آثار مرتبط با شخصیت ها | کتابخانه مجازی الفبا

در نسبت میان فلسفه و زمان تا بدانجا پیش رفته اند که برخی گفته اند: فلسفهتجلی زمان در لباس اندیشه است.پس به سزا خواهد بود که از منظری فلسفی بپرسیم ما در چه زمانی به سر میبریم؟نیچه و هایدگر دو فیلسوف مطرح در اینرساله با مبانی فلسفی خودنکاتی را به عنوان ویژگیهایدوران معاصر برجسته دانسته اند. این رساله با تبیین این ویژگی ها میکوشد به این پرسشها پاسخ دهد:از نظر این دو فیلسوف ثجربه متافیزیک ما و نسبت بشر با وجود در پدید آمدن وضعیت فعلی چه نقشی داشته است؟و حقیقت ، علم، تکنولوژی، نیهیلیسم، مدرنیته، هنر و اخلاق در دوران معاصر از نظر آندو چگونه تحلیل میگردد. و ...

نیچه یکی از منتقدترین فیلسوفان غرب است وهمواره بیشترین نقدها را به دین و اخلاق مسیحی وارد می کند. وی منشأ مسیحیت را ترس می داند و آن را نتیجه دین یهود می داند. به نظر او مسیحیت ریشه در کینه ورزی دارد. نیچه معتقد است دین مسیحیت دربرابر ادیان و فرهنگ یونان باستان ایستاد. نیچه همواره ستایش گر یونان باستان قبل از سقراط است. به نظر او این فرهنگ به وسیله تراژدی توانست برجنبه های وحشتناک زندگی غلبه کند و به زندگی «آری» بگوید. نیچه اخلاق را به دو دسته سروران و بردگان تقسیم می کند. اخلاق سروران، اخلاق برجستگان است که فقط در یونان باستان یافت می شد. با آمدن مسیحیت این اخلاق از بین رفت وجای آن را اخلاق بردگان گرفت. نیچه معتقد است با ظهور ابرانسان می توان دوباره به اخلاق سروران بازگشت. از نظر وی محتوای ادیان اهمیتی ندارد بلکه اینکه آیا ادیان انسان را به سمت حیات وآری گویی سوق می دهند یا نه مهم است. نوع نگرش نیچه به انسان واخلاق ودین، پژوهش درباب فلسفه وی را ضروری می کند.. او حتی مسائلی راکه بدیهی انگاشته شده اند به چالش می کشاند. نیچه تمام دستاوردهای غرب را امری خطا می داند. لذا بررسی افکار وی بسیار مهم وضروری است. در رساله سعی شده است به نظر نیچه درباره مفاهیم اخلاقی و خدا و دین مسیحی پرداخته شود ومهم ترین پرسش رساله این است که منظور نیچه از اخلاق ودین چیست ودید وی نسبت به این موارد چگونه است.

چکیده

این کتاب سخنرانی چهار ساعته هایدگر را با عنوان "درآمدی بر فلسفه" که برای اولین بار در ترم زمستانی 1928/1929 در دانشگاه فرایبورگ ایراد شد، شامل میشود. «سیر» مورد نظر مقدمه شامل سه مرحله یا مسیر بود: فلسفه و علم، فلسفه و جهان بینی، فلسفه و تاریخ. بخش دوم از طریق بحث مفصل در مورد مفهوم کانت از جهان به وسعت رسید، در حالی که بخش سوم - فلسفه و تاریخ - اجرا نشد. مارتین هایدگر یکی از بزرگترین فیلسوفان قرن بیستم بود و به عنوان یکی از پدران فلسفه "وجود‌شناسی" شناخته می‌شود. او در تاریخ 26 سپتامبر 1889 در مریاناشتات متولد شد و در تاریخ 26 مه 1976 در فرایبرگ درگذشت. هایدگر به عنوان یکی از فیلسوفان پیچیده و دشوار برای مطالعه شناخته می‌شود و آثار او بر مسائلی چون وجود، زمان، زبان، فلسفه وجود، و فهم واقعیت تأثیر بسزایی گذاشته است. هایدگر به تفکراتی مشهور به نام "زمینه واقعیت" پرداخت. او معتقد بود که تمام تفکرات و ادرار انسان در زمینه واقعیت به وقوع می‌پیوندند و این زمینه تعیین‌کننده واقعیت انسان است. همچنین او به مفهوم "نهانیت" (Dasein) پرداخت و تفسیری جدید از وجود انسان ارائه داد. او تأکید می‌کرد که وجود انسان تماما در دنیا و در ارتباط با دیگران قرار دارد و باید آن را در این سیاق درک کرد. هایدگر به تفکراتی در مورد زمان اشاره کرد و مفهوم "زمان آنی" را مطرح کرد. او تأکید می‌کرد که انسان‌ها به نهانیت و زمینه واقعیت خود دسترسی پیدا می‌کنند از طریق زمانی که به عنوان "زمان حقیقی" شناخته می‌شود.

