جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : یورگن هابرماس در مقالات اخیر خود بارها به عنوان منتقد برجسته طبیعت گرایی و علم گرایی ظاهر می شود. او می‌خواهد عقل ارتباطی را از تقلیل به عقل ابزاری بدون عقب ماندن از پیش‌فرض‌های آنچه او تفکر پسا متافیزیکی می‌نامد محافظت کند. به این ترتیب او طبیعت گرایی ضعیف یا نرم خود را توسعه می دهد که در مرکز آن مفهوم جهان حیات قرار دارد. اثر حاضر اندیشه‌ای از پیتر دیوز را برمی‌گیرد و تنش بین طبیعت‌گرایی و ضد طبیعت‌گرایی را در یورگن هابرماس دنبال می‌کند. این امر به ویژه در رابطه نامشخص بین اصطلاحات طبیعت و محیط زندگی مشهود است. نویسنده: والتر امانوئل سیمون، متولد 1984 در آفنباخ آم ماین، الهیات و فلسفه کاتولیک را در مونستر، رم و فرانکفورت آمین تحصیل کرد. وی در سال ۲۰۱۴ با این پایان نامه دکترای خود را از دانشگاه یوهان ولفگانگ گوته فرانکفورت آم ماین دریافت کرد. فیل دکتری.

ترجمه ماشینی : آیا آزادی در جامعه معاصر امکان پذیر است؟ این سؤالی است که به طور ضمنی زیربنای مناقشه روش شناختی بین دو شخصیت مهم جامعه شناسی آلمان در نیمه دوم قرن بیستم است: یورگن هابرماس و نیکلاس لومان. نظریه جامعه‌شناختی لومان تصویر آزاردهنده‌ای از جامعه‌ای غیرانسانی و شیدایی شده را ارائه می‌کند که در آن افراد چیزی بیش از انتقال‌دهنده اطلاعات در سیستم‌های ارتباطی کاملاً رمزگذاری‌شده هستند. به نوبه خود، نظریه انتقادی هابرماس دید کمتر غم انگیزی را ارائه می دهد و نشان می دهد که چگونه زبان در ساختار خود امکان چیزی متفاوت، چشم انداز نامطمئن روابط اجتماعی واقعاً انسانی را محصور می کند.

ترجمه ماشینی : یورگن هابرماس و نیکلاس لومان به طور قاطع هم توسعه نظریه عمومی علوم اجتماعی و هم بحث در مورد نظریه سیاسی را برای چندین دهه شکل داده اند. این کتاب نظریه های اجتماعی و سیاسی هر دو نویسنده را معرفی می کند و نشان می دهد که چگونه این دو به هم مرتبط هستند. بنابراین می توان گفتمان و نظریه سیستمی سیاست را در دستاوردها و محدودیت های مربوطه بهتر درک کرد

ترجمه ماشینی : این مقدمه جامع بر اندیشه یورگن هابرماس طیف کاملی از ایده های او را از کارهای اولیه او در زمینه سیاست دانشجویی تا کار اخیر او در مورد کنش ارتباطی، اخلاق و قانون را پوشش می دهد. اندرو ادگار متون کلیدی هابرماس را به ترتیب زمانی بررسی می کند، تحولات، تغییرات و چرخش ها در تفکر هابرماس را در حالی که بینش های اساسی خود را اصلاح می کند و منابع و ایده های جدید را ترکیب می کند، آشکار می کند. برخی از موضوعات مورد بحث عبارتند از تغییر شکل اولیه تئوری و عمل مارکسیستی توسط هابرماس، توصیف او از نظریه انتقادی، برداشت او از عمل شناسی جهانی، نظریه های کنش ارتباطی و اخلاق گفتمانی، و دفاع او از پروژه مدرنیته. ادگار خیلی بیشتر از یک بررسی شماتیک از ایده های بزرگ هابرماس ارائه می دهد. او به تفصیل به استدلال‌های هابرماس می‌پردازد تا نشان دهد چگونه چندین رشته فکری را به هم می‌پیوندد، و ایده‌های هابرماس را به‌طور مفید در زمینه‌های تاریخ فلسفه آلمان، تاریخ جامعه‌شناسی، و در بحث‌های معاصر در هر دو قاره قرار می‌دهد. و فلسفه تحلیلی ادگار با تعامل با برخی از منتقدان کلیدی هابرماس و تضاد دیدگاه‌های او با ایده‌های معاصران، می‌تواند درک روشنی از جایگاه و اهمیت هابرماس در فلسفه و نظریه اجتماعی معاصر ارائه دهد.

ترجمه ماشینی : اخلاق گفتمانی نشان دهنده یک تحول جدید هیجان انگیز در نظریه اخلاقی نئوکانتی است. ویلیام رهگ مقدمه‌ای روشن‌تر از نظریه‌پردازی پیچیده آن توسط طرفدار اصلی آن، جیرجن هابرماس، ارائه می‌کند و نشان می‌دهد که چگونه اخلاق گفتمانی به شخص اجازه می‌دهد بر انتقادات اصلی که علیه نئوکانتی‌گرایی وارد شده است غلبه کند. رهگ استدلال می‌کند که مفاهیم جهان‌شمولی از عدالت، تفکر اخلاقی را از سنت‌های جامعه جدا می‌کند، و مدافعان فمینیست «اخلاق مراقبت» که بر اهمیت اخلاقی مراقبت از افراد دیگر تأکید می‌کنند، رهگ نشان می‌دهد که اخلاق گفتمانی بی‌طرفی را با همبستگی ترکیب می‌کند. او اولین بازسازی سیستماتیک نظریه هابرماس را ارائه می دهد و رابطه آن را با آثار فیلسوفان معاصری مانند چارلز تیلور بررسی می کند. کتاب او جایگزینی جسورانه برای شکاف بین "حق" و "خوب" در نظریه اخلاقی بیان می کند و فیلسوفان، دانشمندان اجتماعی و حقوقی و نظریه پردازان سیاسی را بسیار مورد توجه قرار می دهد.

ترجمه ماشینی : بررسی دقیق و سیستماتیک نظریه اجتماعی بر اساس تمام نوشته ها و مشارکت های جامعه شناختی مرتبط هابرماس از سال 1954 تا کنون است. در جریان بحث محتوا، گرایش‌های توسعه اجتماعی پدیدار می‌شود که - طبق این تز - به گسست گسستن نظام و محیط زندگی اشاره دارد، یعنی به یکپارچگی فزاینده بازتولید مادی و نمادین به واسطه یک امر حیاتی. عمومی. استفاده از پتانسیل یادگیری اجتماعی-انقلابی جامعه را در موقعیتی قرار می دهد که بحران ها و درگیری ها را به عنوان یک چالش ببیند. به این ترتیب، جامعه معاصر به سمت «پسامدرنیتی» می رود که از طریق اشتباهات مدرنیته کار می کند - بدون اینکه از اشتباهات جدید مصون باشد و با آگاهی از این که اشتباهات مجبور به انحرافات تکاملی هستند. اینها به نوبه خود باید توسط خود «پسامدرنیسم» پردازش شوند. به‌جای نسخه فشرده‌ای که نمی‌توان آن‌ها را بر اساس فصل خواند و ویرایش کرد، بخش‌های اصلی منفرد مستقل هستند و به شیوه‌ای قابل فهم فرمول‌بندی می‌شوند. این رویکرد دسترسی به جامعه شناسی یورگن هابرماس را تسهیل می کند.