آثار مرتبط با شخصیت ها | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : «به هر حال وابستگی و تکیه بر آنچه خود نویسنده به منصه ظهور رسانده است، امری مشکوک است. مهم این است که به چیزهایی که او در سکوت رها کرده است توجه کنیم.» چنین توصیه‌ای روش‌شناختی بود که در سال 1924 توسط خود هایدگر ارائه شد که در این کتاب، هایدگر و پروژه هستی‌شناسی بنیادی، با دقت دنبال شده است. این پروژه شامل مجموعه وسیعی از مشکلاتی است که در اطراف هستی و زمان (1927) پدیدار شد و سپس از زمان دوره های سخنرانی ماربورگ (1923-1928) تا سخنرانی های فرایبورگ (1928-1935) که امروزه در Gesamtausgabe موجود است ادامه یافت. سکوت هایدگر در مورد برخی از منابع بنیادی او حقیقتی است که توسط کسانی که او را به دقت خوانده اند کاملاً به رسمیت شناخته شده است. این کتاب به طور سیستماتیک سکوت های مربوط به هوسرل، ارسطو کتاب ششم اخلاق نیکوماخوس، هگل پدیدارشناسی، نیچه و حتی دکارت را بررسی و ارزیابی می کند. آنچه پدیدار می‌شود، تفسیر مجدد نظام‌مند و اصلی «هستی‌شناسی بنیادی» است که بر درک خود دازاین انسانی به‌عنوان کلید درک معانی مختلف هستی و کل تاریخ ساختارشکنی هستی‌شناسی متمرکز است. این پروژه با ادعای مطلق بودن که در متافیزیک مدرن بیداد می کرد، به اوج خود رسید که اوج و تقلید آن را در مقدمه ای بر متافیزیک (1935) می توان یافت. در رابطه با «ماجرای هایدگر»، این کتاب که خیلی قبل از آشفتگی کنونی آغاز شده است، هم ابهام و هم انسجام دخالت هایدگر با نازی‌ها را نشان می‌دهد و هم برای اولین بار، کار هایدگر جوان را در معرض یک موضوع قرار می‌دهد. انتقاد داخلی دقیق و کامل با ترسیم خاستگاه‌ها، جابه‌جایی‌ها و نتیجه نهایی از درون حوزه خودش، یعنی پدیدارشناسی، به ما امکان می‌دهد تا درباره این پرسش دشوار در عمق و منشأ آن تأمل کنیم

ترجمه ماشینی : زمان و جهان مشترک این دیدگاه رایج را که هایدگر منابع کمی برای درک ماهیت اجتماعی بشر ارائه می دهد به چالش می کشد. این کتاب نشان می‌دهد که فرمول‌بندی مجدد هایدگر از مفاهیم سنتی سوبژکتیویته، پیامدهای گسترده‌ای برای درک ماهیت روابط انسانی دارد. برخلاف نقدهای ریشه‌دار، ایرنه مک‌مولین نشان می‌دهد که توصیف هایدگر از خود بودن به‌عنوان اساساً اجتماعی، مستلزم اذعان پاسخ‌گو به خاص بودن و دیگری بودن هر فرد است. مک مولین در انجام این کار استدلال می کند که کار هایدگر در مورد ماهیت اجتماعی خود باید در یک پیوستار فلسفی قرار گیرد که بر اساس کار کانت و هوسرل در رابطه با ماهیت پیشینی و ساختارهای بنیادی زمانمندی انسان استوار است و در عین حال به این موضوع اشاره می کند. تحولات این مضامین را در آثار متأخر هایدگر و متفکرانی چون سارتر و لویناس می توان یافت. با توسعه منابع ناشناخته در آثار هایدگر، زمان و جهان مشترک می‌تواند گزارشی الهام‌گرفته از هایدگر از احترام و خاستگاه‌های بیناذهنی هنجارگرایی ارائه دهد.

ترجمه ماشینی : هایدگر و پیدایش مسئله هستی، مقدمه ای جدید، به روز و جامع بر رشد هایدگر و مواجهه اولیه او با سنت فلسفی، الهیات، نئوکانتییسم، حیات گرایی، هرمنوتیک و پدیدارشناسی تا انتشار کتاب هستی و زمان در 1927. ریسمان اصلی، شجره نامه مسئله معنای هستی است. این کتاب در کنار جدیدترین پژوهش‌های علمی، غنای اسنادی نخستین سخنرانی‌ها، کنفرانس‌ها، رساله‌ها و نامه‌های هایدگر (1919-1923) و ماربورگ (1923-1928) فرایبورگ (1923-1923) را مورد توجه قرار داده و به غنای موضوعی و روش‌شناختی این دوره از هایدگر می‌پردازد. زندگی فکری، و تفسیری منسجم و یکپارچه از کارهای قبلی خود ارائه می دهد. این کتاب اندیشه هایدگر را به خوبی سازماندهی شده و بی طرفانه و بدون انحراف زیاد از واژگان هایدگری منتقل می کند. برای مقاطع کارشناسی ارشد، دانشجویان کارشناسی ارشد فلسفه، مطالعه پدیدارشناسی، فلسفه قاره ای و آلمانی بسیار ارزشمند خواهد بود.

