جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : این تاریخچه بسیار بدیع از ایده ها تأثیر هگل بر فلسفه فرانسه از دهه 1920 تا کنون را در نظر می گیرد. همانطور که روایت روشن باگ روشن می‌کند، تأثیر هگل بر فلسفه فرانسه عمیق بوده است و می‌توان آن را در تمام جنبش‌های فکری و متفکران اصلی فرانسه در طول قرن بیستم از ژان وال، سارتر و باتای گرفته تا فوکو، دلوز و دریدا ردیابی کرد. باو بر ایده هگل در مورد «آگاهی ناخشنود» تمرکز می‌کند و گزارش جسورانه جدیدی از دریافت اولیه هگل در تاریخ روشنفکری فرانسه ارائه می‌کند.

ترجمه ماشینی : این اثر چشمگیر در یکباره مقدمه ای بر هگل و دیدگاهی کاملاً جدید از اندیشه او، با اختصار و دقت در تمام حوزه هگل نفوذ می کند، در حالی که نه دقت و نه عمق را به خطر می اندازد. یکی از اصلی‌ترین مفسران هگل، ژان لوک نانسی، پرتره‌ای را ارائه می‌دهد که به طرز شگفت‌انگیزی غیرمتعارف و متقاعدکننده است، و در عین حال ارتباط آن را با درک بسیار معاصر از امر سیاسی نشان می‌دهد. در اینجا هگل نه به‌عنوان ترکیب‌کننده و کل‌ساز بی‌علاقه‌ی اصلی، بلکه به‌عنوان نخستین متفکر جهان معاصر ظاهر می‌شود که اندیشه‌اش از اضطراب و میل، و نیز امر ملموس، غیرقطعی و مفرد جدایی‌ناپذیر است. زیر نظر نانسی، هیچ جنبه ای از آثار هگل دست نخورده یا تجدید نظر نشده باقی نمی ماند: مشکلات زیبایی شناسی، عاطفه، و تاریخ، و همچنین مفاهیم آزادی، سیاست، و مشترک بودن. درگیر کردن یازده نکته عاقلانه انتخاب شده ضروری برای سیستم گسترده هگل از جمله بی قراری، تبدیل شدن، نفوذ، منطق، حال، تجلی، لرزش، حس، میل، آزادی و "ما" - نانسی استدلال های دقیقی برای اهمیت فلسفی آنها برای ما امروز ایجاد می کند. هگل نانسی متفکری است که آغوش اصلی، سرکوب‌ناپذیر و شادی‌بخش اراده اجتناب‌ناپذیر برای فلسفه‌ورزی را پیش‌زمینه می‌کند. او راهنمای فلسفی است که در مسیر رسیدن به معنا بین دو حد حماقت و جنون مذاکره می کند. در مواجهه با وحشت تاریخ و با وجود وسوسه راه‌حل‌های مبتنی بر گذشته، این جای پای سازش ناپذیر هگل در واقعیت، او را معاصر ما، متفکری برای زمانه ما می‌سازد. ژان لوک نانسی استاد فلسفه در دانشگاه استراسبورگ است. از جمله کتاب‌های متعدد او می‌توان به «جامعه غیرفعال» (1991) و «حس دنیا» (1998) اشاره کرد که هر دو توسط انتشارات دانشگاه مینه‌سوتا منتشر شده‌اند. جیسون اسمیت و استیون میلر کاندیدای دکترای دپارتمان ادبیات تطبیقی در دانشگاه کالیفرنیا در ایروین هستند.

ترجمه ماشینی : فیلسوف چیره دست و نظریه پرداز فرهنگی به بنیانگذار دیالکتیک مدرن می پردازد. در این مطالعه بزرگ جدید، فردریک جیمسون، فیلسوف و نظریه پرداز فرهنگی، خواندنی بدیع از کتابی ارائه می دهد که بخشی از بستر تفکر مدرن غربی را تشکیل می دهد: پدیدارشناسی روح هگل. در حالی که سایر نویسندگان پدیدارشناسی را به عنوان یک سیستم کاملاً بسته تعبیر کرده اند، جیمسون کشف می کند که آن اثری سیال تر و با پایان باز است. آشکار می شود که ذهن هگل مکانیسمی کمتر سیستماتیک نسبت به تصور معمول است، مکانیزمی که ایده هایش هرگز به انتزاعات محض تبدیل نمی شوند. نتیجه‌گیری پدیدارشناسی، پس از انقلاب فرانسه، به‌عنوان یک بن‌بست موقت بین امر سیاسی و اجتماعی مورد بررسی قرار می‌گیرد – وضعیتی که جیمسون از آن درس‌های مهمی برای عصر ما می‌گیرد.

ترجمه ماشینی : هدف نویسنده درک مبانی فلسفی نظریه اجتماعی هگل با بیان معیارهای هنجاری موجود در ادعای او است که سه نهاد اجتماعی مرکزی عصر مدرن - خانواده هسته ای، جامعه مدنی و دولت قانون اساسی - عقلانی هستند. یا خوب سؤال اصلی آن این است: برای هگل چه چیزی یک نظم اجتماعی عقلانی را عقلانی می کند؟ در پرداختن به این پرسش، کتاب می‌خواهد به متون هگل وفادار باشد و نظریه‌ای قانع‌کننده از نهادهای اجتماعی عقلانی را بیان کند. هدف آن نه تنها تفسیر صحیح هگل، بلکه نشان دادن غنا و قدرتی است که بینش او از نظم اجتماعی عقلانی دارد. وظیفه فردریک نوهاسر درک مفاهیم آزادی است که نظریه هگل بر آن تکیه دارد و نشان دهد که چگونه استدلال های او را در دفاع از جهان اجتماعی مدرن استوار می کند. در انجام این کار، نویسنده بر مهم ترین و کم فهم ترین سهم هگل در فلسفه اجتماعی، یعنی ایده «آزادی اجتماعی» تمرکز می کند. استراتژی نوهازر برای معنا بخشیدن به آزادی اجتماعی نشان دادن قرابت آن با برداشت روسو از اراده عمومی است. ایده اصلی که هگل از روسو می گیرد این است که نهادهای اجتماعی عقلانی باید دو شرط را برآورده کنند: اول، آنها باید پیش شرط های اجتماعی اساسی آزادی اعضای خود را فراهم کنند. و ثانیاً، همه اعضای اجتماعی باید به طور ذهنی بتوانند نهادهای شرطی کننده آزادی خود را خوب تأیید کنند و بنابراین اصولی را که بر مشارکت اجتماعی آنها حاکم است ناشی از اراده خودشان بدانند.