جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : در دموکراسی معقول، سیمون چمبرز سیاست گفتمانی الهام گرفته از کار یورگن هابرماس را توصیف، توضیح و دفاع می کند. چمبرز علاوه بر مقایسه ایده‌های هابرماس با سایر نظریه‌های لیبرال غیرکانتی به نثری روشن و قابل دسترس، دیدگاه‌های خود را در مورد نقش گفتمان و اهمیت آن در دموکراسی‌های لیبرال توسعه می‌دهد. چمبرز با یک سوال فریبنده ساده شروع می‌کند - «چرا صحبت کردن بهتر از جنگیدن است؟» - چمبرز توضیح می‌دهد که چگونه ایده صحبت کردن دیدگاهی غنی و قانع‌کننده از اخلاق، عقلانیت و ثبات سیاسی ارائه می‌کند. او گفت‌وگو را راهی برای احترام گذاشتن مردم به یکدیگر به‌عنوان عوامل اخلاقی، راهی برای دستیابی به راه‌حل‌های معقول و مشروع برای اختلافات، و راهی برای بازتولید و تقویت تفاهم‌های مشترک می‌داند. در جریان این بحث، او از اخلاق جهانی گرایی مدرن، عقلانیت ارتباطی، و آنچه که «فرهنگ سیاسی گفتمانی» می نامد، دفاع می کند، مفهومی که قدرت سیاسی گفتمان و مشورت را نه چندان در نهادهای تصمیم گیری دموکراتیک قرار می دهد. نوع گفتگوهایی که در اطراف این نهادها انجام می شود. چمبرز استدلال می‌کند که در حالی که گفتمان و مشورت نمی‌تواند جایگزین رای‌گیری، چانه‌زنی یا سازش شود، حفظ یک گفتگوی اخلاقی پس‌زمینه که در آن فعالیت‌های دیگر لنگر انداخته شود، مهم است. چمبرز به عنوان یک مطالعه موردی گسترده، گفتگو در مورد حقوق زبان را که بیش از بیست سال است در کبک در حال انجام است، بررسی می کند. او نشان می‌دهد که فرهنگ گفتگو نیروی مثبت و قدرتمندی در حل برخی از اختلافات بین دو جامعه زبانی در آنجا ثابت کرده است.

ترجمه ماشینی : سوژه توان گفتمان را در مفهوم هابرماس چگونه می توان در نظر گرفت؟ سوژه تحت چه شرایط و مدالیتی ظرفیت گفتمان خود را توسعه می دهد؟ اریکا ادل مایر شکل فکری سوژه توان گفتمان را از بنیان نظریه جامعه شناختی به عنوان «نظریه کنش ارتباطی» توسعه می دهد. او بررسی می‌کند که توانایی گفتمانی در چارچوب یک دموکراسی به‌طور مشورتی درک شده به چه معناست و پیامدهای ناشی از آن را برای آموزش نشان می‌دهد.

ترجمه ماشینی : مسائل بحث برانگیزتر از رابطه ایمان با قدرت یا این که دین در مقایسه با سیاست غیرمنطقی است و به طور خاص مستعد خشونت است، وجود دارد. ادعای اول با یورگن هابرماس و دومی با ریچارد داوکینز مرتبط است. در این کتاب، دیوید مارتین، علیه هابرماس، استدلال می‌کند که دین و سیاست از یک مبنای اسطوره‌ای مشترک برخوردارند و مغایرت عقلانیت سیاست با غیرعقلانی بودن دین گمراه‌کننده است. برخلاف ریچارد داوکینز (و به طور کلی ملحدان جدید)، مارتین استدلال می‌کند که رویکرد اتخاذ شده به طرز وقیحانه‌ای غیرعلمی است و تمایل به خشونت یکی از ویژگی‌های مشترک دین، ملی‌گرایی و ایدئولوژی سیاسی است که به طور یکسان ریشه در خواست‌های قدرت و همبستگی اجتماعی دارد. این کتاب با توجه به تغییر بوم شناسی ایمان و قدرت در مرکز و پیرامون در بناها، مکان ها و فضاها به پایان می رسد.

ترجمه ماشینی : کورتیان اهمیت فلسفی یک فرانقد معرفت شناسی را که توسط هابرماس در دانش و منافع بشری ارائه شده است مورد بحث قرار می دهد.

ترجمه ماشینی : یورگن هابرماس در مقالات اخیر خود بارها به عنوان منتقد برجسته طبیعت گرایی و علم گرایی ظاهر می شود. او می‌خواهد عقل ارتباطی را از تقلیل به عقل ابزاری بدون عقب ماندن از پیش‌فرض‌های آنچه او تفکر پسا متافیزیکی می‌نامد محافظت کند. به این ترتیب او طبیعت گرایی ضعیف یا نرم خود را توسعه می دهد که در مرکز آن مفهوم جهان حیات قرار دارد. اثر حاضر اندیشه‌ای از پیتر دیوز را برمی‌گیرد و تنش بین طبیعت‌گرایی و ضد طبیعت‌گرایی را در یورگن هابرماس دنبال می‌کند. این امر به ویژه در رابطه نامشخص بین اصطلاحات طبیعت و محیط زندگی مشهود است. نویسنده: والتر امانوئل سیمون، متولد 1984 در آفنباخ آم ماین، الهیات و فلسفه کاتولیک را در مونستر، رم و فرانکفورت آمین تحصیل کرد. وی در سال ۲۰۱۴ با این پایان نامه دکترای خود را از دانشگاه یوهان ولفگانگ گوته فرانکفورت آم ماین دریافت کرد. فیل دکتری.