ترجمه ماشینی : "دیمون لایف زندگی را خیره کننده است. خواندن آن به معنای ثروتمندتر شدن در کار است." -جان لولین افشای همدستی مارتین هایدگر با رژیم ناسیونال سوسیالیستی در سال‌های 1933-1934، بحث‌های شدیدی را در مورد رابطه بین سیاست و فلسفه‌اش برانگیخت. آیا فلسفه هایدگر نوعی ارگانیسم را به نمایش می گذارد که به آسانی به «خون و خاک» ایدئولوژیک تبدیل شده است؟ یا، بهتر است بگوییم، آیا حمایت او از نازی ها نشان دهنده عدم وفاداری اساسی به موجودات زنده است؟ دیوید فارل کرل اقتدارگرایی سیاسی هایدگر را در ناکامی او در توسعه «فلسفه زندگی» سازنده ردیابی می کند - واکنش های فوبیای او به اشکال دیگر وجود. کرل مخالفت هایدگر با Lebensphilosophie را که در هستی و زمان بیان شده است، در یک دوره سخنرانی مهم اما کمتر شناخته شده در مورد زیست شناسی نظری که در سال های 1929-1930 به نام «مفاهیم اساسی متافیزیک» ارائه شد، و در متن کلیدی اخیراً منتشر شده، مشارکت در فلسفه، توضیح می دهد. ، نوشته شده در 1936-38. اگرچه تلاش هایدگر برای اندیشیدن به مشکلات زندگی، بازتولید جنسی، رفتار، محیط و اکوسیستم در نهایت با شکست مواجه شد، کرل معتقد است که روش‌های تفکر او با این وجود وظایف مهمی را برای اندیشه ما ایجاد می‌کند. با توجه به هایدگر و دور از آن، کرل موضوعات زندگی، مرگ، تمایلات جنسی و روح را همانطور که فروید، نیچه، دریدا و ایریگاری به آن پرداخته اند، بسط می دهد. دایمون لایف به موضوعاتی می پردازد که در فلسفه های معاصر سیاست، جنسیت، بوم شناسی و زیست شناسی نظری قرار دارند.

ترجمه ماشینی : "این حجم چشمگیر از مقالات که شامل مشارکت های هربرت دریفوس، شان کلی، مایک ویلر، دن زهاوی، و شان گالاگر است، منعکس کننده یک روند نوظهور در علوم شناختی است، و این رویکرد جدید به علم شناختی را بررسی می کند که توسط افکار هایدگر در مورد وجود انسان ارائه شده است." - چکیده: این حجم چشمگیر از مقالات که شامل مشارکت‌های هوبرت دریفوس، مایک ویلر و شان گالاگر می‌شود، نشان‌دهنده یک روند در حال ظهور در علوم شناختی است و این رویکرد جدید به علم شناختی را که از افکار هایدگر درباره وجود انسان است، بررسی می‌کند. ادامه مطلب...

ترجمه ماشینی : این کتاب مفاهیم زیست محیطی مارتین هایدگر را به وضوح بیان می کند. این بررسی می‌کند که چگونه مسیر تفکر هایدگر یک «چرخش بوم‌شناختی» را در خود جای می‌دهد، که در تلاش او برای پیش‌بینی بحران قریب‌الوقوع ناشی از فناوری مدرن در خط مقدم قرار می‌گیرد. تأکید شالو بر موتیف‌های کلیدی مانند مباشرت، سکونت و «اجازه دادن» (Gelasenheit) در خدمت ادغام مسئله آزادی به شیوه‌ای جدید و بدیع است تا افق تفسیری یا هرمنوتیکی را برای بررسی مجدد فلسفه هایدگر گسترش دهد. نویسنده با اولویت دادن به پاسخ به بحران زیست‌محیطی امروزی و تأثیر احتمالی آن بر نسل‌های آینده، با ایجاد دیدگاهی عمیق‌تر و انتقادی به فلسفه‌اش - بدون تکرار تفاسیر استاندارد یا رد کلی آنها، از شکاف در پژوهش هایدگر عبور می‌کند. او رویکردی فراانسانی به اخلاق ایجاد می‌کند که با اولویت دادن به رفاه زمین، طبیعت و حیوانات، با تعصب انسان‌محور و پیش‌فرض مخرب فناوری مدرن مقابله می‌کند. چرخش اکولوژیک هایدگر برای محققان و محققان هایدگر که در پدیدارشناسی، هرمنوتیک، فلسفه قاره‌ای و فلسفه محیطی کار می‌کنند، مورد توجه خواهد بود.

