جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی: برنده: 2012 جایزه ناشران آمریکایی برای برتری حرفه ای و علمی در الهیات و مطالعات دینی، جایزه PROSE. در این اثر تامل برانگیز جدید، متکلم مشهور جهان، گری دورین، نشان می دهد که چگونه ایده آلیسم کانتی و پساکانتی در پایه گذاری و توسعه الهیات مسیحی مدرن مؤثر بوده است. بازاندیشی ریشه‌ای در ریشه‌های الهیات مدرن نشان می‌دهد که چگونه ایده‌آلیسم کانتی و پساکانتی در پایه‌گذاری و توسعه الهیات مسیحی مدرن مؤثر بوده‌اند نشان می‌دهد که چگونه نوشته‌های کانت در مورد اخلاق و دین شروع به حرکت کاملاً مدرن در اندیشه دینی کرد. سه نقد کانت از عقل و برداشت اخلاقی او از دین استدلال های جایگزین ارائه شده توسط شلایرماخر، شلینگ، هگل و دیگران را تجزیه و تحلیل می کند - حرکت به لحاظ تاریخی و زمانی در میان شخصیت های کلیدی در فلسفه و الهیات اروپایی، استدلال های دشوار و روشنفکرانه را به شیوه ای شفاف و قابل دسترس ارائه می کند. –22): فصل 2 ذهنیت در سؤال (صفحه های 23-83): فصل 3 ایجاد حس دین (صفحه های 84-158): فصل 4 دیالکتیک روح (صفحه های 159-242): فصل 5 روح هگلی در سؤال (صفحه 243) –314): فصل 6 تاریخ گرایی نئوکانتی (صفحه های 315-377): فصل 7 نظم آرمانی (صفحه های 378-453): ج فصل 8 شورش بارتیان (صفحات 454-529): فصل 9 کنایه های آرمانی (صفحات 530-573):

مسیح‌شناسی مبتنی بر آگاهی که در الهیات جدید مسیحی توسط شلایر ماخر مطرح شد برخلاف الهیات سنتی بر طبیعت بشری عیسی تأکید بیشتری می کرد و امتیاز عیسی را در داشتن شناختی ناب و مستمر از خداوند می دانست که عصمت از گناه را نیز برای وی همراه می‌آورد. این مقاله در پی آن است تا با بررسی نحوۀ تأیید عیسی از سوی روح القدس در قرآن کریم قرابت مدلول آیات مرتبط با مسیح‌شناختی جدید مسیحی را در تبیین توانمندی‌های فراعادی عیسی روشن سازد. برای این منظور تفسیر آیات مرتبط در تفاسیر روایی و کلامی جمع‌آوری و با دیدگاه شلایرماخر در مورد طبیعت انسانی عیسی مقایسه شده است. در نتیجه مشخص شد که برخی تفاسیر با الهام از روایات و تحلیل فلسفی، روح‌القدس را عالی‌ترین مرتبه از مراتب روحی انسان معرفی کرده‌اند. این مرتبه در انسان‌های کامل و برخی پیامبران همچون عیسی شکوفاست و ایشان را قادر می‌سازد تا با مدد از آن، شناختی حضوری از خداوند و دیگر حقایق به دست آورند.

اولین پیش‌نشست کنفرانس بین‌المللی الهیات عملی، با عنوان «معناشناسی الهیات عملی»، شب گذشته، ۸ آبان 1400 با سخنرانی رسول رسولی‌پور، عضو هیئت علمی دانشگاه خوارزمی و عضو هیئت مدیره انجمن علمی فلسفه دین ایران برگزار شد. در ادامه مشروح سخنان رسولی‌پور را می‌خوانید؛ در ابتدا باید از اولین کسی که اصطلاح الهیات عملی را در عالم اندیشه به کار برده شروع کنم که عبارت از «فردریش شلایرماخر»؛ فیلسوف آلمانی است. به نظر می‌رسد که در تعریف یا تقسیم شلایرماخر از الهیات، سه بخش عمده داریم که عبارت از الهیات فلسفی، الهیات تاریخی و الهیات عملی هستند. در بخش الهیات عملی نیز دو بخش اصلی داریم که عبارت از اصول خدمت در کلیسا و اداره کلیساست.

