آثار مرتبط با شخصیت ها | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : نمایشنامه نویس، رمان نویس، نظریه پرداز سیاسی، منتقد ادبی و فیلسوف، ژان پل سارتر (1905-1980) یک چهره نمادین باقی مانده است. این کتاب به بررسی ایده ها و روش های فلسفی او می پردازد. این یک راهنمای مقدماتی برای دانش آموزی است که مایل به درک استدلال فلسفی سارتر است. این به زبان ساده نمونه‌های کلیدی استدلال فلسفی سارتر را بازسازی می‌کند و نشان می‌دهد که چگونه سؤالات خاصی برای سارتر ایجاد می‌شود و او از چه ابزارهای فلسفی برای پرداختن به آن سؤالات استفاده می‌کند. هر فصل مجموعه ای از مسائل را در مجموعه سارتر بررسی می کند، از جمله برداشت او از پدیدارشناسی، مسئله هویت خود، دیدگاه سارتر نسبت به موجودات آگاه، درک او از خود، نظریه ارزش او، کنش انسان به عنوان مبتکر و نتیجه فرآیندهای اجتماعی، عقل دیالکتیکی و برداشت او از فعالیت هنری. هاتزیمویسیس استدلال فلسفی را آشکار می کند، مهم ترین ایده های فلسفی سارتر را شناسایی می کند و به استدلال هایی می پردازد که این ایده ها در آنها به کار گرفته شده اند. خوانندگان می توانند درک واقعی از رویکرد سارتر به فعالیت فلسفی و اینکه چگونه روش او به انواع خاصی از تجزیه و تحلیل فلسفی علاقه دارد به دست آورند.

ترجمه ماشینی : انتخاب عنوان برجسته علمی برای سال 2015 ژان پل سارتر اغلب به عنوان روشنفکر عمومی عمومی شناخته می شود، اما همیشه اینطور نبود. تا اواسط دهه 1940 او حتی در فرانسه چندان شناخته شده نبود. سپس ناگهان در مدت زمان بسیار کوتاهی، سارتر به یک شهرت روشنفکر تبدیل شد. چگونه می توانیم این تحول قابل توجه را توضیح دهیم؟ لحظه اگزیستانسیالیست، زندگی حرفه ای سارتری را بازتاب می دهد و توضیح جدیدی قانع کننده از افزایش شهرت او به دست می دهد. بارت خواننده را به دوره گیج کننده و آسیب زا جنگ جهانی دوم و پیامدهای فوری آن بازمی گرداند و نشان می دهد که چگونه چشم انداز سیاسی و فکری منحصر به فرد در فرانسه در این زمان به پیشبرد سارتر و فلسفه اگزیستانسیالیستی کمک کرد. این کتاب همچنین بررسی می کند که چرا از اوایل دهه 1960 به بعد، در فرانسه و جاهای دیگر، سرانجام علاقه به سارتر و اگزیستانسیالیسم کاهش یافت. لحظه اگزیستانسیالیستی با یک نظریه جدید جسورانه برای مطالعه روشنفکران و چالشی تحریک‌آمیز با این باور گسترده به پایان می‌رسد که روشنفکر عمومی گونه‌ای است که اکنون در آستانه انقراض است.

ترجمه ماشینی : این مجموعه از دوازده مقاله توسط محققانی از ایالات متحده آمریکا، کانادا، بریتانیا و ژاپن، دیدگاه‌های تازه‌ای را درباره موضوعات آشنای سارتر و رویکردهای بدیع به موضوعات نادیده گرفته ارائه می‌دهد. فصل‌های آن که به چهار بخش مساوی تقسیم شده است - زیبایی‌شناسی، فلسفه، سیاست و شورش - هم دامنه التقاطی پروژه سارتر و هم توجه پویایی را که همچنان به خود جلب می‌کند، منعکس می‌کند. علاوه بر این، این علاقه فکری فراتر از حوزه «مطالعات سارتر» و در طول نسل‌ها گسترش می‌یابد، از متخصصان تثبیت‌شده گرفته تا دانشگاهیان جوان‌تر در مورد سارتر از زوایای شگفت‌انگیز جدید: پاپ آرت و جاز ثابت می‌کنند که منشورهای آشکاری هستند، همانطور که دیالوگ‌ها با دنت. ایلینکوف، بدیو و ژنه و دیگران. به طور خلاصه، این کتابی است که مقالات اصلی آن کمکی زنده به ادامه گفتگوی انتقادی پیرامون آثار ژان پل سارتر می کند.

