جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

یکی از مباحث مهم مطرح شده در نظام فکری افلاطون و بویژه در مباحث نفس‌شناسانه، چرایی و چگونگی بهره‌مندی زنان از آموزش برابر با مردان، ضرورت ورود آنان در عرصه‌های اقتصادی، سیاسی و اجتماعی، نظریۀ مجازات، و ایدۀ برابری جنسی است. در پژوهش حاضر که موضوع محوری آن ایدۀ برابری جنسی در نظریۀ مجازات افلاطون است، چند نکته اساسی و بنیادین به عنوان نتایج حاصل از این پژوهش مورد تأکید قرار خواهد گرفت: الف) از میان سه دورۀ حیات کلی نفس (حیات پیشین نفس، حیات همراه با بدن، و حیات پس از مفارقت از بدن)، افلاطون «مجازات» را مربوط به دورۀ میانی حیات نفس میداند. ب) مؤلفه‌های تعیّن بخش نظریۀ مجازات در نگاه افلاطونی، بیش از آنکه وابسته به عنصر جنسیّت بوده و معطوف به جسم و تن آدمی باشد، ناظر بر عنصر «نفس» است. ج) از نظر افلاطون، غایتِ مجازات حتی در مواقعی که ممکن است به تنبیه بدنی فرد بیانجامد؛ اولاً و بالذات، تربیت نفس است نه تنبیه بدنی. د) و نکته پایانی و مهم اینکه نیل به ثبات، امنیت و عدالت در جامعه که اساساً ایده‌آل افلاطونی است، تنها در سایۀ نظریۀ مجازاتِ فارغ از جنسیت امکان‌پذیر خواهد بود. از این رو، وی در نظام فکری خویش و بویژه در رسالۀ جمهوری، به دفاع از ایدۀ برابری جنسی در باب مجازات میپردازد.

اعتقاد به جاودانگی و ثبات منشاء ارزش های اخلاقی تاثیرات مهمی بر نحوه تفکر و زندگی انسانها دارد. این پژوهش به شیوه تبیینی و تحلیلی آراء دو متفکر بزرگ عالم اسلامی و غرب را در این باره مقایسه کرده که بر اساس آن افلاطون طبق نظریه «مثل» تمامی پدیده ها و از جمله ارزش های اخلاقی مانند شجاعت و عدالت را دارای الگو، مثال و منشاء عینی در جهانی برین می داند و همچنین بنا بر نظر ابن عربی بر اساس نظریه اسماء و اعیان ثابته ، از آنجا که خلقت ظهوری از اسماء و صفات خداوند است، اخلاقیات نیز مظاهر اسماء و صفات خدا هستند که در مرتبه علم الهی به شکل اعیان ثابته اخلاقی وجود داشته و در انسان که محل ظهور جامع اسمای الهی است، به شکل اخلاق ظهور و تجلی می یابند.

نظريه مُثُل يکي از نظريه‌هاي مهمي است که فلسفه افلاطون و پيروان او بر آن استوار است. افلاطون با ارائه اين نظريه درپي توجيه پيدايش عالم محسوس و شناخت آن در عين تغيّر و عدم ثبات بوده و تعقلات و تصورات کلّي انساني را نيز محصول مشاهده مُثُل مي‌داند. پس از افلاطون اين نظريه مبناي فکري و فلسفي برخي حکماي مسلمان همچون شيخ اشراق و ملاصدرا قرار گرفته و برخي ديگر نيز مانند ابن‌سينا به مخالفت يا توجيهات مغاير با اصل نظريه پرداخته‌اند. براي اثبات نظريه مُثُل افلاطوني مي‌توان به طرق مختلف عقلي، نقلي و شهودي استدلال كرد. اعتقاد به مُثُل، ثمراتي دارد که برخي در حل مسائل علمي از قبيل وجود ذهني و برخي در تعالي معرفتي و استکمال وجودي حکيم مؤثر است. در اين مقاله، پس از بررسي مهم‌ترين تفاسير ارائه شده از مُثُل افلاطوني در ميان حکماي الهي، ثمرات معرفت‌شناسي اين نظريه در حکمت اسلامي ارائه خواهد شد.