ترجمه ماشینی : مارتین هایدگر یکی از تاثیرگذارترین فیلسوفان قرن بیستم بود. تحلیل او از وجود انسان، زمینه‌ای تمام نشدنی را برای متفکرانی از هر پیشینه‌ای ثابت می‌کند که به دنبال پاسخی برای پرسش‌های خاص خود هستند که در زمان ما باز یا گشوده شده است. این کتاب ارتباط درونی بین دو ویژگی اساسی انسان، زبان و مرگ را بررسی می کند. هایدگر به هر یک از این ویژگی‌ها عمیقاً می‌پردازد، بدون اینکه هرگز به صراحت رابطه آنها را در یک نظریه جداگانه بیان کند. با این حال، یواخیم ال. اوبرست در بررسی دقیق کار بزرگ هایدگر، هستی و زمان، ارتباطی را در سه مرحله اساسی آشکار می کند. در نهایت نویسنده استدلال می کند که اختراع زبان بشری با انگیزه حرکت به سمت جاودانگی است - زبان از تجربه فناپذیری به عنوان پاسخی به آن پدیدار می شود. این نگاهی تازه به یکی از چالش برانگیزترین و تأثیرگذارترین فیلسوفان عصر ماست.

ترجمه ماشینی : در این کار جدید پیشگامانه، دیلارد یک مورد قدرتمند برای آوردن الهیات مسیحی معاصر به گفتگوی انتقادی با مشارکت های مارتین هایدگر در فلسفه (رویداد) ارائه می دهد. به دنبال پذیرش اولیه‌اش از الهیات در نوشته‌های اولیه‌اش، هایدگر در دهه 1930 به طور فزاینده‌ای آگنوستیک و حتی بی‌خدایی می‌شود تا اینکه ناگهان گفتمان دینی در مشارکت‌ها ظهور کرد. دیلارد نشان می‌دهد که دلایل خوبی برای واژگونی قابل توجه هایدگر وجود دارد. مفاهیم کلیدی فلسفی از Contributions، هایدگر را قادر می‌سازد تا بر معمای الهیات پیشین غلبه کند که در درگیری‌های قبلی‌اش با مضامین سنت پل و لوتر حل نشده بودند، در حالی که نیاز به تصمیم‌گیری سرنوشت‌ساز در مورد «آخرین خدا» مانع از فروپاشی وظیفه فلسفی محوری Contributions به توتولوژی توخالی یا بازگشت به من می‌شود. با این وجود، هایدگر ما را در این مخمصه رها می‌کند که تصور روشنی از چگونگی اتخاذ تصمیم حیاتی در مورد الوهیت نداریم. پس از بررسی چندین پیشنهاد ناموفق برای فرار از معضل، دیلارد راه حلی مسیحی بر اساس درگیری هایدگر با شعر گئورگ تراکل ارائه می کند. دیدگاه الهیاتی حاصل از برخی انتقادات احتمالی دفاع می‌شود و در چارچوب وسیع‌تر الهیات هایدگری پست متافیزیکی معاصر قرار می‌گیرد.

ترجمه ماشینی : اندرو جی میچل در کتاب چهارگانه استدلال می کند که اندیشه متأخر هایدگر اندیشیدن به چیزهاست. هایدگر این چیزها را برحسب آنچه که «چهارگانه» نامیده می‌داند - همگرایی از روابطی که زمین، آسمان، خدایان و انسان‌ها را گرد هم می‌آورد - و کتاب میچل اولین تفسیر دقیق این جنبه مغفول مانده از اندیشه هایدگر است. به این ترتیب، ورود به چشم انداز کامل تفکر هایدگر پس از جنگ را فراهم می کند، و تفاسیر جدید و خیره کننده ای از بمب اتمی، فناوری، گیاهان، حیوانات، آب و هوا، زمان، زبان، مقدسات، فناپذیری، مسکن و غیره ارائه می دهد. آنچه نتیجه می‌شود تصوری از چیزها به‌عنوان خلسه‌آمیز، رابطه‌ای، منحصربه‌فرد، و از همه مهم‌تر تحریک‌کننده‌تر، به‌عنوان پیوند ذاتی با کالایی‌سازی فن‌آوری‌شان است. کتاب چهارگانه یک اثر جدید بزرگ که فراتر از محدودیت های پژوهش هایدگر طنین انداز می شود، چیزی کمتر از یک تفکر پدیدارشناسانه جدید از رابطه و میانجی برای درک چیزهای اطراف ما پیشنهاد نمی کند.