جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : این جامع ترین تفسیر در مورد هر دو بخش وجود و زمان هایدگر است که آن را به راهنمای ضروری برای تازه واردان و متخصصان تبدیل می کند. با توضیحی غیرفنی از پرسش هایدگر - «به چه معناست؟» - و با در نظر گرفتن این سؤال، به تدریج نزدیکی تمرکز بر متن را افزایش می‌دهد. نویسنده با استناد به ترجمه ژوان استامبا، مفاهیم کلیدی اصل را با کمک تصاویر مشخص و ارجاع به برخی از مرتبط‌ترین آثاری که هایدگر قبل و بعد از انتشار کتاب هستی و زمان سروده است، توضیح می‌دهد.

ترجمه ماشینی : این کتاب تفسیری روشن، تحلیلی و بدیع از آثار متاخر هایدگر ارائه می دهد. این دوره از فلسفه هایدگر تا حد زیادی توسط فیلسوفان تحلیلی ناشناخته باقی مانده است و آن را مملو از ناسازگاری ها و ایده های متناقض می دانند، به ویژه در مورد مفاهیم هستی و نیستی. این کتاب این ادعا را جدی می گیرد که هایدگر متأخر دیالته گرایی را تأیید می کند - یعنی موضعی که بر اساس آن برخی تناقضات درست است - و نشان می دهد که این ایده که هستی هم موجود است و هم موجود نیست، نه نامنسجم است و نه از نظر منطقی بی اهمیت. نویسنده با ارائه و دفاع از این ایده که واقعیت ساختاری ناسازگار دارد به این امر دست می یابد. با انجام این کار، او یکی از بحث‌برانگیزترین موضوعات متافیزیک تحلیلی کنونی، یعنی نظریه زمینه‌ای را وارد حوزه‌ای کاملاً ناشناخته می‌کند. علاوه بر این، نویسنده برای معنا بخشیدن به مفهوم نیستی هایدگر، یک نظام صرفشناختی بدیهی اصیل را معرفی می کند که با داشتن منطقی ناسازگار به عنوان منطق پایه، می تواند ناسازگاری ها را بدون افتادن در بی اهمیتی منطقی تحمل کند. این اولین کتابی است که در چارچوب متافیزیک تحلیلی بحث کامل و مفصلی را درباره هایدگر فقید مطرح کرده است. برای محققان هایدگر و فیلسوفان تحلیلی که روی نظریه‌های زمینه‌سازی، صرف‌شناسی، دیالته‌گرایی و منطق ناسازگار کار می‌کنند، جالب خواهد بود.

ترجمه ماشینی : زمانی که مارتین هایدگر در 26 مه 1976 درگذشت، او به مهم ترین و بحث برانگیزترین فیلسوف عصر خود تبدیل شده بود. در حالی که بسیاری از شاگردان سابق او به خودی خود فیلسوفان و متفکران مهمی شده بودند، هایدگر همچنین الهام بخش بسیاری از افراد دیگر مانند ژاک دریدا، میشل فوکو و ژان پل سارتر بود. ویرایش دوم فرهنگنامه تاریخی فلسفه هایدگر، دیدگاهی تاریخی است در مورد رشد اندیشه هایدگر در تمام ظرایف و جنبه های آن. شالو و دنکر تأثیرات تاریخی را که متفکر و زمان او را شکل داده است از طریق یک گاهشماری روشن می کنند. یک مقاله مقدماتی؛ یک کتابشناسی؛ ضمیمه هایی که شامل واژه نامه اصطلاحات آلمانی و یونانی به انگلیسی و فهرستی کامل از نوشته ها، سخنرانی ها، دوره ها و سمینارهای هایدگر است. و یک بخش فرهنگ لغت با ارجاع متقابل که بیش از 600 مدخل در مورد مفاهیم، افراد، آثار و اصطلاحات فنی ارائه می دهد. این جلد منبع ارزشمندی برای دانشجویان و دانش پژوهان است

ترجمه ماشینی : در حالی که بسیاری از محققان به مدیون بودن مارتین هایدگر به منابع عرفانی مسیحی و همچنین قرابت او با تائوئیسم و بودیسم اشاره کرده اند، الیوت آر. ولفسون ارتباطات بین اندیشه هایدگر و مطالب کابالیستی را گسترش می دهد. ولفسون با این استدلال که سنت باطنی یهودی بر هایدگر تأثیر گذاشته است، روشی جایگزین برای درک تاریخ فلسفه غرب ارائه می دهد. مقایسه ولفسون بین هایدگر و کابالا مفاهیم کلیدی مانند هرمنوتیک، زمانمندی، زبان، و هستی و نیستی را روشن می‌کند، در حالی که تأملات شگفت‌انگیزی در زمینه فلسفی مشترک آنها به همراه دارد. با توجه به درگیری هایدگر با ناسیونال سوسیالیسم و استفاده او از زبان یهودستیزانه، این خوانش‌های بدیع به دلیل کنار هم قرار دادن حوزه‌های گفتمانی نامتجانس قابل توجه‌تر هستند. درهم تنیدگی ولفسون با هایدگر و کابالا نه تنها درک هر دو را افزایش می دهد، بلکه عمیق تر، به عنوان اصلاحی اخلاقی برای قوم گرایی و ذات گرایی مربوطه آنها عمل می کند. ولفسون به طرز ماهرانه‌ای ظرفیت رستگاری اندیشه برای روشن کردن زمینه‌های مشترک در سنت‌های فلسفی به ظاهر متفاوت را نشان می‌دهد.

