جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : هایدگر و پرسش روانشناسی نوشته مارک لتری، روانشناسان و روان درمانگران را با تعدادی از ایده های کلیدی ارائه شده توسط مارتین هایدگر - تاثیرگذارترین و بحث برانگیزترین فیلسوف قرن بیستم آشنا می کند. کتاب لتری در عین حال جذاب و آموزنده است. دامنه استدلال آن به خوانندگان زمینه روشن و قابل دسترس برای نگرانی هایدگر و پیامدهای آنها برای روش هایی که ممکن است در مورد روانشناسی فکر کنند و انجام دهند، در اختیار خوانندگان قرار می دهد. روانشناسی: برای بازتفسیر تصویر دوگانه و تقلیل‌دهنده‌اش از انسان. این کتابی است که من بی‌پرده به همه متخصصان و کارآموزانی که روان‌شناسی را چیزی فراتر از یک ابزار تکنولوژیکی می‌دانند توصیه می‌کنم. -پروفسور ارنستو اسپینلی، دکترا. مدیر ES Associates Philosophy and Psychology (PAP) آثار فلسفی در زمینه های انسانی و ارزشی روانشناسی، از جمله روان درمانی، روانپزشکی، روانکاوی، مشاوره، انسان شناسی آگاهی، و زندگی ناخودآگاه منتشر می کند. مجموعه کتاب‌های تحقیق ارزش (VIBS) یک برنامه علمی بین‌المللی است که در سال 1992 توسط رابرت گینزبرگ تأسیس شد و کتاب‌های فلسفی را در همه زمینه‌های تحقیق ارزش، از جمله اندیشه اجتماعی و سیاسی، اخلاق، فلسفه کاربردی، زیبایی‌شناسی، فمینیسم، عمل‌گرایی، شخصی‌گرایی منتشر می‌کند. ارزش‌های دینی، ارزش‌های پزشکی و بهداشتی، ارزش‌های آموزشی، ارزش‌های علم و فناوری، روان‌شناسی انسان‌گرا، علوم شناختی، ارزش‌شناسی رسمی، تاریخ فلسفه، اندیشه پساکمونیستی، نظریه صلح، قانون و جامعه، و نظریه از فرهنگ

ترجمه ماشینی : در حالی که بسیاری از محققان به مدیون بودن مارتین هایدگر به منابع عرفانی مسیحی و همچنین قرابت او با تائوئیسم و بودیسم اشاره کرده اند، الیوت آر. ولفسون ارتباطات بین اندیشه هایدگر و مطالب کابالیستی را گسترش می دهد. ولفسون با این استدلال که سنت باطنی یهودی بر هایدگر تأثیر گذاشته است، روشی جایگزین برای درک تاریخ فلسفه غرب ارائه می دهد. مقایسه ولفسون بین هایدگر و کابالا مفاهیم کلیدی مانند هرمنوتیک، زمانمندی، زبان، و هستی و نیستی را روشن می‌کند، در حالی که تأملات شگفت‌انگیزی در زمینه فلسفی مشترک آنها به همراه دارد. با توجه به درگیری هایدگر با ناسیونال سوسیالیسم و استفاده او از زبان یهودستیزانه، این خوانش‌های بدیع به دلیل کنار هم قرار دادن حوزه‌های گفتمانی نامتجانس قابل توجه‌تر هستند. درهم تنیدگی ولفسون با هایدگر و کابالا نه تنها درک هر دو را افزایش می دهد، بلکه عمیق تر، به عنوان اصلاحی اخلاقی برای قوم گرایی و ذات گرایی مربوطه آنها عمل می کند. ولفسون به طرز ماهرانه‌ای ظرفیت رستگاری اندیشه برای روشن کردن زمینه‌های مشترک در سنت‌های فلسفی به ظاهر متفاوت را نشان می‌دهد.

ترجمه ماشینی : به سوی یک فلسفه انضمامی واکنش تئودور آدورنو، ماکس هورکهایمر و هربرت مارکوزه به مارتین هایدگر را قبل از اخراج او پس از روی آوردن به حزب نازی در سال 1933 بررسی می‌کند. قرن نقد اجتماعی زمانی که آنها هنوز به دنبال صدای فلسفی خود بودند. ایمانن با بازسازی مناظره های نادیده گرفته شده خود با هایدگر و هایدگری، استدلال می کند که آدورنو، هورکهایمر و مارکوزه کار بزرگ هایدگر، هستی و زمان در سال 1927 را تلاشی جدی برای مرتبط ساختن دوباره فلسفه با زندگی و تحریک آمیزترین چالش برای ماتریالیست نوپای خود می دانستند. تشخیص نارضایتی های مدرنیته اروپایی دانش ما از «بحث فرانکفورت» آدورنو با «هایدگریان فرانکفورت» همچنان حکایتی باقی می ماند، اگرچه به نسخه اولیه ایده دیالکتیک روشنگری از درهم تنیدگی اسطوره و عقل منجر شد. به طور مشابه، شور و شوق هورکهایمر نسبت به سخنرانی‌های افسانه‌ای هایدگر پس از جنگ جهانی اول و انتقاد از هستی و زمان تقریباً به طور کامل مورد توجه قرار نگرفته است. و مناظره جذاب مارکوزه با هایدگر بر سر هگل و منشأ مسئله «هستی و زمان» تاکنون ناشناخته مانده است. با خواندن این بحث‌ها به‌عنوان رویارویی‌های فکری ثمربخش و نه تقابل‌های خصمانه، به سوی یک فلسفه انضمامی، به محققان نظریه انتقادی دیدگاهی جدید و قابل تأمل درباره ظهور مکتب فرانکفورت به عنوان پاسخی به انقلاب فلسفی هایدگر ارائه می‌کند.

