جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : در سایه هگل، درک جدیدی از تاریخ ایجاد می‌شود که بر خلاف منطق هگلی تاریخ به‌عنوان آشکار شدن روح کاملاً خودآگاه - Geist، عمل می‌کند، اما در سایه آن. در این زمینه، پلوتنیتسکی اهمیت هگل را برای مارکس، نیچه، فروید، باتای و به ویژه دریدا بررسی می‌کند و هم نزدیکی‌ها و هم فواصل درک هگلی و پساساختارگرایانه از تاریخ را آشکار می‌کند. این کتاب یک چارچوب نظری کلی ارائه می‌دهد که درک تاریخ را که توسعه می‌یابد، اما با مفاهیم گسترده‌تر امکان‌پذیر می‌سازد. این چارچوب در پی تفکر پساساختارگرایی، به تبعیت از نیچه، تحت عنوان مکملیت معرفی می شود - ماتریسی مفهومی برگرفته از تفسیر نیلز بور از مکانیک کوانتومی، که در اینجا با ماتریس اقتصاد عمومی که از طریق مارکس، نیچه و توسعه یافته است، پیوند خورده است. فروید، در آثار باتای و دریدا. در این چارچوب پلوتنیتسکی تاریخ و ناخودآگاه - هگل و فروید - را به هم مرتبط می کند و هر دو مفهوم را تغییر می دهد. او نشان می دهد که خود تاریخ چگونه مکمل ناخودآگاه است، که او آن را مفهوم مرکزی تفکر پسا هگلی می داند. پلوتنیتسکی همچنین نقش مکانیک کوانتومی و چندین پیشرفت دیگر در ریاضیات و علوم مدرن را بررسی می‌کند، به ویژه آنهایی که در امتداد محور اقتصاد عمومی پیش می‌روند. او تعامل و نفوذ متقابل بین این حوزه‌ها را آشکار می‌سازد - از نیوتن تا ریمان تا انیشتین و بور، از یک سو، و از هگل تا نیچه تا باتای تا لاکان تا دلوز و دریدا، از سوی دیگر - و با بسط امکانات مفهومی جدید. و ترافیک استعاری بین حوزه های مختلف تحقیق فکری. آرکادی پلوتنیتسکی دارای مدرک M.Sc. در ریاضیات از دانشگاه سنت پترزبورگ روسیه و دکتری. در ادبیات تطبیقی از دانشگاه پنسیلوانیا، جایی که او انگلیسی و ادبیات تطبیقی تدریس می کند. او نویسنده پیکربندی مجدد: نظریه انتقادی و اقتصاد عمومی (UPF، 1993) است.

ترجمه ماشینی : یکی از افکار راهنما در سراسر این اثر این است که G. W. F. هگل فیلسوف عصر مدرن است، که فیلسوفان بعدی، خواه آثار او را خوانده باشند یا نخوانده باشند، باید موضع خود را در رابطه با هگل اتخاذ کنند. هدف من فقط ارائه هگل نیست، بلکه نشان دادن این است که تأثیر او مدتی است که احساس می شود، حتی اگر به صراحت به حضور او اذعان نشده باشد. علیرغم تجدید حیات اخیر در پژوهش هگلی، تاریخ فلسفه در دنیای انگلیسی زبان عموماً با دوره تاریکی بین کانت و تحقیقات اولیه راسل و فرگه پوشیده شده است. مکانی به میل و بنتام اختصاص داده شده است، اما حتی امروزه تعداد بسیار کمی از فیلسوفان آنگلوساکسون آماده به رسمیت شناختن مارکس به عنوان یک فیلسوف هستند، اگرچه عموماً معتقدند که مارکس به نحوی تحت تأثیر هگل بوده است، که احتمالاً دلیل خوبی برای این امر است. عدم توجه زیاد به دومی در بهترین حالت، درک هگل با درک مارکس مرتبط است، اما تصور نمی‌شود که هگل از دکارت به بعد سهم قابل توجهی در جریان اصلی فلسفه غرب داشته است، و فرض بر این است که او ارتباط چندانی با فلسفه غرب ندارد. «انقلاب زبانی» که توسط ویتگنشتاین، رایل و آستین آغاز شد.