این کتاب سخنرانی چهار ساعته هایدگر را با عنوان "درآمدی بر فلسفه" که برای اولین بار در ترم زمستانی 1928/1929 در دانشگاه فرایبورگ ایراد شد، شامل میشود. «سیر» مورد نظر مقدمه شامل سه مرحله یا مسیر بود: فلسفه و علم، فلسفه و جهان بینی، فلسفه و تاریخ. بخش دوم از طریق بحث مفصل در مورد مفهوم کانت از جهان به وسعت رسید، در حالی که بخش سوم - فلسفه و تاریخ - اجرا نشد. مارتین هایدگر یکی از بزرگترین فیلسوفان قرن بیستم بود و به عنوان یکی از پدران فلسفه "وجود‌شناسی" شناخته می‌شود. او در تاریخ 26 سپتامبر 1889 در مریاناشتات متولد شد و در تاریخ 26 مه 1976 در فرایبرگ درگذشت. هایدگر به عنوان یکی از فیلسوفان پیچیده و دشوار برای مطالعه شناخته می‌شود و آثار او بر مسائلی چون وجود، زمان، زبان، فلسفه وجود، و فهم واقعیت تأثیر بسزایی گذاشته است. هایدگر به تفکراتی مشهور به نام "زمینه واقعیت" پرداخت. او معتقد بود که تمام تفکرات و ادرار انسان در زمینه واقعیت به وقوع می‌پیوندند و این زمینه تعیین‌کننده واقعیت انسان است. همچنین او به مفهوم "نهانیت" (Dasein) پرداخت و تفسیری جدید از وجود انسان ارائه داد. او تأکید می‌کرد که وجود انسان تماما در دنیا و در ارتباط با دیگران قرار دارد و باید آن را در این سیاق درک کرد. هایدگر به تفکراتی در مورد زمان اشاره کرد و مفهوم "زمان آنی" را مطرح کرد. او تأکید می‌کرد که انسان‌ها به نهانیت و زمینه واقعیت خود دسترسی پیدا می‌کنند از طریق زمانی که به عنوان "زمان حقیقی" شناخته می‌شود.