ترجمه ماشینی : «قرن دوم سارتر» غنای بینش سارتر از وضعیت انسانی، تنوع ابزاری که او برای دست‌وپنجه نرم کردن با آن به کار می‌برد، و مسیر طولانی سفرش را در دیدگاه‌های فرهنگی گسترده‌تری منعکس می‌کند. صدمین سالگرد تولد سارتر در سال 2006 مناسبت اصلی بسیاری از مقالاتی بود که در این جلد گنجانده شده است. به میزبانی انجمن های سارتر بریتانیا یا آمریکای شمالی، از مشارکت کنندگان شرکت کننده در جشن های صدمین سالگرد سارتر خواسته شد تا به موضوعات اصلی و توسعه کلی زندگی و اندیشه او بپردازند. همانطور که مجموعه حاضر نشان می دهد، تلاش برای ارائه سارتر در نگاهی گذشته نگر، همچنین مبنایی برای ارزیابی ارتباط کار او برای قرن جدید فراهم می کند.

ترجمه ماشینی : سارتر در «هستی و نیستی» رشته‌های متفاوتی را در سنت پدیدارشناسی برمی‌دارد، آن‌ها را با ایده‌هایی از گشتالت و روان‌شناسی رفتارگرا به هم می‌پیوندد و می‌پرسد: آگاهی چیست؟ رابطه آن با بدن، دنیای بیرون و ذهن های دیگر چیست؟ سارتر معتقد است که ذهن و حالات آن محصول فرعی درون نگری هستند که در عملی ایجاد می شوند که مدعی کشف آنهاست. چگونه این اتفاق می افتد؟ و چگونه می‌توانیم خود را به‌عنوان افراد - اشیاء فیزیکی با حالات ذهنی درک کنیم؟ پدیدارشناسی سارتر پاسخ های سارتر به این پرسش های مهم را بازسازی می کند. از نظر سارتر، آگاهی در اصل خود را بر حسب آنچه که آگاهی است، یعنی به عنوان فعالیتی برای درک جهان، درک می کند. دیوید ریزمن مسیری را از این شکل حداقلی خودآگاهی تا درک خود به عنوان یک فرد تمام عیار ترسیم می کند. ملاحظات مشابهی در مورد ادراک دیگران اعمال می شود. رایسمن روایت سارتر را از گذار از درک اولیه خود از آگاهی دیگر به ادراک افراد دیگر توصیف می کند. درک سطوح مختلف خودآگاهی و دلهره از دیگران به رایسمن اجازه می دهد تا در ایده های کلیدی در هستی و نیستی نفوذ کند و سارتر را با فیلسوفان تحلیلی در مورد مسائل اساسی در فلسفه ذهن مقایسه کند.

ترجمه ماشینی : در سال‌های اخیر، فراخوان‌هایی برای انسان‌گرایی جدید از صداهای مختلف در سراسر طیف فلسفه برخاسته است که ناامیدی را نسبت به مدل‌های منسوخ از انسان بیان می‌کنند که نمی‌توانند غنای وجود اجتماعی ما را توجیه کنند. ساختارشکنی پست مدرن انسان اکنون نیازمند یک لحظه بازسازی است. در پاسخ، نویسنده با استفاده از چارچوبی که ژان پل سارتر در آثار مارکسیستی-اگزیستانسیالیستی بعدی خود ایجاد کرد، یک اومانیسم جدید و صریحاً پساانسان گرایانه را بیان می کند. روش‌های دیالکتیکی و هرمنوتیکی منحصربه‌فرد سارتر به ما این امکان را می‌دهد که انسان را فراتر از دوگانگی‌های سنتی فردی/اجتماعی و آزادی/ضرورت مفهوم‌سازی مجدد کنیم. نویسنده استدلال می کند که فرد و امر اجتماعی را باید به عنوان موجود در درون یک رابطه متقابل پویا و متقابل درک کرد، و اینکه استقلال فردی در تضاد نیست، بلکه اساساً توسط اجتماعی امکان پذیر است.