جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

کتاب "المثل العلیا فی الاسلام لا فی بحمدون" اثر استاد "محمدحسین آل‌کاشف‌الغطاء" می باشد در این نوشتار ابتدا به بررسی شخصیت فکری محمد حسین آل کاشف‌الغطاء یکی علمای بیدارگر شیعه و مولف کتاب حاضر پرداخته شده و سپس دیدگاه‌های ایشان در مورد مقابله با اقدامات تفرقه‌افکنانه کشورهای اسلامی در جهان اسلام و ضرورت اتحاد و همدلی مسلمانان و با یکدیگر مقابله با فرقه‌گرایی منعکس گردیده است. در ادامه دیدگاه‌های ایشان در مورد دفاع از مبانی فکری و عقیدتی اسلامی در قبال حمله فکری مسیحیت نسبت به آن بیان گردیده و اهداف فکری و فرهنگی مسیحیت برای از بین بردن فرهنگ و تمدن اسلامی برجسته شده است. در بخش دیگری از کتاب به بحث درباره ابعاد مختلف نشست علمای مسلمان در شهر بحمدون عراق و تصمیم‌گیری در مورد سلطه کشورهای استکباری به ویژه کشور استعماری آمریکا بر بلاد اسلامی پرداخته شده تصمیمات اتخاذ شده در این نشست فرهنگی گزارش شده است.

«صحیفه حج» مجموعه‌ اى است از سخنرانى‌ ها و پیام‌ هاى امام خمینى (ره) و مقام معظم رهبری پیرامون مناسک سیاسى - عبادى حج که به زبان فارسى و در سال 1382 ش، منتشر شده است. در مقدمه، به این نکته اشاره شده است که پیروزى‌ انقلاب اسلامى، در پرتو اندیشه‌ هاى تابناک امام‌ خمینى (ره) حج را نیز همچون سایر معارف و احکام اسلامى، در جایگاه واقعى خویش نشاند و سیماى راستین و محتواى غنى آن را نمایاند. جلد اول، در بردارنده مجموعه 99 عنوان سخنرانى و پیام از امام خمینى (ره) مى‌ باشد که بدون تبویب و فصل‌ بندى خاصى و بر اساس تاریخ صدور، از بهمن 1349 ش، تا 29 تیر 1367 ش، تنظیم شده است. در این پیام، به ضرورت چاره‌ اندیشى مسلمانان براى مقابله با استعمار و اهمیت اجتماع آنان در مناسک حج، به این منظور اشاره شده است. ایشان سپس به انتقاد از انقلاب سفید شاه پرداخته است. در پیام دیگرى که در 15 شهریور 1360 ش، در جماران و به‌ مناسبت فرا رسیدن ایام حج، صادر گریده، امام به تبیین فلسفه و اسرار حج پرداخته است. جلد دوم، دربردارنده پیام‌ هاى مقام معظم رهبرى به حجاج و دست‌ اندرکاران حج، از تیرماه 1368 تا اسفندماه 1381 مى‌ باشد. در نخستین پیام، حج کانون معارف اسلام و مظهر توحید دانسته شده و با اشاره به اینکه حج بدون برائت، حج نیست، به این نکته اشاره شده است که تفکیک دین از سیاست، یکى از بزرگ‌ ترین مظاهر شرک مى‌ باشد.

در این گفتار به بررسی دیدگاه های ملک الشعراء بهار (متوفای 1330 ش) و جمیل صدقی الزهاوی (متوفای 1932 م) در باب استعمارستیزی در اشعار آنها پرداخته می شود. با توجه به این که دو شاعر در یک زمان زندگی می کرده اند، اشتراک های زیادی میان افکار آنها دیده می شود.روابط متقابل میان ملل عالم به خصوص ملل هم جوار، از دیرباز مرسوم و متداول بوده است. در این میان رابطه فرهنگی و ادبی ملت ایران و عراق در طول تاریخ، بیش از هر ملت دیگری بوده است. در واقع ادبیات هر ملتی منعکس کننده اوضاع سیاسی- اجتماعی آن ملت است و تشابه افکار و مضامین ادبی علاوه بر تاثیر و تاثر شاعران و نویسندگان از یکدیگر، می تواند نشان دهنده نیازها و معضلات یکسان جوامع بشری باشد.این مقاله به روش کتابخانه ای نوشته شده که در ابتدا از مطالب مورد نیاز فیش برداری و طبقه بندی گشته و سپس به نگارش مطالب به صورت توصیفی – تحلیلی پرداخته شده است.در این مقاله، پس از بحث مختصری پیرامون ادبیات و اوضاع سیاسی – اجتماعی در ایران و عراق و زندگی دو شاعر، به بررسی استعمارستیزی و مخالفت با دخالت بیگانگان در نگاه آن دو پرداخته و اشعاری مناسب به عنوان شاهد آورده می شود. یکی از مهمترین فواید این پژوهش ها علاوه بر نشان دادن پیوند نزدیک ادبیات با اوضاع و احوال سیاسی و اجتماعی، درک بهتر تعامل ادبی و فرهنگی ادبیات فارسی با کشورهای عربی است .

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (pdf) مراجعه فرمایید.