جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : هستی و عدد در اندیشه هایدگر به بررسی رابطه بین ریاضیات و هستی شناسی در اندیشه هایدگر می پردازد، از نخستین نوشته های او، تا هستی و زمان، تا آثار او در دهه 1930. این کتاب قلمرو ناآشنا درک هایدگر از ریاضیات را ترسیم می کند و رابطه بین زمان و عدد را در کار بزرگ هایدگر، هستی و زمان، بررسی می کند. مایکل روباخ تحلیل جدیدی از تناهی هایدگری ارائه می دهد که یکی از سرسخت ترین مسائل در تفسیر هستی و زمان است. علاوه بر این، او اندیشه هایدگر را با توجه به برخی از بحث های اصلی در منطق و مبانی ریاضیات قرار می دهد. این کتاب در ادامه به توضیح خوانش هایدگر از ریاضیات به عنوان هستی شناسی در نوشته های او از دهه 1930 می پردازد. روباخ استدلال می کند که کاوش در ارتباط بین ریاضیات و هستی شناسی در اندیشه هایدگر به ما بینش جدیدی را در مورد منشأ و تکامل برداشت رادیکال اصلی هایدگر از مسائل سنتی فلسفه می دهد. این امر ارزیابی مجدد نه تنها در مورد مسائل خاص در اندیشه هایدگری، بلکه همچنین در مورد پرسش بزرگتر از جایگاه هایدگر در فلسفه قرن بیستم را تسهیل می کند.

ترجمه ماشینی : در دنیای تغییر الگوهای کاری و جابجایی جهانی سبک زندگی کاری، ماهیت هویت و کار انسان تحت فشار زیادی قرار گرفته است. تصورات مدرن از کار به مسائل فایده و ضرورت محدود شده است، جایی که اهداف و اهداف کار به ارضای نیازهای فنی و اقتصادی فوری تقلیل می یابد. نادیده گرفته شدن، زمینه روایت بزرگتری است که در آن انسان ها به طور طبیعی به دنبال درک مشارکت و مسئولیت انسان در قبال خود، دیگران و وجود به عنوان یک کل هستند. کار انسان چه نقشی در توسعه خود جهان دارد؟ آیا صرفاً یک فعالیت کارکردی است یا فراخوانی متافیزیکی و هستی شناختی دارد؟ هایدگر، کار و هستی، فلسفه کار هایدگر را روشن می کند و تفسیری بدیع از درک ارسطویی از کار در رابطه با هستی شناسی و مفهوم شکرگزاری هایدگر ارائه می دهد. تاد اس. می از رویکرد هرمنوتیکی هایدگر برای نقد و بازسازی درک کار استفاده می کند تا نشان دهد که کار، در هسته خود، فعالیتی است بر تشکر و قدردانی متقابل.

در این درس‌گفتارها کوشیده شده است از طریق شرح و تفسیر دو نوشتار مهم و مشهور “اصل اینهمانی” و “قوام هستی‌خداشاختی متافیزیک” از رساله “اینهمانی و تمایز”، درآمدی به چارچوب اندیشه متاخر و پس از گشت هایدگر به دست داده شود. تاکید اصلی در مسیر تفسیر این دو متن، بر مساله امکان عقلانیت و حقیقت در فلسفه است، بدین معنا که بر خلاف دیدگاه رایج، هایدگر متاخر دقیقا دغدغه عقلانیت و مسئولیت آزاد عقلانی انسان در تعلق به افق الزام‌آور حقیقت را دارد. نقد بنیادینی که او به متافیزیک وارد می‌کند، برخاسته از بحرانی‌ست که سیر تاریخی متافیزیک به واسطه نگاه بنیادگذارانه میان عقل و وجود تا هگل و نهایتا نیچه به سوی آن پیش رفته، و آن چیزی نیست جز اندراج وجود ذیل عقل خوداندیش و تبدیل آن به اراده به قدرت و بی‌معنا شدن افق ظهور و وجود و حقیقت، و بدین ترتیب، بی‌معنایی عقل و عقلانیت، و نیز تداوم آن بحران تا کنون در نگاه سلطه‌گرانه به جهان و انسان. اندیشه متاخر هایدگر و مفاهیم بنیادین آن، نظیر رویداد، پوشیدگی، بی‌بنیادی، تاریخ و تقدیر وجود و مانند آن، در پرتو این مساله بنیادین شرح و تفسیر می‌شوند که به چه معنا برای امکان عقلانیت و حقیقت، باید گشودگی عقل به وجود به منزله افق حقیقت، بر اساس احراز و به رسمیت شناختن عرصه مقدم فعل ظهور در تقدم مطلقش و از این حیث در دسترس‌ناپذیری‌اش از نو طرح شود و چگونه اندیشه هایدگر یکسره معطوف به کشف و نشان دادن چنین ضرورتی به عنوان ضابطه بنیادین پدیدارشناسی‌ست. تفسیر دو متن مذکور، این مجال را فراهم می‌کند که ساختار اندیشه متاخر هایدگر، فارغ از شیوه بیان نیمه‌شاعرانه و اشارت‌وار معمول او در سالهای واپسین حیات فکری‌اش، توجه را به شیوه تحلیل و واسازی دقیق او در خصوص مبانی نهایی عقلانیت سوق دهد، یعنی تحلیل اصل اینهمانی به عنوان نقطه آغاز بداهت عقلی و نیز اصل تمایز هستی‌شناختی میان موجود و وجود. این درس‌گفتارها در قالب درس تفسیر متون فلسفی در دوره ارشد فلسفه دانشگاه تهران در نیم‌سال دوم ۱۴۰۰-۱۴۰۱ توسط احمد رجبی (استادیار گروه آموزشی فلسفه دانشگاه تهران) ارائه شده است.

