جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : این پایان نامه به بررسی مفهوم خدا به عنوان پدر در تفکر دو نویسنده پاتریستیک می پردازد: آتاناسیوس (حدود 293-373) و گریگوری نازیانزوسی (حدود 329-390). از آنجایی که خداوند در عهد جدید غالباً پدر خوانده می شود، هم آتاناسیوس و هم گریگوری این نام را برای درک ماهیت زندگی درون الهی و همچنین رابطه خدا با نوع بشر اساسی می دانند. اتکای نویسندگان پاتریستی به زبان پدر و پسر، زبان رابطه‌ای را به کانون بحث‌های مسیح‌شناسی و تثلیثی قرن چهارم و پنجم می‌آورد. در این پایان نامه، من تلاش می کنم محوریت پدر بودن خدا را در تفکر آتاناسیوس و گریگوری نازیانزوس نشان دهم و تفکر آنها را در مورد این موضوع به سؤالات کلامی بزرگتر آن دوره پیوند دهم.

ترجمه ماشینی: به عنوان اسقف عالی رتبه اسکندریه از 328 تا 373، آتاناسیوس با کمتر از چهار امپراتور روم - خود کنستانتین، پسرش کنستانسیوس، یولیان مرتد، و "آریان" والنس درگیر شد. در این بازسازی جدید از حرفه آتاناسیوس، تیموتی دی. بارنز ماهیت و میزان قدرت اسقف را تجزیه و تحلیل می‌کند، به خصوص که با سیاست‌های این امپراتورها تلاقی می‌کند. اسقف که مکرراً توسط شوراهای کلیسا محکوم و برکنار شده بود، به طور مداوم به عنوان بازیگری برای مبارزه در سیاست کلیسایی و امپراتوری ظاهر شد. کار بارنز نشان می‌دهد که نوشته‌های آتاناسیوس، اگرچه منبع مهمی برای این دوره بود، مملو از تفسیرهای نادرست عمدی است، که مورخان در طول اعصار به طور غیرانتقادی آن را پذیرفته‌اند. بارنز با گره گشایی از باورهای غلط دیرینه، نقش واقعی اسقف را در مبارزات درون مسیحیت و در روابط بین امپراتور روم و کلیسا در یک مقطع حساس آشکار می کند.

ترجمه ماشینی: جان هنری (بعدها کاردینال) نیومن به طور کلی شناخته شده است که به خواندن پدران کلیسا اختصاص داده شده است. در این جلد، بنجامین کینگ از آرشیو و همچنین مطالب منتشر شده استفاده می کند تا چگونگی تفسیر نیومن از پدران خاص را در دوره های مختلف زندگی خود بررسی کند. کینگ بین پدران اسکندریه ای که نیومن می خواند و رشد اندیشه اش ارتباط برقرار می کند. این تحلیل نشان می دهد که این وقایع در زندگی نیومن بود که تفسیر او از پدران را تغییر داد، نه تفسیر پدران که باعث شد نیومن زندگی خود را تغییر دهد. کینگ استدلال می‌کند که نیومن خواندن خود را تنظیم کرده و ایده‌های پدران مختلف را برای مطابقت با نیازهای خود «آزمایش» کرده است. مقایسه بدیع دو ترجمه نیومن از آتاناسیوس اسکندریه، از 1842-44 و 1881، نشان می دهد که تا سال 1881، کاردینال تحت تأثیر الهیات مورد علاقه پاپ لئو سیزدهم قرار گرفت. کینگ فاش می‌کند که اگرچه نیومن در زمان خود شخصیتی بحث‌برانگیز بود، اما در نهایت دیدگاه او درباره پدران و آموزه‌های آنها مورد قبول بسیاری از محققان قرار گرفت. با این حال، این کاوش جدید در کار او نشان می دهد که تفسیر کاردینال از پدران هنوز باید امروز بحث برانگیز باشد.