معناداری اسامی خداوند از منظر نصیرالدین طوسی و فاضل مقداد (با ابتنا بر دیدگاه ابن‌ سینا دربارۀ معانی صفات واجب‌الوجود) | کتابخانه مجازی الفبا

معناداری اسامی خداوند از منظر نصیرالدین طوسی و فاضل مقداد (با ابتنا بر دیدگاه ابن‌ سینا دربارۀ معانی صفات واجب‌الوجود) | کتابخانه مجازی الفبا

کتابخانه مجازی الفبا،تولید و بازنشر کتب، مقالات، پایان نامه ها و نشریات علمی و تخصصی با موضوع کلام و عقاید اسلامی کتابخانه مجازی الفبا،تولید و بازنشر کتب، مقالات، پایان نامه ها و نشریات علمی و تخصصی با موضوع کلام و عقاید اسلامی

فارسی  |   العربیه  |   English  
telegram

در تلگرام به ما بپیوندید

public

کتابخانه مجازی الفبا
کتابخانه مجازی الفبا
header
headers
پایگاه جامع و تخصصی کلام و عقاید و اندیشه دینی
جستجو بر اساس ... همه موارد عنوان موضوع پدید آور جستجو در متن
: جستجو در الفبا در گوگل
...جستجوی هوشمند
معناداری اسامی خداوند از منظر نصیرالدین طوسی و فاضل مقداد (با ابتنا بر دیدگاه ابن‌ سینا دربارۀ معانی صفات واجب‌الوجود)
کتابخانه مجازی الفبا
کتابخانه مجازی الفبا
فارسی
کتاب الکترونیکی
میانگین امتیازات:
امتیاز شما :
تعداد امتیازات :
0
معناداری اسامی خداوند از منظر نصیرالدین طوسی و فاضل مقداد (با ابتنا بر دیدگاه ابن‌ سینا دربارۀ معانی صفات واجب‌الوجود)
ویرایش اثر
عنوان دیگر : Nasir al-Din Tusi and Fadhil Miqdad on the Meaning of Divine Names through the Lens of Ibn Sina’s Doctrine on the Attributes of Necessary Being
چکیده :
نصیرالدین طوسی پایه‌­گذار جریان «خردورزی فلسفی» در مدرسة­ فلسفی کلامی حلّه به شمار می‌­رود. صفت بارز این جریان فکری، توجّه جدی به مباحث «امور عامّه» است که آثار آن در مسائل خاص الهیاتی نیز دیده می‌­شود. پژوهش پیش‌ِرو عهده‌­دار تبیین مسئلۀ معناداری اسامی خداوند در برخی از آثار نصیرالدین طوسی و فاضل مقداد است که به پیروی از دیدگاه ابن­‌سینا، با رویکرد تنزیهی تشریح شده است. ابن­‌سینا که بر پایۀ قاعدۀ معرفت­‌شناختی «ناممکن‌بودن انتزاع دو مفهوم از حقیقت بسیط»، به ترادف مفهومی صفات ذاتی خداوند باور داشت، برای پاسخ به اشکال مقدّری ناظر به معانی متفاوت صفات خداوند در گزاره­‌های الهیاتی، طرحی سه­‌گانه ارائه داد که دربرگیرندة سلب معنای مقابل، اضافه به مخلوق، یا ترکیبی از آن دو بود. نصیرالدین طوسی در آثار خود از نظریۀ ترادف مفهومی سخنی به میان نیاورد؛ ولی بدون ذکر نام ابن­‌سینا، طرح سه­‌گانۀ وی را در الفصول النصیریة به کار گرفت. البته طوسی به‌جای عنوان «معانی صفات»، بحث خود را بر پایۀ «معانی اسامی خداوند» و اقسام آن سامان داد؛ بدین‌لحاظ اللّه به‌عنوان «اسم ذات» به‌تنهایی، در دسته­‌ای جداگانه‌­ای قرار گرفت و طرح پیشین ابن‌­سینا با ادبیات کلامی‌­ـ ­فلسفی طوسی، به طرحی چهارگانه ارتقا یافت. بعدها فاضل مقداد در الأنوار الجلالیة، با ادبیات ساده‌­تری آن طرح را تشریح و برخی ابهامات آن را مرتفع ساخت. حاصل دیدگاه تنزیهی محقّق طوسی آن است که اسامی متعدّد خداوند، دلالت بر تحقّق مبادی صفات در ذات احدی ندارند؛ ازاین­‌رو اطلاق اسامی متعدد بر خداوند با بساطت ذات، سازگار است. nasir al-din tusi, the pioneer of the “philosophical rationality” movement within the theological-philosophical school of ḥillah, emphasized the examination of “first philosophy,” the effects of which could be seen in the more specific problems of theology. this study explains the problem of the meaning of divine names in some works of nasir al-din tusi and fazil miqdad, for which they adopted an apophatic approach under the influence of ibn sina. according to the rule of the “impossibility of abstracting two concepts from a simple reality,” ibn sina believed in the conceptual synonymy of divine attributes. in response to the possible objection regarding the different meanings of god’s attributes in theological propositions, he proposed a threefold strategy: negation of opposing meaning, addition to the creature, or a synthesis of both. nasir al-din tusi has not explicitly referred to ibn sina's conceptual synonymy theory; however, he has implicitly adopted his threefold strategy in al-fusul al-nasiriyya. tusi organized his discussion not around the meaning of divine attributes, but around the “meanings of god's names,” categorizing allah as the “name of essence” separately and expanding ibn sina's framework into a fourfold schema within his own theological-philosophical discourse. subsequently, fazil miqdad, in al-anwar al-jalaliyya, elucidated tusi's framework with simplified language, addressing certain ambiguities. tusi's apophatic perspective, as expounded by miqdad, suggests that the multiplicity of god's names does not entail a plurality of attributes in his essence, thereby maintaining compatibility with the simplicity of divine essence.
منابع دیجیتالی مرتبط :
نسخه PDF مراجع
فهرست گزیده متکلمان،فیلسوفان و عالمان شیعی :
خواجه نصیرالدین طوسی , ابن سینا: ابوعلی سینا
نویسنده :
حسن عباسی حسین‌آبادی ، محمدعلی عباسیان چالشتری ، زینب شکیبی ، زینب بوستانی
زبان :
فارسی
منبع اصلی :
https://ap.isu.ac.ir/article_77158_9ee15f810cf914b7e37964b5f9ae3076.pdf
جنس منبع:
متن
پایگاه :
پایگاه مجلات 5 (حکمت سینوی - سال 1402- دوره 27- شماره 70- از صفحه 179 تا 200)
یادداشت :
ابن‌سینا اسم ذات الهیات تنزیهی فاضل مقداد معناداری اسامی خداوند معنای اضافی معنای سلبی نصیرالدین طوسی
نوع منبع :
مقاله , مطالعه تطبیقی
مشخصات کامل اثر
منابع مرتبط :
ثبت نظر
ارسال