آثار مرتبط با شخصیت ها | کتابخانه مجازی الفبا

چکیدهملاصدرا در حکمتِ متعالیه، از روش‌هایِ مختلفِ جلبِ معرفت مثل وحی (نقل)، شهود و عقل در کنارِ هم بهره برده است، یعنی از روش‌هایی که معمولاًچنین تصور می‌شده که هر یک به مکتبِ فکریِ خاصی اختصاص دارد، همچنین صدرا در آثارِ خود از کتبِ بسیار متعدد و متنوعی بهره برده است به نوعی که هر یک از این کتب به اندیشمندانی متعلق است که ممکن است حتی از اصحابِ نظام‌هایِ فکریِ متمایزی مثلِ فلسفه‌یِ مشاء، عرفان و ... شناخته شوند، از همه مهم‌تر اینکه صدرا در مواردِ متعددی، در یک مسأله‌یِ فلسفی خاص مواضعِ متعددی گرفته بدونِ اینکه مشخصاًً از یکی دفاع کرده و دیگر موارد را نفی کند و این مواضع نیز معمولاً با آرائی که در نظام‌هایِ مختلفِ فکری ارائه می‌شود هم‌خوانی دارد.همه‌یِ این موارد موجب شده عده‌ای عملکردِ صدرا را نوعی التقاط برشمرده‌اند و عده‌ای نیز ضمنِ تأکید بر مواردِ بازگفته به نوعی آن را از محسناتِ حکمتِ متعالیه برشمرده‌اند و معتقدند از آن‌جا که صدرا در حکمتِ متعالیه از الگویِ پژوهشیِ ویژه‌ای بهره می‌برد، این نوع عملکردِ او به انسجامِ حکمتِ متعالیه ضربه‌ای نمی‌زند. اما در اینکه این الگویِ پژوهشی چیست، ایده‌هایِ متعددی از سویِ صدراپژوهان ارائه شده است. در این میان محقق با بررسی محتواییِ آثارِ صدرا به این ایده راه یافته که صدرا متناسب با مبانیِ هستی‌شناسانه، انسان‌شناسانه و معرفت‌شناسانه‌یِ خودش، ملزَم بوده که چنین روشی را در فلسفه‌اش پیش گیرد، او با توجه به مشکَّک و مرتبه‌مند دانستنِ عوالِم و انسان و ادراکاتِ او ملزَم بوده متناسب با مراتبی که انسان در عالَم به خود اختصاص می‌دهد و ادراکاتی که در آن مرحله تحصیل می‌کند، نظریه‌پردازی کند و همین موجب شده در آثار ملاصدرا، در بسیاری از مسائلِ فلسفی، متناسب با این مراتب مواضعِ متعددی وجود داشته باشد.تصریحات صدراما را به این نتیجه می‌رساند که صدرا هم خود به لحاظِ وجودی مراحل و مراتبی را متناسب با آن‌چه پیش‌بینی می‌شد از سر گذرانده و هم برایِ مخاطب مراحلِ مشابهی را پیش-بینی‌می‌کند و هم مبانیِ او اقتضایِ فلسفه‌ای دارایِ مراتب –سه مرتبه‌ای- را دارد. برایِ سنجشِ صحتِ این تلقی از روشِ صدرا، در پنج مسأله از مهم‌ترین مسائلِ فلسفی، به اقتضایِ الگویِ پیشنهادی به دنبالِ یافتنِ سه موضعِ مرتبه‌مند در هر مورد بودیم که نتیجه‌یِ نسبتاً مطلوبی داشت به نحوی که محقق را برایِ پذیرشِ این الگو قانع ساخت. کلمات کلیدی:ملاصدرا، نظامِ فکری، فلسفه‌یِ مشاء، عرفان، حکمتِ متعالیه، تشکیکِ وجود، وحی، شهود، عقل، برهان، عقلِ منوَّر، وجود، ماهیت، روشِ تشکیکی، روشِ مرتبه‌مند، الگویِ پژوهشی سازوار

