جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : این یک واقعیت عجیب و نسبتاً ناشناخته است که برای دو دهه - از پایان جنگ جهانی دوم تا اواخر دهه 1960 - حاصلخیزترین زمینه اگزیستانسیالیسم در خارج از اروپا در خاورمیانه بود و ژان پل سارتر روشنفکران عرب غیرقابل رقابت بود. قهرمان. در جهان عرب، نه پیش از آن و نه پس از آن، روشنفکر غربی دیگری تا این اندازه ترجمه، بحث و تجلیل نشده است. یوآو دی کاپوآ با دنبال کردن کارنامه چشمگیر اگزیستانسیالیسم عرب، محیط جهان وطنی نسلی را بازسازی می کند که سعی در بیان دیدگاهی سیاسی و فلسفی برای جهانی برابری طلب پسااستعماری داشت. او این داستان را با گشت و گذار در مجموعه ای جذاب از آرشیوهای عربی و عبری، از جمله خاطرات و مصاحبه های منتشر نشده، بیان می کند. به طرز غم انگیزی، روابط گرم و امیدوارکننده ای که بین روشنفکران عرب، سارتر، سیمون دوبوار و دیگران شکل گرفت، زمانی پایان یافت که در آستانه جنگ 1967، سارتر نتوانست آرمان فلسطین را پذیرا شود. امروزه که به نظر می رسد چشم انداز تعامل اخلاقی جهانی بیش از پیش از دسترس خارج می شود، No Exit گزارشی به موقع و انسان گرایانه از امیدها، مبارزات و پیروزی های فکری ارائه می دهد که تجربه اعراب از استعمارزدایی و حفاری بسیار لذت بخشی را شکل دادند. تاریخ غیر غربی اگزیستانسیالیسم

ترجمه ماشینی : نمایشنامه نویس، رمان نویس، نظریه پرداز سیاسی، منتقد ادبی و فیلسوف، ژان پل سارتر (1905-1980) یک چهره نمادین باقی مانده است. این کتاب به بررسی ایده ها و روش های فلسفی او می پردازد. این یک راهنمای مقدماتی برای دانش آموزی است که مایل به درک استدلال فلسفی سارتر است. این به زبان ساده نمونه‌های کلیدی استدلال فلسفی سارتر را بازسازی می‌کند و نشان می‌دهد که چگونه سؤالات خاصی برای سارتر ایجاد می‌شود و او از چه ابزارهای فلسفی برای پرداختن به آن سؤالات استفاده می‌کند. هر فصل مجموعه ای از مسائل را در مجموعه سارتر بررسی می کند، از جمله برداشت او از پدیدارشناسی، مسئله هویت خود، دیدگاه سارتر نسبت به موجودات آگاه، درک او از خود، نظریه ارزش او، کنش انسان به عنوان مبتکر و نتیجه فرآیندهای اجتماعی، عقل دیالکتیکی و برداشت او از فعالیت هنری. هاتزیمویسیس استدلال فلسفی را آشکار می کند، مهم ترین ایده های فلسفی سارتر را شناسایی می کند و به استدلال هایی می پردازد که این ایده ها در آنها به کار گرفته شده اند. خوانندگان می توانند درک واقعی از رویکرد سارتر به فعالیت فلسفی و اینکه چگونه روش او به انواع خاصی از تجزیه و تحلیل فلسفی علاقه دارد به دست آورند.