ترجمه ماشینی : گئورگ لوکاچ نوشت که "خود مختاری و "خودمختاری" وجود دارد. یکی لحظه ای از خود زندگی است، اعتلای غنا و وحدت متناقض آن؛ دیگری استحکام است، یک خود انزوا بی حاصل، یک طرد خود تحمیلی از پیوند کلی پویا.» اگرچه نگرانی لوکاچ در مورد شرایط امکان هنر بود، اما تمایز او همچنین توصیف مناسبی از روشی است که هگل و هگلیان تفسیرهای خود از تعیین سرنوشت را با تفسیر کانت مقایسه کرده اند. اما همیشه دشوار بوده است که ببینیم چگونه ارتفاع بدون انزوا امکان پذیر است، یا چگونه می توان از صلب شدن اجتناب کرد بدون اینکه مرزهای خود را چنان انعطاف پذیر کرد که خودمختاری آن صرفاً پوششی برای قدرت نیروهای خارجی به نظر برسد. یومانس تلاش های خود هگل برای دست و پنجه نرم کردن با این مشکل را در برابر پس زمینه تلاش های کانت، در نظریه فضیلت، برای درک روشی که کارگزاران اخلاقا خودمختار می توانند افراد قوی با پروژه ها، روابط شخصی و تعهدات کیفی متفاوتی باشند که با این وجود آمیخته شده اند، بررسی می کند. ارزشی که احترام می خواهد. در خوانشی که تعدادی از رشته‌های مختلف را در رویکرد کانت از هم باز می‌کند، یومانس نشان می‌دهد که چگونه هگل این رشته‌ها را حول مفاهیم اصلی استعداد و علاقه دوباره می‌پیوندد تا تابلویی از خودمختاری تولید کند. یومانس استدلال می کند که نتیجه یک کثرت گرایی قابل توجه است که سه شکل کیفی متمایز از عاملیت یا مسئولیت پذیری را مشخص می کند و هر یک از این اشکال عاملیت را به گونه های مختلف در گروه های اجتماعی مختلف تجسم می یابد. اما با این وجود، یک وحدت پویا برای اشکال وجود دارد، زیرا همه آنها را می توان به عنوان تلاش های عملی برای حل مشکل خودمختاری درک کرد، و بنابراین هر یک حتی از منظر راه حل های دیگر شایسته احترام هستند. «همه اهمیت نقد هگل از اخلاق کانتی را پوچ می‌دانند، اما تا کنون ارائه‌ای کاملاً کار شده از چگونگی ارائه دیدگاه‌های هگل در بحثش درباره Sittlichkeit در واقع محتوای گمشده را ارائه نکرده است. موضع پخته هگل که تمام سفته‌هایی را که هگل (و مفسرانش) در توصیف‌های معروف خود از بدیل اخلاق کانتی ارائه می‌دهد، خوب می‌سازد. یومانس گزارش قانع‌کننده‌ای از دیدگاه هگل درباره فردیت، تمایز اجتماعی و ریشه‌های آن در کانتی و فیشتی ارائه می‌کند. نظریه اخلاقی. این کتاب کمک بزرگی به پژوهش در مورد فلسفه عملی هگل خواهد بود." - دین مویار، دانشیار فلسفه، دانشگاه جان هاپکینز «کتاب یومنز توضیحی ظریف، مفصل و بدیع از برخی ایده‌های کلیدی است که مربوط به چگونگی ارتباط فلسفه کلی کنش هگل (یا نظریه ماهیت عاملیت) با فلسفه اجتماعی و سیاسی اوست. این کتاب به متون هگل توجه دارد و بحث های خود را به تمام موضوعات مرتبط معاصر در فلسفه گره می زند.در تلاشش برای تبدیل نظریه هگل به رقیبی واقعی برای سایر دیدگاه هایی که در حال حاضر در دنیای فلسفی در حال بازی گسترده هستند، بسیار جاه طلبانه است. متون کلیدی در ادبیات ثانویه درباره هگل." - تری پینکارد، استاد فلسفه دانشگاه، دانشگاه جورج تاون