هدف از این پایان نامه بررسی و نقد نظریه پلورالیزم دینی و تبیین تلقی اسلام از پلورالیزم در دین است لذا سعی در پاسخ یابی به سوالاتی چون آیا با پذیرش نظریه تجربه دینی می توان پلورالیزم دینر را نتیجه گرفت ؟ آیا مدل معرفت شناسی کانت می تواند مبنای پذیرش پلورالیزم دینی باشد ؟ آیا براهین تکافو ادله نجات و هدایت عام الهی مقدمات لازم را برای اثبات نظریه پلورالیزم دینی در خود دارد ؟ فلسفه تکثر ادیان از دیدگاه اسلام چیست ؟ نظریه وحدت حقه ادیان در تکثر واقعی ادیان ( پلورالیزم در دین ) چگونه تبیین می گردد ؟ آیا نظریه پلورالیزم دینی با خاستگاهها و مبانی خاص خود قابل تسری به نظریه پلورالیزم در دین است ؟ را دارد . براساس فرضیه تحقیق مبنای تجربه دینی در توجیه و تبیین پلورالیزم دینی ناتمام است تجربه دینی محور اصلی و اولیه قبول ادیان است نظریه تفکیک بین دجربه و تجربه آنچنان که هست نمی تواند مبنای پذیرش پلورالیزم دینی باشد مبنای معرفت شناسی کانت در توجیه و تبیین پلورالیزم دینی ناتمام است . براهین اکافو ادله و هدایت عام الهی و نجات مقدمات لازم را برای اثبات و استنساخ نظریه پلورالیزم دینی را در خود دارد حمل اسلام بر مابقی ادیان و بالعکس از نوع حمل حقیقیه و رقیقیه است با استفاده از مبانی فلسفی تشکیک تکثر ادیان در وحدت حقیقی دین تفسیر پذیر است نسخ در اسلام به معنی تکامل می باشد در نظریه پلورالیزم در دین وحدت حقیقی دین در کثرت واقعی ادیان تفسیر و توجیه می گردد با استفاده از مبانی فلسفی و مستدلات نقلی نظریه پلورالیزم در دین از دیدگاه اسلام قابل قبول است خاتمیت ، جامعیت و اکملیت دین اسلام با نظریه پلورالیزم در دین منافات ندارد نظریه پلورالیزم دینی خاستگاه های مسیحی دارد و قابل تسری به حوزه معرفت شناسی اسلام نیست برخی تبعات یا لوازم پذیرش نظریه پلورالیزم دینی با مبانی مورد قبول در مباحث دین پژوهی منافات دارد تحقیق حاضر که به روش کتابخانه ای انجام یافته مشتمل بر سه بخش است بخش اول شامل دو فصل است که به بررسی مباحثی مقدماتی و مبنایی می پردازد اهمیت این پخش از آن جهت است که پس از تعیین حدود و ثغور و مرزبندیهای بحث به ذکر مبانی و اصولی می پردازد که در ادامه مباحث و بخشهای بعدی مورد استفاده مبنایی قرار می گیرد بخش دوم شامل تبیین بررسی و نقد نظریه پلورالیزم دینی است که ابتداء در فصل سوم پیش زمینه های بحث و سپس در فصل چهارم به بررسی و تبیین مبانی و ادله نظریه پلورالیزم دینی از دیدگاه جان هیک می پردازد و در فصل پنجم همین بخش به نقد و ارزیابی نظریه پلورالیزم دینی از دیدگاه هیک پرداخته است در بخش سوم تبیین نظریه پلورالیزم در دین از دیدگاه اسلام را بررسی می کند بر اساس یافته های تحقیق در نظریه پلورالیزم دینی ، تکثر ادیان معلول تکثر تجارب دینی انسان و به تبع آن تکثر تصورات و پدیدارهای مختلف از خدا و در نهایت تکثر در حقایق و باورهای دینی است در حایکه در نظریه مختار پلورالیزم در دین ، تکثر ادیان معلول و نتیجه تجلی و ظهور وحدت حقه دینی برای انسان است . در نظریه پلورالیزم دینی علاوه بر اینکه اقسام چندگانه ای از پلورالیزم مورد توجه قرار گرفته است اما ارتباط بین دو نوع اصلی آن ، یعنی پلورالیزم نجات و رستگاری ، و پلورالیزم حقایق دینی از وضوح و تبیین کاملی برخوردار نیست ، در حالیکه در نظریه پلورالیزم در دین ، ارتباط و تلازم بین این دو نوع پلورالیزم مشخص و بین است براین اساس ، پلورالیزم نجات و رستگاری لازمه اصالت تعدد