مرور درختی موضوعات | کتابخانه مجازی الفبا

چکیده: علم خداشناسی، از شریف ترین و ارزشمندترین علوم محسوب می شود. یکی از مهم ترین مباحث خداشناسی، بحث اسما و صفات الهی است. به منظور استخراج و استنباط دلالت های تربیتی در ابعاد عقلانی، عاطفی و اخلاقی از اسمای حسنای الهی در آیات قرآن کریم از روش تحقیق کیفی، نظری وکتابخانه ای به صورت توصیفی ـ تحلیلی بهره گرفته شده است. نتایج تحقیق مبین آن است که خدای تعالی در قرآن مجید به اسمای حسنایی وصف شده است. او علم اسما را به آدم تعلیم فرمود و او را جانشین خود در روی زمین قرار داد. اسمای حسنای الهی مبانی تربیت ( عقلانی، عاطفی و اخلاقی) بوده که به صورت بالقوه در سرشت انسان نهفته است. تجلی، ظهور و بروز آن اسما و اوصاف الهی در انسان، هدف تربیت می باشد. لذا، تربیت انسان عالم، آگاه، مهربان، رئوف، مومن، طاهر، شاکر از اهداف تعلیم وتربیت اسلامی می باشد. در این راستا، مربی با استفاده از روش های مشاهده، سیر و سیاحت، توجه به ظرائف، تفاوتها و تشابه های هستی، مقایسه، تفکر، تعقل، محبت و ابراز آن، تذکر، بشارت، تقوا، تزکیه، تسبیح، تمجید، تکریم، تشویق، بیان صفات حسنه و نقاط قوت، پرهیز از تحقیر و تمسخر، جدال احسن، صبر و سفارش به آن، شفاعت، دعا و استغفار، خوف و خشیت در صدد پرورش انسانمتصف و متبلور به جمیع اسمای حسنای الهی می-باشد. متربی نیز با راهنمایی مربی و پذیرش و پیروی از اوامر او توام با تواضع، علاقه مندی و رضایت، با استماع آیات قرآن کریم، تامل و تعقل در آفرینش هستی و چرخه نظام خلقت به حق تعالی ایمان می آورد و او را وکیل خود انتخاب نموده و راضی به رضای اوو تسلیم اوامر او می-گردد و به هدف غایی تعلیم و تربیت اسلامی یعنی«خداشناسی»، «لقاء الله»، «حب الله» و «عبودیت» نایل می گردد.

یکی از سوالاتی که همواره ذهن بشر را به خود مشغول داشته است، راه رسیدن به خداست. متفکّران راه‌های مختلفی برای رسیدن به خداوند مطرح کرده‌اند که از جمله آن‌ها می‌توان به راه دل و راه عقل اشاره کرد. در این میان فیلسوفان و حکیمان با تکیه بر روش عقلی و با تأمّلات و دقّت‌های بسیار استدلال‌های متعدّدی بر اثبات وجود خداوند اقامه کرده‌اند. برخی از استدلال‌های عقلی بر اثبات وجود خداوند عبارت است از برهان صدیقین، برهان وجوب و امکان، برهان وجودی، برهان علیّت. هر یک از این براهین ویژگی‌هایی دارد، برای مثال گفته شده است که در برهان صدیقین از راه حقیقت وجود به اثبات وجود خداوند پرداخته شده است، در برهان وجودی از راه تمرکز برعناوینی که مفهوم خدا را نشان می دهند ، مصداق داشتن آن در خارج نتیجه گرفته شده است.اندیشمندان مختلفی از غرب واسلام به این نوع برهان پرداخته اند.از میان اندیشمندان غربی می توان به آنسلم قدیس اشاره کرد و از میان حکیمان مسلمان محقّق اصفهانی تقریری جدید از برهان وجودی ارائه کرده است.برهان وجودی محقق اصفهانی دارای خصوصیات و ویژگی های مختلفی است.در این برهان از محال بودن اجتماع نقیضین و تقسیم حیثیّات به حیثیت تعلیلی و تقییدی مدد گرفته شده است. محقّق اصفهانی ضمن تمرکز بر مفهوم واجب الوجود، تعریف خداوند، و استفاده از برهان خلف، ضرورت ازلی وجود خداوند را اثبات می‌کند.براین برهان اشکالات گوناگونی وارد شده است که یکی از این آنها اشکال نقضی و دیگری اشکال خلط مفهومومصداق می باشد.بابررسی تمام اشکالات روشن می شود برهان وجودی محقق اصفهانی عاریاز اشکالات مطرح شده بوده واین برهان راهی مناسب برای اثبات وجود خداوند می باشد.