ترجمه ماشینی: در فراسوی موضوع، جیانی واتیمو خوانشی از نیچه و هایدگر ارائه می دهد که نشان می دهد چگونه مقدمات غلبه بر سوژه متافیزیکی قبلاً در اندیشه آنها تعبیه شده بود. واتیمو با نشان دادن اینکه چگونه این فرد مجرد است که باید پتانسیل خود را ببیند و بپذیرد و سپس تعالی یابد و درونی خود را توسعه دهد، نیچه را مورد بحث قرار می دهد که به ساختار و جلال فرامرد توجه ندارد، بلکه به مخالف آن می پردازد. قدرت و اخلاق او هایدگر را نگران تحریف اجتناب‌ناپذیری می‌داند که در هر تفسیری وجود دارد، که وقتی با آن مواجه می‌شویم و می‌پذیریم، ما را فروتن می‌کند تا با یک تلو یا گراند کمتر فراگیر برخورد کنیم و ما را بیشتر با اتفاقات و ارتباطات بین‌فردی هماهنگ می‌کند – چیزی که واتیمو آن را «ضعیف‌شده» می‌نامد. "مفهوم بودن. این خوانش‌های اصیل نیچه و هایدگر راه را برای مفهوم تفکر ضعیف واتیمو هموار می‌کند و به روی اخلاق اجتماعی آینده ای باز می‌کند که کمتر آگونیست و بیشتر جامعه‌گرا باشد. این نسخه شامل دو مقاله تکمیلی از سال‌های 1986 و 1988 است که در موضوعات یکسان گسترش می‌یابد و نگاه عمیق‌تری به دهه مهمی در توسعه اندیشه واتیمو ارائه می‌کند.

ترجمه ماشینی : تفکر قاره‌ای و پست مدرن، منشأ خشونت را به اشتباه نشات گرفته از متافیزیک غربی تشخیص داده است. علاوه بر این، در به رسمیت شناختن منبع یهودی- مسیحی اخلاق خود - اخلاق توجه به قربانیان - شکست خورده است. در این جلد، دوان آرمیتاژ تلاش می‌کند تا از دریچه نظریه تقلیدی رنه ژیرار به نقد فلسفه قاره‌ای و پست مدرنیسم بپردازد. این نقد عمدتاً متوجه فلسفه‌های نیچه و هایدگر است که هر دو از برجسته‌ترین نمایندگان تفکر قاره‌ای و پست مدرن هستند. آرمیتاژ استدلال می کند که تعامل ژیرار با هایدگر و نیچه به طور اساسی بسیاری از بدیهیات فلسفه کنونی قاره پست مدرن، به ویژه غلبه بر متافیزیک در سطح نظری و تعهدات ضمنی فلسفه قاره ای به (نئو) مارکسیسم در سطح عملی را تغییر می دهد. توجه دقیق به مفاهیم اندیشه فلسفی ژیرار منجر به تغییر پارادایم می شود که شاید ضربه مهلکی به تفکر قاره ای و پست مدرن وارد می کند. آرمیتاژ همچنین استدلال می کند که تفکر ژیرار همان مشکلاتی را که تفکر قاره ای و پست مدرن به دنبال حل آن بود (اما شکست خورد) را حل می کند، یعنی مشکلات خشونت و قربانی شدن، به ویژه در زمینه پیامدهای جنگ جهانی دوم. در نهایت، این جلد نشان می دهد که در قلب تفکر پست مدرن، درهم تنیدگی با امر مقدس خشن نهفته است.

ترجمه ماشینی : نیچه هایدگر: مدرنیته اروپایی و فلسفه آینده بررسی دو شخصیت کلیدی در تاریخ فلسفه را ارائه می دهد. از طریق تفسیر متنی از خوانش مارتین هایدگر از فردریش نیچه، توجه مجددی به مسئله هستی شناسی در تاریخ تفکر غربی جلب می شود. این بحث در چارچوب یک دوره گذار دورانی در فرهنگ اروپایی است که به تعبیر هایدگر از نیچه در روند «تحقق» است. این کتاب منابع این رویداد دگرگون‌کننده را با تأکید ویژه بر تقابل میان غلبه مدرن بین‌ذهنی دکارتی و شیوه‌ای از تفکر که در انسان‌شناسی فلسفی فرهنگ کلاسیک یونان ساکن است، بررسی می‌کند. این کتاب در سنت افلاطونی-ارسطویی مطالعه زندگی ذهن از دیدگاه‌های معماری شرکت می‌کند و اهمیت نسبی کلیدی «بینش» فلسفی را در کنار صدای وجدان برجسته می‌کند. با این روح، کتاب به بررسی رویارویی هایدگر و نیچه در حد فاصل هرمنوتیک و ملاحظات درمانی فلسفه می پردازد.