ترجمه ماشینی : از نظر مارتین هایدگر «سقوط» فلسفه به متافیزیک با افلاطون آغاز می شود. بنابراین، رابطه بین این دو فیلسوف برای درک هایدگر - و، شاید، حتی برای کل معقول بودن نقدهای پست مدرن از متافیزیک، حیاتی است. همچنین، همانطور که مقالات این جلد گواهی می‌دهند، بسیار پیچیده است و احتمالاً مبتنی بر درک مشکوکی از افلاطون است. همانطور که ویراستاران کاتالین پارتنی و تام راکمور بیان می کنند، یک راه ساده برای توصیف خوانش هایدگر از افلاطون ممکن است این باشد که بگوییم آنچه که به عنوان تلاش برای تصاحب افلاطون (و از طریق او بخش بزرگی از فلسفه غرب) آغاز شد، در نهایت به بیگانگی از افلاطون ختم شد. و فلسفه غرب نویسندگان این جلد اندیشه هایدگر را در رابطه با افلاطون قبل و بعد از «کهره» یا چرخش می دانند. با انجام این کار، آنها مسائل محوری مختلفی را در کتاب هستی و زمان هایدگر (1927) و پس از آن، و مسائل هرمنوتیک، حقیقت و زبان مطرح می کنند. نتیجه، تفسیری ظریف و چندوجهی از موضع هایدگر در سنت فلسفه، و نقش افلاطون در تعیین آن موضع است.

چکیده ماشینی: مقدمه ای بر متافیزیک - مارتین هایدگر چیزی که بی فایده یا بی فایده است هنوز هم قدرت دارد، شاید تنها قدرت واقعی. آنچه در مسیر زندگی روزمره طنین مستقیم ندارد، می تواند با روند توسعه عمیق تاریخی ملت ارتباط تنگاتنگی داشته باشد و حتی مراحل این تحول را پیش بینی کند. آنچه خارج از زمان یا جلوتر از آن است، زمان خاص خود را خواهد داشت. این دقیقاً حقیقت فلسفه است. بنابراین، هیچ راهی برای تعریف دقیق رسالت فلسفه وجود ندارد؟ بنابراین، نمی‌توانیم تعیین کنیم که از آنها چه انتظاری باید داشته باشیم. در هر مرحله از رشد خود، در هر مرحله از توسعه خود، قانون خاص خود را به همراه دارد. تمام آنچه در مورد فلسفه می توان گفت این است: چیزی است که نمی توانید باشید یا چیزی که نمی توانید به آن برسید. همه سؤالات اساسی و اصیل فلسفی در واقع سؤالاتی نابهنگام هستند، یا به این دلیل که فلسفه به دلیل ماهیت خود همیشه بر زمان خود مقدم است یا به این دلیل که اکنون را با گذشته خود پیوند می دهد، همانطور که همیشه بوده است. فلسفه همیشه نوعی دانش باقی می ماند، نه تنها به این دلیل که با عصر حاضر سازگار نیست، بلکه برعکس، به این دلیل که معیارهای خود را بر عصر خود تحمیل می کند.

ترجمه ماشینی : سیاست جدیدی برای فلسفه: دیدگاه‌هایی درباره افلاطون، نیچه و اشتراوس، خوانش‌های دقیقی از آثار کلیدی فلسفی شخصیت‌های برجسته از سنت‌های فکری کلاسیک و مدرن ارائه می‌کند: پروتاگوراس، آیسخولوس، گزنفون، افلاطون، نیچه و لئو اشتراوس. این گروه بین المللی از محققین با الهام از دانش لارنس لمپرت، به بررسی مسائل مربوط به ماهیت یا هویت فیلسوف می پردازند. فصل‌ها به موضوعاتی از کارمیدهای افلاطون، سه‌گانه پرومته آیسخولوس، هیرو یا تیرانیکوس گزنفون، زرتشت چنین گفت نیچه و اکسه همو، افلاطون نیچه، اینکه آیا نیچه خود را به عنوان یک علم مدرن می‌پندارد، آیا نیچه خود را یک علم مدرن می‌پندارد، چه نیچه خود را یک علم مدرن می‌پندارد، «هیرو یا تیرانیکوس» گزنفون می‌پردازد. از تصویر نیمروز در مرکز قسمت چهارم زرتشت نیچه، ارزیابی مجدد وقفه نیچه جوان از طلسم شوپنهاور، تاریخ دراماتیک گفتگو ارائه شده در جمهوری افلاطون، روایت لئو اشتراوس از گسست مدرن از سیاست کلاسیک فلسفه و محیط زیست نیچه این کتاب همچنین شامل مصاحبه ای با لارنس لمپرت است.

ترجمه ماشینی : در این کتاب، پیتر آرنسدورف نقش نادیده گرفته شده اما مهمی را که هومر در اندیشه افلاطون، ماکیاولی و نیچه ایفا کرد، به ویژه در رابطه با رابطه بین سیاست، دین و فلسفه بررسی می کند. و در مناظراتشان در مورد فطرت انسان، اخلاق، تربیت صحیح برای تعالی انسان و بهترین شیوه زندگی. آرنسدورف با مطالعه هومر در ارتباط با این سه فیلسوف سیاسی، نشان می دهد که هومر خود یک متفکر و مربی فلسفی بوده است. او تمام قدرت نقد افلاطون از هومر و اهمیت فوق‌العاده دستاورد افلاطون در کسب افتخار برای فلسفه را ارائه می‌کند. آرنسدورف همچنین قدردانی از نگرانی های قدرتمند بیان شده توسط ماکیاولی و نیچه در مورد آن دستاورد را ممکن می سازد. آرنسدورف با کشف و زنده کردن گفتگوی فلسفی غنی میان این چهار متفکر بنیادی، نشان می دهد که راه های زیادی برای زندگی فلسفی وجود دارد. کتاب او درک ما را از چیستی فیلسوف گسترده و عمیق می کند.

