آثار مرتبط با شخصیت ها | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : بنابراین ممکن است نتیجه بگیریم که تخیل یک نیروی تجربی نیست که به آگاهی اضافه شده است، بلکه کل آگاهی است که آزادی خود را درک می کند. - ژان پل سارتر L'Imaginaire سارتر اولین بار در سال 1940 به زبان فرانسوی و در سال 1948 به زبان انگلیسی منتشر شد. این ترجمه جدید، اولین ترجمه برای بیش از پنجاه سال، از نسخه فرانسوی اخیر است که توسط آرلت الکائم سارتر اصلاح شده است. بسیاری از اشتباهات مهم ترجمه انگلیسی قبلی را تصحیح می کند و شامل مقدمه جدیدی از جاناتان وبر است که کتاب را در زمینه معاصر قرار می دهد. تخیل یکی از مهم ترین آثار سارتر و مقدمه ای ایده آل برای اندیشه اوست. این یک بررسی درخشان و شفاف از یک عمل به ظاهر ساده انسانی است: عمل تصور کردن چیزی. نبوغ سارتر این است که نشان دهد بین این عمل و جهانی که تخیل می آفریند، چیزی کمتر از یک نظریه جدید از آگاهی انسان نیست. این کتاب حاوی انتقادات ویرانگر سارتر از روانشناسی علمی است و او برای اولین بار نظریه های رادیکال آگاهی و آزادی انسان را ارائه می دهد که قرار بود چند سال بعد در اثر بزرگ او، هستی و نیستی ظاهر شود. سارتر با توجه به نقش تخیل و احساسات، مانند انزجار، استدلال می‌کند که به این دلیل است که انسان‌ها می‌توانند چیزها را آن‌طور که نیستند تصور کنند یا به آن‌ها فکر کنند که در نهایت آزاد هستند. کتاب تخیلی خواندنی ضروری برای هر کسی است که به سارتر، اگزیستانسیالیسم، پدیدارشناسی، فلسفه قرن بیستم و فلسفه ذهن علاقه دارد.

ترجمه ماشینی : جلد دوم شاهکار فکری سارتر، که توسط فردریک جیمسون معرفی شد. آیا تاریخ معنای قابل تشخیصی تولید می کند؟ آیا مبارزات انسانی قابل درک است؟ این پرسش‌ها نقطه شروع جلد دوم کتاب نقد عقل دیالکتیکی سارتر را تشکیل می‌دهند. این اثر آموزشی که در سال 1958 پیش‌نویس شد و در سال 1985 در فرانسه منتشر شد، اولین بار در سال 1991 به زبان انگلیسی ظاهر شد و اکنون با مقدمه‌ای جدید توسط فردریک جیمسون دوباره ظاهر می‌شود. چارچوب نظری جلد دوم، بسط منطقی چارچوب قبلی است. مانند جلد اول، سارتر با حرکت از ساده به پیچیده پیش می رود: از مبارزه انفرادی (از طریق مطالعه ادراکی در مورد بوکس) به مبارزه زیر گروه ها در قالب گروهی سازمان یافته و در نهایت به مبارزه اجتماعی، با تحلیل گسترده ای از انقلاب بلشویکی کتاب با تأکید مجدد قوی بر عقل دیالکتیکی به پایان می رسد: دیالکتیک به عنوان «آنچه واقعاً در عمل تقلیل ناپذیر است».