ادیان و پلورالیزم حقایق دینی تلقی شده است نظریه پلورالیزم دینی اساسا" و ماهیتا" مسیحی م آبانه است به این دلیل که خاستگاهها ، ریشه ها ، علل و عوامل بروز و ظهور این نظریه بر مبانی و مبادی معرفت شناسی مسیحیت استوار است در حالیکه نگرش اسلامی درباره پلورالیزم ، واکنش و عکس العمل سلسله ای از حوادث تارخی و معرفتی نیست بلکه ماهیت شخص به خود را دارا است نظریه تجبه دینی که همسو با ساختار معرفت شناسی کانت و نظریه دیدن وینگشتاین ارائه شده است نه اثبات کننده پلورالیزم در حقایق دینی است و نه پلورالیزم در نجات و رستگاری ادله ای چون هدایت عام الهی برهان تکافو و نقش برخی اصول مسیحیت که مورد استناد هیک در اثبات پلورالیزم قرار گرفته است مقدمات و مقومات لازم برای اثبات نتیجه مورد نظر را ندارد و از این حیث اثبات نظریه مورد ادعاء را ندارد.

هدف از پژوهش حاضر، بررسی و تحلیل میثاق( عهدالست) در روایات شیعه می باشد. روش تحقیق دررساله حاضر، روش کتابخانه ای است. ساختار تحقیق بدینن شکل است که بخش اول، اختصاص به کلیات تحقیق دارد که در دوفصل بیان می شود. بخش دوم طی دو ئفصل، به مطالعه تاریخی میثاق می پردازد. بخش سوم، مربوط به میثاق در روایات و بخش چهارم، مربوط به شرح و تبیین میثاق می باشد. آخرین بخش تحقیق، اختیای به بررسی حقیقت میثاق دارد که در سه فصل ارائه شده است. نتایج حاصل از تحقیق نشان می دهد، موضوع میثاق از همکان زمان حیات پیامکبراکرم(ص) مطرح بوده است و به تدریج، مخصوصا" در زمان صادقین علهماالسلام، بیشتر در اطراف آن سخن گفته شده است. ب گواهی گفتار علمائی چون طریحی و یا علامه طباطبایی، هیچ شک و تردیدی در تواتر معنوی اخبار میثاق ماخوذ باقی نمی ماند و ادعای واحد بودن احادیث این موضوع، صحیح به نظر نمی رسد. علاوه برصحت سلسله سند روایات مستند، امکان جعل چنین معانی و محتوایی نیز ضعیف و نامعقول می باشد. به تصریح قرآن کریم و روایات متواتر، خداوند متعال از تمانمی ذریه حضرت آدم(ع) تادامنه قیامت، برربوبیت خویش پیمان گرفت. همچنین به تصریح روایات، خداوند متعال از تمام افراد انسان در حالیکه به هیات اظله بوده اند، برربوبیت و خدایی خویش پیمان گرفت. به اسناد اخبار قرآن و روایات، از آنجا گه از کلیه انسانهایی که به دنیا می آیند، اخذ میثاق شده است، بنابراین همه افراد انسان قبل از آمدن به دنیا، خلقتی دیگر داشته اند و حقیقت و جوهره ای که انسانیه به آن است، قبل از قرار گرفتن در این عالم، وجود و حیاتی دیگر داشته است. این حقیقت را نفس ناطقه انسانی یا روح انسانی نامیده اند. در مورد اخذ میثاق لازم به توضیح است که به مقتضای ظواهر اخبار، نه تنها یکبار، بلکه در سه نوبت از بنی آدم ( البته با اختلاف در نحوه و ماهیت وجودشان، در هر یک از این سه نوبت) حداقل بر ربوبیت خداوند میثاق گرفته شده است. و تصزریح اغلب صاحبنظران بروقوع یکبار آن هیچ خدشه ای بر اعتقاد آنانکه بر وقع بیش از یکبار میثاق معتقدند، وارد نمی کند. زیرا چه بسا، آن اکثریت به دلیل عدم احاطه بر اخبار موضوع و فهم دقیق آنها، از این حقیقت غافل مانده اند.