ترجمه ماشینی : لاکان و نیچه را به عنوان بخشی از تلاش مشترک برای بازنگری در سنت اخلاق غربی گرد هم می آورد. تیم تمی با گرد هم آوردن ژاک لاکان و فردریش نیچه، بر مفاهیم اخلاقی آنها و گزارش های آنها از تاریخ تفکر اخلاقی در سنت غربی تمرکز می کند. نیچه افلاطون را برای به حرکت درآوردن یک فرآیند انحطاطی سرزنش می کند که اخلاق را از طبیعت، بدن و حواس آن دور کرد و در نتیجه در نهایت بر خلاف ظرفیت های ما برای عقل، علم و زندگی خلاقانه و شکوفا شد. لاکان با نادیده گرفتن خیر عالی افلاطون به عنوان یک «سراب»، با خوانش نیچه بسیار موافق است. با پیروی از این فرض، تمی نشان می دهد که چگونه اخلاق لاکان ممکن است بر آثار نیچه بنا شود، بنابراین به درک ما از نیچه کمک می کند، و همچنین چگونه نقد نیچه می تواند درک ما از لاکان را تقویت کند.

ترجمه ماشینی : این پایان نامه به بررسی اهمیت فلسفی اسطوره آخرت شناختی در فائدون افلاطون می پردازد. برخلاف این دیدگاه که اسطوره‌های معاد شناختی فایدون غیرفلسفی هستند یا فقط با اسطوره‌زدایی فلسفی می‌شوند، در تز خود استدلال می‌کنم که اساساً فلسفی هستند، جایی که فلسفه به عنوان عشق به خرد درک می‌شود. من ادعا می‌کنم که سقراط زمانی که فلسفه را نوعی عشق می‌داند که ریشه در رابطه پیچیده ما با الوهیت دارد، به طور معناداری صحبت کرد. من این دیدگاه را با خواندن ادعاهای سقراط مبنی بر جهل و توسل به مفهوم رمز و راز در فایدون به عنوان عمیقاً جدی تأیید می کنم. من در پایان نامه خود به منظور تبیین چرخش سقراط به اسطوره آخرت شناختی و دفاع از جایگاه فلسفی آن، تفسیر گسترده ای از مفاهیم اسطوره و راز در متن ارائه می کنم.

ترجمه ماشینی : فیلسوف چک، یان پاتوکا (1907-1977)، که نزد هوسرل و هایدگر تحصیل کرد، به طور گسترده به عنوان تأثیرگذارترین متفکری که از اروپای شرقی پس از جنگ آمده است، شناخته می شود. با امتناع از پیوستن به حزب کمونیست پس از جنگ جهانی دوم، او تا پایان عمر از حضور در دانشگاه و انتشار ممنوع شد، به جز برای مدت کوتاهی پس از آزادسازی بهار پراگ در سال 1968. پیوستن به واسلاو هاول و یری هاجک به عنوان سخنگوی در نمودار 77 اعلامیه حقوق بشر در سال 1977، پاتوکا توسط مقامات مورد آزار و اذیت قرار گرفت، دستگیر شد و در نهایت در طی بازجویی های طولانی بر اثر حمله قلبی درگذشت. افلاطون و اروپا، مسلماً مهم‌ترین کتاب پاتوکا، متشکل از مجموعه‌ای از سخنرانی‌ها است که پس از آخرین تبعید او از آکادمی، درست سه سال قبل از مرگش، در خانه‌های دوستانش ایراد شده است. در اینجا، او بالغ‌ترین ایده‌های خود را درباره تاریخ فلسفه غرب ارائه می‌کند و استدلال می‌کند که ایده مراقبت از روح برای سنت فلسفی که با یونانیان آغاز می‌شود، اساسی است. پاتوکا با توضیح اینکه چگونه مراقبت از روح به عنوان مسئله چگونگی تبدیل انسان به دنیای حقیقت و عدالت توضیح داده می شود، این تز را از طریق پرداختن به افلاطون، دموکریتوس و ارسطو توسعه می دهد و نشان می دهد که چگونه ملاحظات در مورد روح در مرکز قرار دارند. اهمیت در نوشته های آنها او به شکلی واضح نشان می دهد که چگونه این ایده میراث معنوی اروپا را شکل می دهد.