:این عربی در آیه شریفه «لیس کمثله شی و هو السمیع البصیر» به بحث تشبیه و تنزیه الهی پرداخته است. و بخش اول آیه مبارکه را درباره تنزیه گرفته است و بخش دوم را درباره تشبیه ، وتنزیه صرف را مربوط به عالم احدیت دانسته که همه اسماء و صفات الهی در ذات مندک می باشند و ذات بدون اسم و صفت در نظر گرفته می شود واگر این تنزیه ردباره عوامل دیگر به کار گرفته می شود منجر به تع طیل می گردد. و تشبیه مربوط به عالم واحدیت و عوامل پایین تر از آن است که باید دقت شود تا صفات انسانی با صفات الهی مشترک نشود و بیان شود که صفات الهی به صورت مطلق می باشند و صفات انسانی به صورت مقید می باشند. این پایان نامه به دنبال آن است تا جمع بین تشبیه و تنزیه را اثبات نماید واز تشبیه صرف در فص شیثیه و ابراهیمیه و تنزیه صرف در فص ادریسیه و نوحیه، به جمع بین تشبیه و تنزیه برسد وآنرا از طریق فص های مختلف به اج را آورده است و به نتیجه جمع رسیده تا بندگان بتواند هم درکی از صفات الهی در تشبیه داشته باشند وهم صفات الهی را از صفات انسانی منزه و تنزیه نمایند.کلمات کلیدی : تشبیه ، تنزیه ، ابن عربی، مطلق، مقید، سمیع ، بصیر....

چکیده از نظر میرداماد وجود وصفی در جهان برای موضوع خود نیست، بلکه همان موجودیت مصدری است؛ متعلق جعل بسیط ماهیت است و نه وجود یا اتصاف ماهیت به وجود؛ مفاد جعل بسیط تقرر ماهیت است و نه وجود یا موجودیت ماهیت؛ مطلب هل بسیط بر دو گونه است، هل بسیط مشهوری (پرسش از وجود) و هل بسیط حقیقی (پرسش از تقرر). در این نوشتار، نشان داده می‌شود که مجموع همۀ سخنان میرداماد در باب وجود، جعل، ماهیت و تقرر را نمی‌توان به نحو سازگاری فهمید. اصلاحی پیشنهاد خواهد شد که بر طبق آن در زبان متافیزیک، تنها جعل و ماهیت حضور داشته باشند.

اصالت وجود از ارکان بنیادین حکمت صدرایی است. یکی از اشکالات وارد شده به آن این است که اصالت وجود مستلزم واجب الوجود بالذات بودن همة موجودات است. ملاصدرا دو پاسخ به این اشکال داده است: پاسخ نخست بر مبنای تفکیک دو معنای واژة «بالذات» است و توجه به امکان فقری و تفکیک ضرورت ذاتی منطقی و فلسفی، اساس دومین پاسخ صدراالمتالهین به این اشکالند. اکثر متفکران و صاحبان اندیشه پس از ملاصدرا، تنها به یکی از این دو پاسخ توجه کرده‌اند. این در حالی است که چنین رویکردی ناتوان از حل اشکال بوده و طریق صائب آنست که ضمن توجه به هر دو پاسخ، مناط نیاز به علت را از امکان ذاتی به امکان وجودی تغییر دهیم. برای این منظور ابتدا تصویری از مدعای اصالت وجود ارائه، سپس اشکال مشهور شیخ اشراق بر اصالت وجود را طرح نموده و پس از بیان جواب ملاصدرا به آن و مبتنی بر همین جواب، به طرح اشکالِ اصلی که موضوع نوشتار حاضر است، خواهیم پرداخت.

تقریر صدرالمتألهین از حشر، تقریری کامل و جامع است که به تبیین عقلانی بسیاری از آموزهای دینی کمک کرده و به جمع بسیاری از ظواهر شریعت می‌انجامد. او در این راه غالب اصول و نوآوری‌های فلسفی خود را به خدمت گرفته و از تمام ظرفیت حکمت متعالیه در این بخش بهره می‌برد. یکی از مبانی جهان شناختی او در مساله‌ی حشر انسان‌ها، عوالم سه‌گانه‌ی وجود است. او با طرح کردن دو عالم مثال و عقل به عنوان آخرت، و نیز با توجه به تناظر مشاعر انسانی با این عوالم و کیفیت ادراک انسان، به سیر صعودی نفس توجه کرده و حالات مختلف حشر انسان‌ها را با هر یک از این عوالم را توضیح می‌دهد. او با توجه به همین مطالب به تبیین عقلانی و اثبات ظواهر متون دینی در مورد بهشت و جهنم و کیفیت عذاب یا پاداش نفوس همت گماشته و در این باره، به سوالات مختلفی پاسخ می‌دهد.

