جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : در دموکراسی معقول، سیمون چمبرز سیاست گفتمانی الهام گرفته از کار یورگن هابرماس را توصیف، توضیح و دفاع می کند. چمبرز علاوه بر مقایسه ایده‌های هابرماس با سایر نظریه‌های لیبرال غیرکانتی به نثری روشن و قابل دسترس، دیدگاه‌های خود را در مورد نقش گفتمان و اهمیت آن در دموکراسی‌های لیبرال توسعه می‌دهد. چمبرز با یک سوال فریبنده ساده شروع می‌کند - «چرا صحبت کردن بهتر از جنگیدن است؟» - چمبرز توضیح می‌دهد که چگونه ایده صحبت کردن دیدگاهی غنی و قانع‌کننده از اخلاق، عقلانیت و ثبات سیاسی ارائه می‌کند. او گفت‌وگو را راهی برای احترام گذاشتن مردم به یکدیگر به‌عنوان عوامل اخلاقی، راهی برای دستیابی به راه‌حل‌های معقول و مشروع برای اختلافات، و راهی برای بازتولید و تقویت تفاهم‌های مشترک می‌داند. در جریان این بحث، او از اخلاق جهانی گرایی مدرن، عقلانیت ارتباطی، و آنچه که «فرهنگ سیاسی گفتمانی» می نامد، دفاع می کند، مفهومی که قدرت سیاسی گفتمان و مشورت را نه چندان در نهادهای تصمیم گیری دموکراتیک قرار می دهد. نوع گفتگوهایی که در اطراف این نهادها انجام می شود. چمبرز استدلال می‌کند که در حالی که گفتمان و مشورت نمی‌تواند جایگزین رای‌گیری، چانه‌زنی یا سازش شود، حفظ یک گفتگوی اخلاقی پس‌زمینه که در آن فعالیت‌های دیگر لنگر انداخته شود، مهم است. چمبرز به عنوان یک مطالعه موردی گسترده، گفتگو در مورد حقوق زبان را که بیش از بیست سال است در کبک در حال انجام است، بررسی می کند. او نشان می‌دهد که فرهنگ گفتگو نیروی مثبت و قدرتمندی در حل برخی از اختلافات بین دو جامعه زبانی در آنجا ثابت کرده است.

ترجمه ماشینی : در حدود نیم دهه گذشته، یورگن هابرماس به طور فزاینده ای از قالب مصاحبه، هم به عنوان وسیله ای برای ارائه دیدگاه های متغیر خود در مورد موضوعات فلسفی به شیوه ای قابل دسترس و هم به عنوان ابزاری برای بحث در مورد مسائل اجتماعی و سیاسی جاری استفاده کرده است. این نسخه جدید و گسترده «خودمختاری و همبستگی» شامل پنج مصاحبه اضافی است که در آن هابرماس موضوعاتی مانند تاریخ و اهمیت مکتب فرانکفورت، توسعه اجتماعی و سیاسی آلمان پس از جنگ، وضعیت اخلاقی نافرمانی مدنی را مورد بحث قرار می دهد. پیامدهای «اختلاف مورخان» و کارکرد هویت ملی در دنیای مدرن.

ترجمه ماشینی : بررسی دقیق و سیستماتیک نظریه اجتماعی بر اساس تمام نوشته ها و مشارکت های جامعه شناختی مرتبط هابرماس از سال 1954 تا کنون است. در جریان بحث محتوا، گرایش‌های توسعه اجتماعی پدیدار می‌شود که - طبق این تز - به گسست گسستن نظام و محیط زندگی اشاره دارد، یعنی به یکپارچگی فزاینده بازتولید مادی و نمادین به واسطه یک امر حیاتی. عمومی. استفاده از پتانسیل یادگیری اجتماعی-انقلابی جامعه را در موقعیتی قرار می دهد که بحران ها و درگیری ها را به عنوان یک چالش ببیند. به این ترتیب، جامعه معاصر به سمت «پسامدرنیتی» می رود که از طریق اشتباهات مدرنیته کار می کند - بدون اینکه از اشتباهات جدید مصون باشد و با آگاهی از این که اشتباهات مجبور به انحرافات تکاملی هستند. اینها به نوبه خود باید توسط خود «پسامدرنیسم» پردازش شوند. به‌جای نسخه فشرده‌ای که نمی‌توان آن‌ها را بر اساس فصل خواند و ویرایش کرد، بخش‌های اصلی منفرد مستقل هستند و به شیوه‌ای قابل فهم فرمول‌بندی می‌شوند. این رویکرد دسترسی به جامعه شناسی یورگن هابرماس را تسهیل می کند.

ترجمه ماشینی : کانت این حقیقت را مخفی نکرد که متافیزیک باید از الگوهای علمی عالی ریاضیات و فیزیک پیروی کند. کانت تحت تأثیر موفقیت‌های اولیه علوم طبیعی در حال ظهور و سختگیری منطقی ریاضیات، معتقد بود که با انقلابی در طرز تفکر او می‌تواند فلسفه را فراتر از دانش شبه صرف بردارد و برای آن بجنگد تا جایگاهی همیشگی در جامعه محترم به دست آورد. بنای علمی ایده های کانت به همان اندازه که مبتکرانه هستند به نظر می رسد. کوپرنیک تعلیم داده بود که اگر کسی این فرض قدیمی و سنتی را که "کل ارتش ستارگان (...) حول تماشاگر می چرخد" را کنار بگذارد و در عوض سعی کند آن را برعکس کوپرنیک انجام دهد، می تواند آسانتر توضیح دهد. تماشاگر را برمیگرداند و از سوی دیگر، ستارگان در حال استراحت هستند.» 3 و این تغییر طرز فکر در واقع توصیف واضح تر اجرام آسمانی را ممکن ساخت. کانت اکنون پیشنهاد کرد چیزی مشابه را در متافیزیک امتحان کنید. به عقیده کانت، به جای ادامه پیروی از این ایده که دانش مبتنی بر اشیا است، باید فرض معکوس را امتحان کرد، یعنی با در نظر گرفتن این که 4 چیز به عنوان ظواهر مبتنی بر شیوه بازنمایی ما از اشیا هستند.