جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : کارل مارکس جوان در سال 1843 انتقاد کرد که هگل فقط به موضوع منطق علاقه مند است، اما به منطق موضوع نه. اما در واقع موضوع «علم منطق» چیست؟ و چه ارتباطی با منطق امر در واقعیت طبیعت و روح دارد؟ مشارکت‌های جمع‌آوری‌شده در این جلد به وضوح نشان می‌دهد که هگل، همانطور که مارکس معتقد بود، منطق موضوع را فدای موضوع منطق نکرده است. بلکه در خود «علم منطق» توضیح داد که چرا تعینات منطقی در واقعیت فقط شکسته به نظر می رسند و چرا این واقعیت را نمی توان از منطق استخراج کرد. بنابراین رابطه بین منطق از یک سو و فلسفه واقعی از سوی دیگر، بین مفهوم و واقعیت، با یک تفاوت سازنده مشخص می شود. مشارکت ها این تفاوت را هم از منظر منطق و هم از منظر فلسفه واقعی روشن می کند. آنها نشان می دهند که چگونه این تفاوت در منطق گنجانده شده است و چه اشکال خاصی از میانجیگری با توجه به فلسفه طبیعی، نظریات روح ذهنی و عینی و رابطه روح عینی با روح مطلق حاصل می شود.

در عالم غرب مساله «بیلدونگ» بیش از هر کسی در اندیشه هگل مورد توجه قرار گرفته است. او در کتاب‌های پدیدارشناسی روح و عناصر فلسفه حق و همچنین خطابه‌های نورنبرگ بر این موضوع تمرکز بیشتری نموده است. در مقاله حاضر دو نکته محوری در اندیشه هگل مورد تاکید قرار گرفته است؛ الف) ضرورت تمایزنهادن میان گونه‌های مختلف بیلدونگِ «الهیاتی-اخلاقی»، «طبیعی-انسان‌شناسانه»، «سیاسی» و در نهایت بیلدونگ «فرهنگی-تاریخی» هگلی؛ و سپس رفع اتهام از سیستم هگلی، مبنی بر تلاش در جهت حذف خدا و نگره الهیاتی از مفهوم بیلدونگ، ب) اثبات این مطلب که از نظر هگل فرآیند تعلیم و تربیت همزمان «طبیعت»، «فرد» و «جامعه انسانی» را در بر گرفته و بر خلاف تصور رایج، محدود به فرد انسانی نخواهد بود. ازاین‌رو وی به هنگام بحث از آگاهی، آزادی، از خودبیگانگی و نظایر آن در واقع مراتب شکل‌گیری تعلیم و تربیت در این سه ساحت را تبیین می‌کند.

ترجمه ماشینی : پژوهش حاضر ارائه‌ای از دریافت اولیه هگل از کانت، کانتی گرایی برنی او و انتقاد وی از کانت یا الغای کانت در دوره فرانکفورت، یعنی پیش نیازهای تکاملی و سیستماتیک انتقادی که هگل در دوره 1789 تا 1800 به مفهوم کانت توسعه داد، ارائه می‌کند. از اخلاق، که نتیجه آن را سپس در کتاب ایمان و دانش در سال 1802 ارائه کرد. بر اساس ارائه بوندلی، می توان دقیقاً ردیابی کرد که رشد فلسفی هگل از ابتدا تا چه حد با فلسفه کانتی آمیخته شده است و چگونه او آن را به عنوان شکلی ناسازگار اجرا شده و خود خنثی کننده از ایده آلیسم نظری خود درک می کند.

ترجمه ماشینی : برندان تیونیسن در این پژوهش به این پرسش می پردازد که در پدیدارشناسی ذهن با چه نوع متنی سروکار داریم. از یک سو، او از یک سنت قدیمی پیروی می کند که در آن وضعیت مقدماتی پدیدارشناسی اغلب مورد بحث و بررسی قرار گرفته است. از سوی دیگر، تعبیری که وی به عنوان مقدمه از پدیدارشناسی می کند - یعنی رساله ای متافلسفی - تزی است که غالباً بازنمایی نمی شود و هرگز به این تفصیل ارائه نشده است. تلاش برای بازخوانی کل پدیدارشناسی از این منظر اصیل شایسته احترام است و برندان تیونیسن بدون شک در این کار به خوبی موفق بوده است. با این حال، این تز همچنین به پدیدارشناسی اجازه می‌دهد تا در بحث‌های امروزی درباره معنای استدلال‌های متافلسفی، جایگاه نظام‌مند بالایی پیدا کند. مطالعه برندان تیونیسن هم بدیع و هم از نظر سیستماتیک مرتبط است، اما در عین حال نقش مهمی در موقعیت فلسفی-تاریخی این اثر بسیار معروف هگلی دارد.