ملاصدرا نظریة وحدت شخصی وجود را به‌عنوان راه حل نهایی خود در مسئلة ربط کثیر به واحد معرفی می‌کند. در این دیدگاه، تنها وجود حقیقی وجود حق تعالی است و باقی، ظهورات و نمودهای حق تعالی به‌شمار می‌آیند. اینجاست که اصل علیت از بین رفته و اصل تشّأن جای آن را می‌گیرد. در این دیدگاه علت و معلول به وجود و ظهور تبدیل می‌شود و همة کثرات به‌عنوان نمود و ظهور وجود محض شناخته می‌شوند. این مقاله درصدد است نشان دهد که این نظریه علاوه بر نفی علیت و کثرت، به‌عنوان دو اصل وجودشناختی در تفکر فلسفی، با برخی مشکلات فلسفی و کلامی دیگر نیز مواجه شده است؛ از جملة اعتقاد به خلق مدام و نفی علیت اعدادی و انکار علم و پذیرش جبر فاتالیستی. در نهایت می‌توان نتیجه گرفت که جایگاه این بحث به‌دلیل غیر عقلانی بودن آن در فلسفه نیست و لذا نمی‌‌توان آن را به‌عنوان راه حل عقلانی و فلسفی برای حل مسئله ربط کثیر به واحد لحاظ کرد. البته این در حالی است که ملاصدرا در ابتدای اسفار و شواهد بیان می‌کند که هنر من برهانی نمودن شهودات عرفانی است.

اعتقاد به حصول ماهیت اشیاء در ذهن، در بحث وجود ذهنی، سبب طرح اشکالات متعددی در این زمینه گردیده است که از آن جمله می‌توان به اتصاف ذهن به امور متضاد، اتصاف ذهن به لوازم ماهیت و مهم‌تر از همه اجتماع دو مقوله اشاره کرد. اندیشمندان زیادی در پی پاسخ به این اشکالات برآمده‌اند. یکی از این پاسخ‌ها متعلق به فاضل قوشچی در شرح بر تجرید الاعتقاد است. وی می‌کوشد با بیان تمایز بین دو امر حاصل در ذهن و قایم به ذهن این مشکلات را حل نماید که سبب شکل‌گیری دیدگاهی جدید در مورد وجود ذهنی گردیده است. دو موضع در باب دیدگاه وی مطرح شده است: جوادی آملی دیدگاه وی را تا حدی متمایز از نظر ملاصدرا بیان می‌کند ولی در عین حال با تمایز بین چهار امرِ وجود علم، ماهیت علم، وجود ذهنی معلوم و ماهیت معلوم، آن را قابل پذیرش می‌داند. حسن‌زاده آملی دیدگاه قوشچی را با دیدگاه ملاصدرا یکی دانسته و اختلاف آن‌ها را تنها در تعبیر می‌داند و دلیل اشکال ملاصدرا بر وی را عدم بیان تعبیر صحیح قوشچی مطرح می‌کند. در این پژوهش با بازخوانی نظریه فاضل و پذیرش هر دو تفسیر ارائه‌شده، دیدگاه وی را زمینه‌ساز‌ شکل‌گیری نظرات بعدی معرفی می‌نماییم. این تحقیق نشان می‌دهد دیدگاه قوشچی قابلیت پاسخ به شبهات مطروحه در بحث وجود ذهنی را دارد و می‌توان آن را بر دیدگاه‌های متأخرین تطبیق کرد.

مسئله ی وجود رابط، پیشینه ای به امتداد زمانیِ قبل از میلاد تاکنون دارد. دراین میان اثبات وجود خارجی رابطِ قضایا به علت پی آمد های فلسفی گوناگونی که داراست، پراهمیت به نظر می رسد. کسانی که پای دروادی نفی وجود خارجی رابطِ قضیه گذاشته اند، باید تاثیرات این انکار را درسایر مباحث فلسفه پذیرا باشند. دراین مقاله کوشیده شده تا آراء فلسفی علامه طباطبایی (ره) و استاد مصباح یزدی پیرامون وجود خارجی رابط قضایا ، فراروی هم قرارگیرد. این کار با عنایت به مبنای مشترک فلسفی ایشان( تفکیک دو حوزه ی اعتبار عقلی و واقعیت خارجی) صورت گرفته است. درضمن نقد وتحلیل، مبانی حکمت متعالیه درخصوص جوهر وعرض ونیز معقولات فلسفی بازکاوی شده ودرباب ناسازگاریِ ذهنی بودن رابط قضیه با سایر مبانی فلسفی به ویژه معقولات ثانی فلسفی بحث شده است. هم چنین دراین مقاله شیوه ی مقایسه درسه مرحله ی توصیف، تبیین و تحلیل دیدگاه ها مشاهده می شود. سرانجام محقق به داوری میان آراء پرداخته است. پسامدهای انکار این مرتبه ازهستی(وجود رابط قضیه ) خروجی پژوهش حاضر را تشکیل می دهد و داده های آن عبارتند از:نفی یکی از آثار وتوابع اصالت وجود، نفی اشتراک معنوی وجود با قرائتی نادرست از کلام ملاصدرا، تبدیل مواد ثلاث (وجوب وامکان ) به معقول ثانی منطقی و نادرستی تقسیمات وجود.