بخشی از سرمقاله برنامه سوره: فردریش شلایرماخر سال ۱۸۱۱ در کتاب «شرحی کوتاه بر مطالعات الهیات» سه مؤلفه برای الهیات برشمرد: فلسفی، تاریخی و عملی. الهیات عملی در منظر شلایرماخر تلاشی برای برقراری پیوند میان کلیسا و جامعه بود. در نگاه او الهیات مسیحی پدیدآورنده‌ی چهارچوبی بود که ابهامات تجربه بشری را قابل تفسیر می‌کرد. پابه‌پای رشد سکولاریسم و تضعیف نهاد کلیسا، زمزمه‌های توجه دوباره به الهیات عملی در مکالمات الهیاتی دانشگاهی شنیده شد. در خوانش نو، دغدغه‌ی این رویکرد الهیاتی نه در تفسیر دینی از تجارب بشر، بلکه در پیوندی میان روایت، جامعه و زندگی دینی خود را بازتعریف می‌کرد.

یکی از راهبردیترین تصمیمات امام علی (ع) در عصر خلافت اسلامی (35-40 هـ) قبل از آغاز جنگهای این دوره، استراتژی صلح و آشتی با جناح ها و گروه های مخالف زمان خود بوده است. این جستار بر آن است تا با تکیه و تأکید بر خطبۀ 40 نهج البلاغه، لایه‌های معنایی پنهان متن را بر اساس رویکرد تحلیل هرمنوتیکی موردنظر «شلایر ماخر آلمانی» واکاوی نماید. اساس رویکرد هرمنوتیکی مؤلف محور و روشمندیِ ماخر در فهم متون راهبر (متون مقدس دینی مثل نهج البلاغه) بر این اصل استوار است که با به کارگیری دو پارادایم تأویل دستورگرا و تأویل روانشناختگرا به خوانش هرمنوتیکی و تحلیل علمیِ استراتژی صلح و سازش در سیرۀ عملی علی (ع)پرداخته شود و به این پرسش که استراتژی صلح در خوانش هرمنوتیکی خطبۀ 40 نهج البلاغه چه نسبتی را با روایت‌های تاریخی برقرار می سازد، پاسخ دهد. بر اساس دادههای تاریخی، مقولۀ صلح و آشتی، نمود کاملاً کاربردی و آشکارا در سیرۀ نظری و عملی ایشان دارد و دلالت های آن کشف می‌شود. از نتایج کاربست چارچوب نظری ماخر بر می آید که بر مبنای خطبۀ موردپژوهش در اندیشۀعلی (ع) اصالت با صلح و آشتی است؛ لذا سوق دادن جامعه به‌سوی امنیت و آرامش در شرایط اجتماعی بحرانزا، مد نظر گفتمان علوی است. خواننده در فرآیند خوانش، به کشف لایه های معنایی زیرین متن رهنمون می شود. واکاوی زیرساخت معنایی خطبۀ 40 از بستر تأویل دستورگرا و روان شناختگرا در هرمنوتیک مؤلف محور، میتواند بیانگر روحیه و افکار امام و شخصیتِ جامع الأضدادی وی باشد؛ او هم قهرمان صلح است و هم قهرمان جنگ، صلح میکند مادامیکه صلاح جامعۀ مسلمین، امنیت، آرامش و عزت ایشان در آن باشد و جنگ میکند مادامیکه محرز شود گفتمان صلح به سستی و رخوت گراییده است.

برای مشاهده فیلم سخنرانی به آدرس داده شده در آپارات مراجعه کنید.

بعد از نمایش برنامه‌­ی «زندگی پس از زندگی» از تلویزیون واکنش‌­هایی از جنس تحسین و تقبیح از سمت اندیشه‌ورزان و افراد دیگر نسبت به این برنامه شکل گرفت. جنس جذاب این برنامه‌ها برای قشرهای مذهبی و تکیه‌­ی آن بر تجربه­‌های دینی ادعا شده از سمت مهمانانش باعث شد تا هم در بین بخشی از جامعه‌­ی مذهبی و هم در بین کارشناسان دینی بحث­‌هایی را بوجود آورد. زندگی پس از زندگی از افرادی دعوت می­‌کند که تجربه‌­ی مقطعی مرگ را پشت سر گذاشته‌اند و بعد از زندگی دوباره به بازگویی چیزهایی که در مدت مرگ خود دیده بودند می­‌پردازند. ­در ادبیات علمی و فلسفی نام «تجربه­‌های نزدیک به مرگ»(near death experience) برای این پدیده رواج پیدا کرده است.