ترجمه ماشینی : این مجموعه از دوازده مقاله توسط محققانی از ایالات متحده آمریکا، کانادا، بریتانیا و ژاپن، دیدگاه‌های تازه‌ای را درباره موضوعات آشنای سارتر و رویکردهای بدیع به موضوعات نادیده گرفته ارائه می‌دهد. فصل‌های آن که به چهار بخش مساوی تقسیم شده است - زیبایی‌شناسی، فلسفه، سیاست و شورش - هم دامنه التقاطی پروژه سارتر و هم توجه پویایی را که همچنان به خود جلب می‌کند، منعکس می‌کند. علاوه بر این، این علاقه فکری فراتر از حوزه «مطالعات سارتر» و در طول نسل‌ها گسترش می‌یابد، از متخصصان تثبیت‌شده گرفته تا دانشگاهیان جوان‌تر در مورد سارتر از زوایای شگفت‌انگیز جدید: پاپ آرت و جاز ثابت می‌کنند که منشورهای آشکاری هستند، همانطور که دیالوگ‌ها با دنت. ایلینکوف، بدیو و ژنه و دیگران. به طور خلاصه، این کتابی است که مقالات اصلی آن کمکی زنده به ادامه گفتگوی انتقادی پیرامون آثار ژان پل سارتر می کند.

ترجمه ماشینی : انتخاب عنوان برجسته علمی برای سال 2015 ژان پل سارتر اغلب به عنوان روشنفکر عمومی عمومی شناخته می شود، اما همیشه اینطور نبود. تا اواسط دهه 1940 او حتی در فرانسه چندان شناخته شده نبود. سپس ناگهان در مدت زمان بسیار کوتاهی، سارتر به یک شهرت روشنفکر تبدیل شد. چگونه می توانیم این تحول قابل توجه را توضیح دهیم؟ لحظه اگزیستانسیالیست، زندگی حرفه ای سارتری را بازتاب می دهد و توضیح جدیدی قانع کننده از افزایش شهرت او به دست می دهد. بارت خواننده را به دوره گیج کننده و آسیب زا جنگ جهانی دوم و پیامدهای فوری آن بازمی گرداند و نشان می دهد که چگونه چشم انداز سیاسی و فکری منحصر به فرد در فرانسه در این زمان به پیشبرد سارتر و فلسفه اگزیستانسیالیستی کمک کرد. این کتاب همچنین بررسی می کند که چرا از اوایل دهه 1960 به بعد، در فرانسه و جاهای دیگر، سرانجام علاقه به سارتر و اگزیستانسیالیسم کاهش یافت. لحظه اگزیستانسیالیستی با یک نظریه جدید جسورانه برای مطالعه روشنفکران و چالشی تحریک‌آمیز با این باور گسترده به پایان می‌رسد که روشنفکر عمومی گونه‌ای است که اکنون در آستانه انقراض است.

ترجمه ماشینی : «رمان-روزنوشت منتشر شده در سال 1938 معدنی اصیل از رشته‌های مشکل‌ساز، از نقوش فلسفی، فرهنگی، سبک‌شناختی، با طیف بسیار غنی از کنایه‌ها، چشمک‌ها، جابه‌جایی‌ها، پارودی‌ها، پاستیچ‌ها است. ساختاری فوق‌العاده ترکیبی، در سطوح مختلف، که می توان از زوایای متعدد و متفاوتی به آن نگاه کرد، قطعاً به دلیل «ابهام» (یا میانجیگری) پیوسته بین فلسفه و ادبیات». فرانکو فرگنانی در سال 1978 در مورد "تهوع" ژان پل سارتر نوشت، با وضوحی که می تواند پیچیدگی اندیشه یکی از بزرگترین فیلسوفان قرن بیستم را روشن کند. سارتر، فرگنانی، شاگرد و وارث رادیکال هایدگر و «هستی و زمان». با آنتوان روکنتین، قهرمان داستان «تهوع»، متوجه می‌شویم که هستی از هر معنایی فرار می‌کند و با حضور مطلق منطبق می‌شود. حالت تهوع همان احساس کیهانی است که ملال مطلق را با اندوه ورطه ترکیب می کند. و ورطه آگاهی از سقوط به بی ربط بودن از سوی هر موجودی در جهان است: آگاهی احساس پوچی می کند، زیرا از بیرون احساس ظلم می کند و خود را فقط به عنوان یک بدن تجربه می کند. نظم دنیا به طور جبران ناپذیری به هم ریخته است. پیشگفتار ماسیمو رکالکاتی.