ترجمه ماشینی : قسمت اول. نقد فلسفی هگل. فصل 1. شک گرایی به مثابه «پیش ساز» و «لحظه» دیالکتیک هگلی. § 1 دیدگاه سیستمی-نظری از دریافت هگل از شک گرایی - § 2 اصول اساسی شکاکیت شولتز - § 3 نقد هگل از نقد شولز از فلسفه نظری - § 4 بیانیه هگل در مورد شک گرایی باستانی هگل. § 5 "پارمنیدس" افلاطونی از دیدگاه هگل - § 6 تفاوت بین دیالکتیک افلاطونی و هگلی - فصل 3. جایگاه اسپینوزیسم در دیالکتیک هگل - § 7 ویژگی های کلی رد هگل بر مقوله فلسفه جوهر اسپینوزا -8 در منطق جننسر - § 9 فلسفه اسپینوزیستی مطلق به عنوان ارگانی از نقد «فلسفه تأمل» - § 10 غلبه بر اسپینوزیسم در علم منطق - فصل 4. «برداشت متعالی» کانت و «هگل» مفهوم نظری" به عنوان اصول اساسی - یا سازماندهی دو نوع مختلف فلسفه استعلایی. § 11 تفسیر هگل از "مدرک استعلایی" به عنوان یک اصل مطلق - § 12 ادراک استعلایی به عنوان عالی ترین اصل تشکیل شی - § 13 مفهوم مطلق هگل به عنوان یک "زمینه" و به عنوان مفهوم راهنمای گونه شناسی قضاوتی که او ایجاد کرد - فصل 5. دریافت هگل از نقد پارالوژیسم و ​​دکترین ضدیت. § 14 نقد هگل از گرایش ضد گمانه زنی نقد کانتی از پارالوژیسم - § 15 تفسیر هگل از نظریه کانتی ضدیت ها به عنوان جنبه منفی معرفت مطلق - § 16 مقایسه مفاهیم کانتی و هگلی کلیت بخش دوم. فرآیند توجیه دیالکتیکی در علم منطق. فصل 6. مسئله آغاز و سه دسته اول منطق هگلی: «هستی، نیستی و شدن» – § 17 مسئله آغاز منطق با «وجود ناب» – § 18 مقوله های «هستی، نیستی، شدن» ” – فصل 7. دیالکتیک متناهی و بی نهایت – § 19 متناهی یا نامتناهی بد – § 20 «انتقال» به «بی نهایت واقعی» – فصل 8. تحلیل برخی از مقولات «منطق ذاتی» – § 21 دلیل به عنوان نتیجه اصل تضاد - § 22 دیالکتیک هستی در خود و ظاهر - § 23 امکان، واقعیت، ضرورت - فصل 9. روش مطلق هگل کتابشناسی - نمایه موضوعی - نمایه نام - پسگفتار چاپ دوم

ترجمه ماشینی : پدیده خودآگاهی در مرکز توجیه نهایی در فلسفه کلاسیک آلمان قرار دارد. نظریات استعلایی کانت و فیشته به خوبی شناخته شده است. در G. W. F. Hegel (1770-1831)، خودآگاهی در کنار پدیدارشناسی روح (از 1807) در سیستم استادانه‌اش، دایره‌المعارف علوم فلسفی در گراندریسه (از 1817 و 1830) مواجه می‌شود. تحقیقات تاکنون به سختی به این خودآگاهی دایره المعارفی پرداخته است. وضعیت آن در سیستم و ساختار منطقی آن تا حد زیادی نامشخص است. مطالعه به این خواسته اختصاص یافته است. او همچنین از منابع ثانویه، به ویژه رونوشت های تازه ویرایش شده سخنرانی های هگل استفاده می کند. پس از مقدمه‌ای روشمند که رویکرد تحلیلی هگل را توسعه می‌دهد، این کتاب به عنوان مقدمه‌ای با تفسیری درونی بر §§ 424 و 413 مرکزی آغاز می‌شود. بخش اصلی اول به مفهوم آگاهی، در توالی مراحلی که هگل آن را پدیدارشناسانه توصیف می‌کند، می‌پردازد. (1)، به طور نظری (2) را تفسیر می کند و منطقی و هستی (3) را توجیه می کند. بخش اصلی دوم به برداشت هگل از خودآگاهی می پردازد. نتایج از بسیاری جهات کاملاً جدید هستند. به این ترتیب، مفاهیم اساسی هگل در کانون یک مسئله خاص توسعه می یابد. اشکال تأملی که در علم منطق متمایز می شوند از اهمیت ویژه ای برخوردارند. مهمتر از همه، یک نوع شناسی از خودآگاهی نشان داده شده است: با انواع خودشناسی، خودآگاهی و خودشناسی که دو مورد آخر به طور صریح یا ضمنی ظاهر می شوند. با این گونه شناسی، هگل می تواند ادعا کند که جنبه های مختلف پدیده خودآگاهی را با متافیزیک خودشناسی خود پیوند می دهد. و با منطق نظری خود می تواند از مشکلات ساختاری رایج خودارجاعی اجتناب کند. بنابراین، مفهوم دایره‌المعارفی هگل از خودآگاهی کمکی اصیل به نظریه خودآگاهی است.

ترجمه ماشینی : این اثر بر اساس تعیین هدف فرد (از نظر کارایی یا بیان منطقی آن) در درجه اول حرکت منطق نظری را دقیقاً و به طور منسجم در تمام مراحل و مراحل فرعی نشان می دهد. این امر تفسیر را به اندازه خود موضوع نظری می کند.این شامل حوزه های موضوعی واقعیت، جوهری، علیت و کنش متقابل است که هنوز به منطق عینی تعلق دارند، و نیز تعینات کلی، جزیی و فردیت که قبلاً به منطق ذهنی تعلق دارند.