ترجمه ماشینی : مارتین هایدگر فیلسوفی فریبنده و بحث‌برانگیز بود که به خاطر مفاهیم فلسفی بسیار بدیع و چالش‌برانگیز و همچنین همراهی و همدلی‌اش با حزب نازی در طول جنگ جهانی دوم شناخته شده بود. کتاب سفری مختصر و بدون اصطلاحات خاص در زندگی و اندیشه اوست. انتشار «دفترچه‌های سیاه» خصوصی هایدگر در دهه‌های 1930 و 40 منجر به افزایش علاقه به رابطه بین فلسفه هایدگر و دیدگاه‌های سیاسی او شد و باعث سردرگمی و محکومیت گسترده‌ای شد. این کتاب کوتاه بسیاری از این مشکلات را در متن قرار می دهد و ارزیابی صادقانه ای از دیدگاه های سیاسی نگران کننده هایدگر و چگونگی ارتباط آنها با برخی از موضوعات همیشگی که تخیل فلسفی او را به خود مشغول کرده بود ارائه می دهد. این کتاب که پرتره ای جذاب از یک انسان درخشان، پیچیده و اغلب غیرجذاب است، برای دانشجویانی که تا حدودی با اندیشه هایدگر آشنایی دارند، دانشجویانی که برای اولین بار به آثار هایدگر نزدیک می شوند و افراد غیرمتخصصی که به دنبال آشنایی با آثار بزرگ و در عین حال مشکل ساز هستند، ارزشمند خواهد بود. ، متفکر قرن بیستم.

ترجمه ماشینی : این تحلیل عمیق از آثار عمده هایدگر یک وحدت موضوعی اساسی در تلاش فیلسوف برای غلبه بر ذهنیت گرایی فلسفه مدرن و توضیح سلسله مراتب هستی شناختی می یابد که این به تنهایی پایه و اساس هر چیز دیگری را تشکیل می دهد. نویسنده این چالش با سنت دکارتی را کلید درک دیدگاه هایدگر در مورد انسان و زبان و نیز تأثیر آنها در مسائل هویت و بازنمایی در فلسفه معاصر می داند.

ترجمه ماشینی : زمان و جهان مشترک این دیدگاه رایج را که هایدگر منابع کمی برای درک ماهیت اجتماعی بشر ارائه می دهد به چالش می کشد. این کتاب نشان می‌دهد که فرمول‌بندی مجدد هایدگر از مفاهیم سنتی سوبژکتیویته، پیامدهای گسترده‌ای برای درک ماهیت روابط انسانی دارد. برخلاف نقدهای ریشه‌دار، ایرنه مک‌مولین نشان می‌دهد که توصیف هایدگر از خود بودن به‌عنوان اساساً اجتماعی، مستلزم اذعان پاسخ‌گو به خاص بودن و دیگری بودن هر فرد است. مک مولین در انجام این کار استدلال می کند که کار هایدگر در مورد ماهیت اجتماعی خود باید در یک پیوستار فلسفی قرار گیرد که بر اساس کار کانت و هوسرل در رابطه با ماهیت پیشینی و ساختارهای بنیادی زمانمندی انسان استوار است و در عین حال به این موضوع اشاره می کند. تحولات این مضامین را در آثار متأخر هایدگر و متفکرانی چون سارتر و لویناس می توان یافت. با توسعه منابع ناشناخته در آثار هایدگر، زمان و جهان مشترک می‌تواند گزارشی الهام‌گرفته از هایدگر از احترام و خاستگاه‌های بیناذهنی هنجارگرایی ارائه دهد.