ترجمه ماشینی : پیامدهای اخلاقی و سیاسی گزارش های لویناس و سارتر از وجود انسان را بررسی می کند. کریس سیلی در «لحظه‌های اختلال» امانوئل لویناس و ژان پل سارتر را با هم در نظر می‌گیرد تا مفاهیم اخلاقی و سیاسی توصیف‌های مشابه آن‌ها از وجود انسان را کاملاً درک کند. سیلی با تمرکز بر نقاط تماس و تفاوت میان نوشته‌هایشان در مورد متعالی بودن، هویت، هستی و دگرگونی، نه تنها درکی از سیاست سارتر ارائه می‌کند که در آن برنامه تا حدودی غیرسیاسی لویناس را می‌توان در عرصه سیاسی، بلکه خوانشی صریحاً سیاسی از لویناس ارائه کرد. که به خوبی با آثار سارتر طنین انداز است. با گردآوری گزارش‌های هر دو متفکر از وجود مختل شده به این طریق، مکانی نظری یافت می‌شود که از آنجا می‌توان این ادعا را که سیاست و اخلاق متقابلاً ناسازگار هستند، زیر سؤال برد.

ترجمه ماشینی : فرانسوا نودلمان، فیلسوف مشهور و منتقد برجسته فرانسوی، موسیقیایی ژان پل سارتر، فردریش نیچه و رولان بارت را که همگی نوازندگان آماتور پیانو و دوستداران تیز رسانه بودند، درگیر می کند. اگرچه نوازندگی پیانو برای این متفکران یک هنر حیاتی بود، اما تفکرات آنها در مورد این موضوع عمدتاً ناچیز، ضمنی یا ناسازگار با آثار هر فیلسوف است. نودلمن این دیدگاه ها را هم بازیابی می کند و هم ادغام می کند، و نشان می دهد که شیوه نواختن این فیلسوفان، آهنگسازانی که آنها را می پرستیدند، و موسیقی انتخابی آنها بینش غیرمعمولی را در مورد سبک ها و الگوهای تفکر آنها آشکار می کند. نودلمن، عمل فیزیکی و نظری موسیقی را به عنوان بُعدی می‌داند که زیربنای دیدگاه‌های فلسفی سارتر، نیچه و بارت است. او با خواندن افکار آنها در برابر موسیقی آنها، فرمول بندی های انتقادی جدیدی را معرفی می کند و مسیر حرکت آنها را تغییر می دهد و غنای ارزشمندی به تجربیات زیسته و تجسم یافته این فیلسوفان می بخشد. نتیجه، ثبت‌های متعدد وجود و رابطه بین فلسفه و حواس را افزایش می‌دهد که بسیاری از کار آنها را با خبر می‌کرد. نودلمن که خواننده دقیق موسیقی است، تسلط ظریفی بر متون زیر نظر خود حفظ می کند و از نکات گفتمانی پژوهش های موسیقی و فلسفی آنها، به ویژه با توجه به تحقیقات اخیر و نقدهای پیشرفته، قدردانی می کند.

ترجمه ماشینی : شهادت ده سال آخر سارتر. ما ارادت بووار به متفکر بزرگ را می دانیم، حتی اگر او گاهی دلبستگی خود را به شیوه ای بسیار خاص نشان می دهد: با نمایش نسبتاً غیر متواضعانه ای از افول سارتر که با سوء استفاده، بیماری و پیری غلبه کرده است. مصاحبه‌هایی که در تابستان 1974 بین سارتر و بووار انجام شد، بخش عمده‌ای از جلد را به خود اختصاص داده است. آنها هم Les mots و هم فیلمی را که به سارتر اختصاص داده شده کامل می کنند (اما تکرار می کنند). آنها برای درک بهتر شخصیت و تناقضات نویسنده تهوع ارزشمند هستند.