هدف از تحقیق حاضر، یافتن ملاکهای تاویل صحیح قرآن کریم است تابراساس آن ملاکها از یک سو تاویلاتی که تاکنون انجام شده مورد ارزیابی قرار گیردو از سوی دیگر بتوان با روش صحیح به تاویل قرآن پرداخت. سوالهای اساسی این پایان نامه عبارت است از تاویل قرآن چیست؟ وعلم به تاویل قرن نزد کیست؟ این پایان نامه دردوبخش تنظیم شده است. بخش اول از ‎۶ فصل تشکیل شده است. فصل اول بحث تاویل در خارج از حوزه اسلامی را مطرح کرده است و فصل دوم به بحث لغوی پیرامون تاویل پرداخته است .فصل سوم، مهمترین آراء ارائه شده در مورد تاویل قرآن در حوزه اسلامی را مورد اشاره قرارداده و از تاویل به معنای تفسیر، تاویل به معنای باطل آیات، تاویل به معنای توجیه صحیح آیه متشابه، تاویل به معنای معنای مجازی، استعاری و کنایی آیات" و تاویل به معنای واقعیت عینی بحث کرده است.فصل چهارم بحث تاویل را از دیدگاه قرآن بررسی کرده و فصل پنجم به تاویل از دیدگاه عقل اختصاص دارد. و بالاخره فصل ششم تاویل قرآن را از جهت حیثیت جمعی و تفصیلی آن مورد توجه قرار داده است . بخش دوم که درصدد پاسخگویی به سوال دوم است از دو فصل تشکیل شده است . فصل اول دو قول را در مورد علم به تاویل قرآن بررسی کرده است. قول به انحصار این علم در خداوند و قول به عالم بودن راسخان در علم به تاویل قرآن. نگارنده قول دوم رابرگزیده و معصومین علیهم السلام را عالم به تاویل قرآن به نحو اتم و اکمل می داند. فصل دوم نمونه هایی از تاویلات قرآنی را ذکر کرده است. نمونه هایی از تاویلات عرفانی، تاویلات اسماعیلیه، معتزله، خوارج و فلاسفه( ابن سینا، ابن رشد، اخوان الصفا، سهروردی و صدرالمتالهین) و تاویلات علمی(تجربی) قرآن محتوای این فصل را تشکیل می دهد. نتایج تحقیق نشان می دهد که تاویل معنای جامعی است که می تواند مصادیق متعدد داشته باشد. درقرآن و روایات تاویل درمعانی مختلف استفاده شده و عقل هم علاوه بر معانی که درنقل آمده معانی دیگری را هم تجویز می کند. درباره علم به تاویل، اگر عقل به تاویل انجام شده حکم کند و صحت آن را تصدیق کند تاویل صحیح است در غیر اینصورت، تنها تاویلی مورد پذیرش است که مستند به کتاب و سنت باشد.