ترجمه ماشینی : مفروضات و وظایف نهفته در فراخوان های معاصر برای «غلبه بر» سنت متافیزیکی چیست؟ دنیس جی. اشمیت با تأمل بر تناقضات درونی مفاهیم «سنت» و «تناهی»، بینش‌های بدیعی در مورد چگونگی ارتباط فلسفه با سنت‌های خود ارائه می‌کند تا بخواهد حس حیاتی از کثرت «لبه‌ها» را که آن را تشکیل می‌دهند، حفظ کند. تناهی او این کار را از طریق بررسی دقیق موضوعات موجود در آثار هگل و هایدگر انجام می دهد، دو فیلسوفی که ایده های سنت و تناهی را مرکز توجه خود قرار دادند. اشمیت با این سوال شروع می کند که چگونه هایدگر می تواند ادعا کند که متافیزیک را علی رغم ادعای هگل نابود کرده است. تا امکانات خود را کامل کرده باشد. اشمیت به طور سیستماتیک به دنبال توسعه نقد هایدگر از هگل، گفت وگویی را بین آنها ایجاد می کند. موضوع آن گفت و گو، ماهیت تناهی است که در زمان، هیچ، حلقه های دیالکتیکی و هرمنوتیکی، و در مفاهیم تجربه، کار، تکنولوژی، تاریخ و اندیشه پیش سقراطی بیان شده است. با شروع نقد هایدگر از هگل در هستی. و زمان، راهبرد اشمیت افشای پیچیدگی‌های گفتمان فلسفی در مورد امر متناهی با ترسیم نزدیکی‌های هگل و هایدگر است. گفت و گوی حاصل، پرتره های بدیع هر دو فیلسوف را ارائه می دهد. همچنین نشان می‌دهد که شکست اولیه و ناشناخته هایدگر در جدا کردن خود از دیالکتیک هگل انگیزه بسیاری از چرخش‌ها و تصمیم‌های حرفه‌ای بعدی اوست. در پایان، اشمیت تفسیری از اهمیت گسترده‌تر نتایج آن گفت‌وگو ارائه می‌دهد، و مطالعه او را با دیگر بحث های معاصر پست مدرنیسم مرتبط می کند. او ایده کثرت یال‌هایی را که توسط متناهی باز می‌شود بسط می‌دهد و استدلال می‌کند که فلسفه تنها زمانی گذشته و آینده خود را می‌فهمد که معنای تناهی خود را بشناسد. دنیس جی. اشمیت، دانشیار فلسفه در دانشگاه ایالتی نیویورک است. در بینگهامتون فراگیر بودن متناهی در مجموعه مطالعاتی در اندیشه اجتماعی معاصر آلمان با ویرایش توماس مک کارتی گنجانده شده است.

ترجمه ماشینی : جورج ویلهلم فریدریش هگل (1770-1831) جایگاه هگل در کتاب فلسفه او به منظور دستیابی به دیدگاه مناسبی از جایگاه هگل در تاریخ فلسفه فلسفه، ممکن است تمرکز بر یک مفهوم کلیدی که تکامل یافته است مفید باشد. از نظر معنا، از زمان ارسطو تا هگل. من از مفهوم فلسفی «مقوله» صحبت می‌کنم. در نظام ارسطو ده مقوله (یا «مشکلات») واقعیت یا هستی وجود داشت. اینها شامل ماهیت، زمان، مکان، کمیت، کیفیت و سایر جنبه های موجودات قابل شناخت بود. قابل توجه ترین نکته در مورد این دسته بندی ها این است که همه آنها با آنچه ما واقعیت های "عینی" می نامیم ارتباط دارند. به این معنا که هیچ یک از آنها مدعی توصیف حالات یا شرایط ذهنی یا ذهنی نیستند. در فلسفه مدرن (یعنی فلسفه از زمان دکارت)، یک نوسان آونگ در جهت مخالف، از عینیت به سوبژکتیویته وجود داشت - که در دوازده «مقوله» جدید کانت به اوج خود رسید. همه مقوله‌های کانت روش‌های ذهنی برای نگریستن به واقعیت بودند: ما می‌توانیم پدیده‌های عینی را در واحدهای جهانی سازماندهی کنیم. بنابراین اولین مقوله کانتی «وحدت» است. بنابراین دسته دوم «کثرت» است و غیره. با هگل، گرایش مدرن به سوبژکتیویسم متوقف می‌شود و جای تعجب نیست که ما نوع جدیدی از «مقوله» داریم - مقوله وحدت فکر و هستی، خود و دیگری، سوژه و ابژه.

ترجمه ماشینی : دولت و جامعه مدنی ابتدا توسط هگل به عنوان دو مرحله در رشد دیالکتیکی از خانواده به ملت متمایز شدند. این تمایز شاید حیاتی ترین کشفیات هگل در فلسفه سیاسی باقی مانده است. مقالات این جلد، در بررسی فلسفه سیاسی هگل - تلاش او برای بازسازی (باز)سازی زندگی اخلاقی مدرن، بر این تمایز تمرکز دارند.

ترجمه ماشینی : پروفسور لوین کار خود را وقف کشف مجدد مارکس اصلی کرد. در این تلاش، او از تحقیقاتی که در مؤسسه بین‌المللی تاریخ اجتماعی، آمستردام، و مارکس-انگلس Gesamtausgabe (MEGA2) در آکادمی علوم برلین-براندنبرگ انجام داد، بسیار سود برد.