشترکند: ناتوانی در همسویی با دیدگاه کتاب مقدس در مورد وحی خاص به عنوان یک رویداد عینی که به صورت گزاره ای ارائه شده است. و شخصاً توسط خدا از طریق کتاب مقدس و عیسی به همه مردم.