هدف از این پژوهش، اثبات ضرورت بعثت انبیاؤ و نقد ادله فلاسفه و متکلیم اسلامی با توجه به شبهات جدید است. این رساله سعی دارد تادر پرتو بازنگری آراء و عقاید دانشمندان اسلامی نقاط ضعف و قوت آنها را باز نماید و با پرداختن به مساله رقابت علم و دین، در حد امکان صورت مساله تعارض علم و دین را روشن سازد. تحقیق حاضر که به روش کتابخانه ای انجام یافته، مشتمل بر پنج فصل است. فصل اول، اختصاص به بررسی نظریه فیلسوفان اسلامی پیرامون ضرورت بعثت انبیاء دارد. در فصل دوم، نظریه متکلمان اسلامی در زمینه مورد بحث مورد بررسی قرار می گیرد. درفصل سوم، دیدگاه عارفان مسلمان در زمینه ضرورت بعثت بررسی می شود. فصل چهارم، به دیدگاه جامع گرایانه در باب ضرورت ارسال پیامبران می پردازد. نهایتا" فصل پایانی رابطه علم و دین را مورد مطالعه قرار می دهد. براساس نتایج حاصل از تحقیق، دیدگاه دنیوی بودن جهت گیری دعوت انبیاء در تفکر سنتی اسلامی به حکیمان به ویژه فلاسفه منشاء نسبت داده شده است. مهمترین احتجاج آنها، استناد به دلیل حکیمان در اثبات نبوت است. زیراآنچه در استدلال حکیمان حد وسط قرار می گیرد، امری دنیوی است. نظریه غالب در کلام سنتی پیرامون بعثت،" لطف انگاری" نبوت است از نظر متکلمین اسلامی خداوند به دلیل مصالحی انسان را مکلف کرده و پیامبر به منزله لطف خدا بر مکلفان در جهت راهنمایی و ارشاد آنها ارسال شده است. عارفان مسلمان دراین زمینه دیدگاهی فردگرایانه دارند. برهان عرفا درباب ضرورت بعثت، مبتنی بر اصل وجود زندگی ابدی برای انسان است. دیدگاه جامع گرایانه درزمینه مورد بحث براین باور است که تعالیم پیامبران همه شؤون حیات بشر اعم از زندگی دنیوی و اخروی را شامل می شود و پیامبر(ص) به دلیل خاتمیت پیامی جامع و کامل برای بشر آورده است. پیشرفت علم و کاسته شدن از تقدس و منزلت دین در غرب باعث شد تابرخی علم را جایگزین دین بدانند و حتی فلسفه و عنوان محصول فکر بشری رقیب دین تلقی گردید. متفکران مسلمان نظیر فاربی، علامه طباطبایی و شهید مطهری با تبیین این مساله، زبان علم و دین را تنمایز و در اکثر موارد عقل و وحی را مکمل یکدیگر معرفی کرده اند.

سید حیدر آملی از عرفا و حکمای قرن هشتم، با بسط و تنسیق عرفان نظری در مکتب محی‌الدین عربی، طرح و الگویی در هستی‌شناسی می‌اندازد که می‌توان آن را هستی‌شناسی ناب دانست. هستی‌شناسی ناب نه یک رویکرد در کنار سایر رویکردها، بلکه حقیقتی است که فراتر از هر گونه نگاه مفهومی- مصداقی می‌رود، به این بیان که هستی را نه مصداقی برای مفهوم وجود بلکه حقیقتی فراتر از مفهوم و مصداق می‌داند. همچنین برای هستی خارجیت (عینیت) قائل است، اما نه خارجیت در مقابل ذهنیت بلکه خارجیتی (عینیتی) در ورای دوگانۀ خارجیت- ذهنیت. از اینرو حقیقتِ وجود (وجود مطلق) در عین حال که هم خارجی است و هم ذهنی، نه خارجی است و نه ذهنی. این طرح، پارادوکسی را که در باب خارجیت (= عینیت) و ذهنیتِ وجود مطرح است، حل می‌کند. پارادوکس به این صورت است که ذهنیت در مقابلِ عینیت است، در عین حال خود، عینیت دارد؛ یعنی ذهنیت، عینی است و عینی نیست. حل این پارادوکس با توجه به هستی‌شناسی ناب سیدحیدر آملی و در نهایت، با نظریۀ تمایز احاطیِ ابن‌ترکۀ اصفهانی به کمال خود می‌رسد.