جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

کتابخانه مجازی الفبا،تولید و بازنشر کتب، مقالات، پایان نامه ها و نشریات علمی و تخصصی با موضوع کلام و عقاید اسلامی کتابخانه مجازی الفبا،تولید و بازنشر کتب، مقالات، پایان نامه ها و نشریات علمی و تخصصی با موضوع کلام و عقاید اسلامی

فارسی  |   العربیه  |   English  
telegram

در تلگرام به ما بپیوندید

public

کتابخانه مجازی الفبا
کتابخانه مجازی الفبا
header
headers
پایگاه جامع و تخصصی کلام و عقاید و اندیشه دینی
جستجو بر اساس ... همه موارد عنوان موضوع پدید آور جستجو در متن
: جستجو در الفبا در گوگل
جستجو در برای عبارت
مرتب سازی بر اساس و به صورت وتعداد نمایش فرارداده در صفحه باشد جستجو
  • تعداد رکورد ها : 2
تحلیل فلسفی-کلامی قضا و قدر از دیدگاه امام علی و امام رضا (علیهماالسلام)
نویسنده:
مریم رجبی
نوع منبع :
رساله تحصیلی
منابع دیجیتالی :
وضعیت نشر :
ایرانداک,
چکیده :
مسأله قضا و قدر یکی از پیچیده‌ترین و عمیق‌ترین مسایل فلسفی و کلامی است.این مسأله پیشینه‌ای به قدمت تاریخ دارد و همواره از بدو خلقت ذهن همگان را به خود مشغول داشته است.این مسأله با آنچه که امروزه به «سرنوشت» معروف است،‌ ارتباط نزدیکی دارد.البته متألهان و خداباوران مسأله سرنوشت را در ارتباط با علم و اراده الهی تفسیر می‌کنند.اما ملحدان آن را در چارچوب حتیمت‌های برخواسته از علل و اسباب مادی محصول می‌سازند.رساله حاضر در فضای فلسفه و کلام اسلامی به تبیین مسأله قضا و قدر در بیانات امام علی و امام رضا- علیهماالسلام- همت می‌گمارد.آنچه حائز اهمیت است این است که فلسفه و کلام اسلامی در تبیین قضا و قدر از کتاب سنت الهام‌های ذی‌قیمتی گرفته است.تبیین نسبت اختیار آدمی با قضا و قدر الهی و بیان این که نه تنها دو مقوله مذکور با یکدیگر تعارض ندارند بلکه قضا و قدر موید اختیار آدمی است،‌ بخش مهمی از رساله را به خود اختصاص داده است.در نظر امام علی و امام رضا (علیهما‌‌السلام) انسان مختار و آزاد آفریده شده و محکوم به یک سرنوشت حتمی و از پیش تعیین شده نیست.او می‌تواند با بهترین انتخابها، بهترین سرنوشت‌ها را برای خویش رقم بزند.انسان‌ها مراتب وجودی مختلفی دارند و هرکس طبق مرتبه وجودی خویش ادراکی متناسب با همان مرتبه وجودی دارد و تفسیرهای او از قضا و قدر منوط به مرتبه ادراک اوست.چنانکه انسان کامل از مرتبه وجودی بالا برخوردار بوده و ادراک او متناسب با مرتبه وجودی اوست و در نتیجه تفسیرش از قضا و قدر با انسان‌های دیگر که در مرتبه وجودی پایین‌تر قرار دارند فرق می‌کند.انسان کامل درک صحیحی از قضا و قدر داشته و از سر امور آگاه است،‌ در نتیجه همیشه راضی به قضا و قدر الهی است.مبحث مذکور دیگری از رساله را تشکیل می‌دهد که مورد تأکید نگارنده است.
نشانه‌شناسی فرهنگی بیست غزل اقتفایی ابتهاج از حافظ
نویسنده:
مریم رجبی
نوع منبع :
رساله تحصیلی
وضعیت نشر :
ایرانداک,
چکیده :
نشانه‌شناسی از علومی است که هم زمان با ظهور مدرنیسم و مکاتب ساختارگرا، به طور جدی مطرح شد. نشانه‌شناسی، مواردی را که برای انسان دارای مفهوم باشد، مطالعه می‌کند. در نشانه‌شناسی فرهنگی، فرهنگ به عنوان یک نظام نشانه‌ای کلان، مطرح می‌شود. در این پژوهش به بررسی برخی نشانه‌های مشترک فرهنگی در غزلیات حافظ و هوشنگ ابتهاج پرداخته‌ایم و این نشانه‌ها را از دیدگاه مکتب تارتو، دیدگاه پیرس و سوسور مورد بررسی و مقایسه قرار داده‌ایم. نشانه‌های فرهنگی مشترک مطرح در اشعار این دو شاعر، ناظر بر تشابهات فضای فکری و فرهنگی غالب بر روزگار آن‌ها و همچنین نزدیک بودن شرایط سیاسی و اجتماعی عصر آن‌ها به هم می‌باشد. هر دو شاعر نمایشگر زشت کاری‌ها، تزویرها و دروغ‌ها و از طرفی نمایشگر امیدها و آرزوهای ملتی با فرهنگی واحد هستند؛ در حالی‌که حافظ در این میان، مقلَّد و ابتهاج، مقلِّد محسوب می‌شود. اشعار حافظ با نوعی هنجارگریزی، که ابداع خاص خود اوست و یا از پیش‌متن‌ها گرفته و با حوزه‌ی عرفان پیوند دارد و ابتدا از جانب مردم با سازوکار طرد مواجه شده و سپس جذب صورت می‌گیرد، همراه است؛ در حالی‌که ابتهاج دارای سازوکار تقلیدیست و ابداعی مختص به خود، ندارد و تأثیر حافظ بر غزلیات وی مشهود است. همچنین این تأثیر، در بُعد ساختار واژگانی ابتهاج نیز، دیده می‌شود
  • تعداد رکورد ها : 2