ترجمه ماشینی : تراژدی توتالیتاریسم، یکی از مهم ترین چرخش های فلسفه و تاریخ مدرن غرب، زمینه ساز رابطه فکری مارتین هایدگر و هانا آرنت است. ظهور توتالیتاریسم باعث برهم خوردن مقولات متافیزیکی و سیاسی سنتی و ضرورت جعل پر زحمت زبان‌های جدید برای توصیف واقعیت.این کتاب استدلال می‌کند که پاسخ آرنت به فلسفه هایدگر، که تنها در چارچوب وسیع‌تر مبارزات هر دو متفکر با سنت فلسفی غرب قابل درک است، همچنین افق جدیدی برای مفهوم‌سازی رابطه می‌گشاید. بین فلسفه و تعلیم و تربیت پائولینا سوسنوفسکا تز آرنت را در مورد ریسمان گسسته سنت توسعه می دهد و آن را در بستر گسترده تر فلسفه هایدگری و درهم تنیدگی او با نازیسم قرار می دهد و در نتیجه رابطه سنتی بین فلسفه و آموزش را زیر سوال می برد. بخش های پایانی این کتاب بازگشت به مسئله گفتگو بین فلسفه، تفکر و تحصیلات دانشگاهی در دورانی که چارچوب سیاسی و اخلاقی دیگر با تداوم سنت تعیین نمی شود، بلکه قیصر تمامیت خواهی قرن بیستم است.

ترجمه ماشینی : انسان در مرکز علوم انسانی و اجتماعی قرار دارد. در عصری که برخی آن را آنتروپوسن نامیده اند، این کتاب به برداشت هایدگر از انسان و نقش آن در جهان می پردازد. مشارکت کنندگان در مورد چگونگی تصور و تفسیر هایدگر از انسان و آنچه ما می توانیم از اندیشه او بیاموزیم بحث می کنند. این جلد از دیدگاه کثرت‌گرا، طیف وسیعی از دیدگاه‌های متفاوت درباره هایدگر و تصور پیچیده‌اش از انسان را پوشش می‌دهد. یک فصل کوتاه مقدماتی خواننده را به اهمیت مسئله انسان در آثار هایدگر، موضوعیت آن و ارتباط آن برای تفسیر آثار هایدگر راهنمایی می کند. فصل ها به سه گروه موضوعی تقسیم می شوند: انسان شناسی و فلسفه. انسان، غیریت و جهان; و زندگی، هویت و پایان پذیری. این سازمان بحث در مورد پیوند سیستماتیک فلسفه هایدگر و اندیشه های انتقادی او در مورد انسان شناسی و انسان گرایی و نیز ارتباط او با فیلسوفان معاصر و دیدگاه های آنها در این زمینه را تسهیل می کند. مشکلات مختلف در مفهوم هایدگر از انسان مورد توجه قرار گرفته است و ابعاد اخلاقی و الزامات عملی ضمنی در هایدگر در بحث های مربوط به تقاطع و ستم، سستی انسان، و تعبیه انسان در طبیعت، جامعه و تاریخ مورد بررسی قرار گرفته است.

هنر و تکنولوژی ازجمله انبوه مقولاتی هستند که مارتین هایدگر به آنها پرداخته است. هنرهای صناعی دو وجه دارند: وجه هنری و وجه صنعتی که به تکنولوژی مربوط است. از طرفی، آنچه امروز به‌عنوان هنر و رشته‌های هنری شناخته می‌شود نزد یونانیان باستان جزئی از یک مفهومی کلی‌تر با عنوان «تخنه» (techne) تلقی می‌شد. از سویی دیگر تکنولوژی نیز هم به لحاظ ریشه لغوی و هم به لحاظ جایگاه مفهومی آن ریشه در تخنه یونانیان دارد. بنابراین هایدگر در تحلیل هر دو مفهوم مورد بحث (هنر و تکنولوژی)، از جایگاه مفهوم تخنه نزد متفکران پیشافلسفی یونان باستان بهره برده و نتایج کلی او در این دو حوزه با استعانت از همین خوانش او بوده است. در این مقاله روش تحلیل هایدگر که پدیدارشناسی هرمنوتیک است و همچنین نقدهای او به تاریخ فلسفه و متافیزیک ـ به‌ویژه در تحلیل مفهوم تخنه ـ راهگشا بوده و مواضعش در باب هنر و تکنولوژی با تکیه بر مفهوم تخنه در پرتو حقیقت روشن می‌شود. روش تحقیق در این مقاله بنیادی است که به صورت تحلیل محتوا انجام گرفته و گردآوری اطلاعات به صورت کتابخانه‌ای صورت گرفته است. در این مقاله پرسش‌هایی که مورد پژوهش قرار می‌گیرند از این قرارند: 1. خوانش هایدگر از مفهوم تخنه در نزد متفکران یونان باستان چیست؟ 2. نسبت بین هنر و تکنولوژی با تخنه در دوران پیشافلسفی یونان باستان و نیز دوران معاصر چگونه است؟ هدف انجام این پژوهش تبیین جایگاه نگاه نقادانه به تاریخ فلسفه، خصوصاً در حوزه هنر و تکنولوژی معاصر است.