ترجمه ماشینی : اولین تفسیر سیستماتیک از رابطه هایدگر با اکهارت را ارائه می دهد، با تمرکز بر این ایده که ما باید خود را رها کنیم تا حقیقت را بشناسیم. در اواخر قرون وسطی، فیلسوف و عارف مایستر اکهارت موعظه کرد که برای شناخت حقیقت باید حقیقت باشد. اما چگونه باید حقیقت داشت؟ پاسخ اکهارت به شکل یک امر ضروری است: خود را رها کن، رها کن. تنها در این صورت است که می‌توانید درک کنید که عمیق‌ترین معنای وجود رهایی است و همان چیزی شوید که واقعا هستید. این کتاب نوشته‌های لاتین و آلمانی میانه اکهارت را تحت لوای الزام آزادی تفسیر می‌کند و سپس نشان می‌دهد که چگونه مارتین هایدگر متفکر قرن بیستمی خلاقانه این ایده را در چندین مرحله از زندگی حرفه‌ای خود به کار می‌گیرد. هایدگر مادام‌العمر شیفته اکهارت بود و از او به عنوان «استاد قدیمی نامه‌ها و زندگی» یاد می‌کرد. مور با استناد به مطالب آرشیوی و حاشیه‌های هایدگر در نسخه‌های شخصی خود از نوشته‌های اکهارت، استدلال می‌کند که اکهارت یکی از مهم‌ترین شخصیت‌های فلسفه هایدگر بود. این کتاب همچنین حاوی اسناد منتشر نشده قبلی از هایدگر در مورد اکهارت و همچنین اولین ترجمه انگلیسی مقاله نیشیتانی کیجی با عنوان زرتشت نیچه و مایستر اکهارت است که در ابتدا در یکی از کلاس های هایدگر در سال 1938 ارائه شد. ایان الکساندر مور یکی از اعضای هیئت علمی کالج سنت جان در سانتافه، نیومکزیکو است. او ویراستار (به همراه آلن دی. شریفت) Transcendence and the Concrete: Selected Writings نوشته ژان وال است.

ترجمه ماشینی : اعتقاد بر این است که هایدگر اولیه هستی و زمان، بر اساس این درک که این فرد باید به تنهایی و در تکینگی خود با مرگ خود مواجه شود، تناهی را دقیقاً در درون فرد قرار می دهد. مواجهه با مرگ با خلق و خوی اضطراب (اضطراب) مشخص می شود، زیرا مرگ تجربه ای نیست که فرد در غیر این صورت خارج از مرگ خود به آن دسترسی داشته باشد. در هایدگر متأخر، تناهی فرد ریشه در تناهی جهانی دارد که در آن زندگی می کند و در آن امکانات یا هستی خود را به فعلیت می رساند. برخلاف خوانش استانداردی که هایدگر اولیه بر تناهی فردی تأکید می کند، این کتاب مهم جدید نشان می دهد که چگونه مدل بعدی تناهی هستی در هستی و زمان توسعه یافته است. الخولی نقش آنگست را در بحث هایدگر از مرگ زیر سوال می برد و در نقطه گذار از هیچی به دنیای پروژه هاست که نویسنده تناهی را تعیین می کند و نشان می دهد که تفکر متأخر هایدگر در مورد تناهی بودن هستی ریشه در هستی و زمان دارد.

ترجمه ماشینی : در اولین مطالعه از نوع خود، دیوید دبلیو جانسون واتسوجی در مورد طبیعت، فلسفه شگفت انگیز طبیعت واتسوجی تتسورو (1889-1960) را بازسازی می کند. جانسون فلسفه واتسوجی را در ارتباط با دریافت او از اندیشه هایدگر و تجدید مواضع هستی شناختی اصلی در فلسفه کلاسیک کنفوسیوس و بودایی قرار می دهد. او نشان می دهد که برای واتسوجی ما در تجربه زیسته طبیعت هستیم، تجربه ای که در آن طبیعت و فرهنگ بافتی درهم تنیده به نام فودو را تشکیل می دهند.

ترجمه ماشینی : در برابر تفاسیر سنتی، که ادعا می‌کنند هایدگر همه گزارش‌های سوبژکتیویته - و در نتیجه اخلاق - را غیرممکن کرده است، یا برعکس، که هایدگر صرفاً متافیزیک مدرن سوبژکتیویته را تجدید می‌کند، رافول نشان می‌دهد که چگونه تخریب/واسازی سوژه توسط هایدگر باز می‌شود. فضایی برای صورت بندی رادیکال غیر ذهنی از انسان. رافول مناظره هایدگر با متفکران بزرگ سوبژکتیویته (دکارت، کانت، هوسرل) را بازسازی و تحلیل می کند تا نشان دهد که خوانش «ویرانگر» هایدگر از متافیزیک مدرن سوبژکتیویته، در واقع، تصاحب مجدد مثبت مبانی هستی شناختی است. از موضوع بازنویسی رافول از کار هایدگر در مورد سوبژکتیویته انسانی باید در بحث های آینده درباره سرنوشت این موضوع در دوران پست مدرن ضروری باشد.