ترجمه ماشینی : زمانی که مارتین هایدگر در 26 مه 1976 درگذشت، او به مهم ترین و بحث برانگیزترین فیلسوف عصر خود تبدیل شده بود. در حالی که بسیاری از شاگردان سابق او به خودی خود فیلسوفان و متفکران مهمی شده بودند، هایدگر همچنین الهام بخش بسیاری از افراد دیگر مانند ژاک دریدا، میشل فوکو و ژان پل سارتر بود. ویرایش دوم فرهنگنامه تاریخی فلسفه هایدگر، دیدگاهی تاریخی است در مورد رشد اندیشه هایدگر در تمام ظرایف و جنبه های آن. شالو و دنکر تأثیرات تاریخی را که متفکر و زمان او را شکل داده است از طریق یک گاهشماری روشن می کنند. یک مقاله مقدماتی؛ یک کتابشناسی؛ ضمیمه هایی که شامل واژه نامه اصطلاحات آلمانی و یونانی به انگلیسی و فهرستی کامل از نوشته ها، سخنرانی ها، دوره ها و سمینارهای هایدگر است. و یک بخش فرهنگ لغت با ارجاع متقابل که بیش از 600 مدخل در مورد مفاهیم، افراد، آثار و اصطلاحات فنی ارائه می دهد. این جلد منبع ارزشمندی برای دانشجویان و دانش پژوهان است

ترجمه ماشینی : کتاب «هستی و زمان» هایدگر همنشین کمبریج شامل هفده فصل از دانشمندان برجسته هایدگر است. این یک اثر مرجع مفید برای دانش آموزان مبتدی است، اما همچنین موضوعات اصلی هستی و زمان را با عمقی که مورد توجه محققان خواهد بود، بررسی می کند. The Companion با مروری بخش به بخش از هستی و زمان و فصلی به بررسی پیدایش این اثر مهم آغاز می‌کند. فصل پایانی هستی و زمان را در چارچوب آثار متأخر هایدگر قرار می دهد. فصل های باقی مانده به بررسی مسائل اصلی هستی و زمان می پردازد، از جمله مسئله هستی، پدیدارشناسی فضا، ماهیت انسان (رابطه ما با دیگران، اهمیت حالات، ماهیت درک انسان، زبان)، دیدگاه هایدگر. در مورد ایده آلیسم و واقع گرایی و موضع او در مورد شک گرایی و حقیقت، روایت هایدگر از اصالت (با تمرکز بر دیدگاه های او در مورد آزادی، بودن به سوی مرگ، و مصمم بودن) و ماهیت موقتی و تاریخی بودن انسان.

ترجمه ماشینی : تعداد سؤالات باز و بحث برانگیز در پژوهش هایدگر معاصر همچنان منبع گفتگوی علمی است. پرسش‌های مهمی وجود دارد که به توسعه اندیشه او و تفاوت‌ها و شباهت‌ها بین اثر اصلی اولیه او «هستی و زمان» و به اصطلاح «اندیشه تاریخی هستی»، تفکر رویداد، یا تخصیص، مربوط می‌شود. بودن. پرسش هایی وجود دارد که بر ارتباط او با شخصیت های مهم تاریخ اندیشه ها مانند پیشاسقراطی ها، افلاطون، ارسطو، توماس آکویناس، دکارت، لایب نیتس، کانت، ایده آلیست های آلمانی و نیچه متمرکز است. پرسش‌های دیگر بر زندگی‌نامه‌ی او، ریاست‌جمهوری و رابطه‌اش با سیاست به‌طور عام و با ناسیونال سوسیالیسم به‌طور خاص یا تأثیر او بر فیلسوفان بعدی متمرکز است. مشارکت‌های این جلد که توسط محققان برجسته در زمینه تحقیقات هایدگر نوشته شده است، به بسیاری از این سؤالات در خوانش دقیق متون هایدگر می‌پردازد و بنابراین جهت‌گیری درستی در زمینه تحقیقات هایدگر معاصر ارائه می‌کند. آنها نشان می دهند که چگونه مسیرهای متفاوت اندیشه هایدگر – علاقه اولیه او به معنای هستی و دازاین، بحث و درگیری او با سیاست، درک او از هنر، شعر و فناوری، مفهوم حقیقت و ایده تاریخ هستی - همه در یک نقطه به هم می رسند: مسئله هستی. بنابراین روشن می‌شود که با وجود همه تفاوت‌ها، هایدگر یک مسیر بسیار منسجم از تفکر را دنبال می‌کند.