جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

یکی از پایه ای ترین مباحثی که در فلسفه ی دین مطرح است، بحث « ارتباط علم و دین» است و لازم است که مبانی این بحث و نیز چگونگی ارتباط این دو مقوله با همدیگر به گونه ای مستدل بررسی شود؛ در این میان سؤالاتی مطرح است: آیا علم و دین با همدیگر تعارض دارند و یا اینکه متعارض نبوده بلکه با هم مرتبط هستند؟ آیا در صورت ارتباط علم و دین، این ارتباط به گونه ای مکمّل هم اند؛ یا اینکه از نوع تمایز است؟ آیا نظریه ی تکامل به عنوان نماد تعارض علم و دین با کتب مقدس تعارضی حقیقی دارد؛ یا ظاهری؟ در صورت اثبات تعارض این دو حوزه، آیا می توان دلیلی را که در عصر مدرنیته برای این نوع ارتباط در فضای مسیحیت مطرح گردید، برای اسلام هم مطرح کرد؟ و بالاخره نگاه اسلام درباره ی ارتباط علم و دین چگونه است و متفکران اسلامی بخصوص ایرانی و معاصر چه پاسخ هایی به این سؤالات داده اند؟ در این پایان نامه در بخش مقدماتی به تعریف علم ودین و بیان یک سری از کلیات مربوط به این بحث پرداخته شده است. در بخش اول دیدگاه های مختلف در باره ی ارتباط علم و دین را مورد بررسی قرار می دهیم و سپس به بررسی و تحلیل نظریه ی تکامل، مبانی، ادله، لوازم و پیامد های کلامی، اخلاقی و انسان شناختی آن خواهیم پرداخت. در نهایت در بخش دوم مواجهه ی متفکران مسلمان ایرانی معاصر با این مسأله بررسی خواهد شد. در این میان نظر متفکرانی چون مرحوم علامه طباطبایی، شهید مطهری، آیت الله مشکینی –رحمهم الله تعالی- ، آیت الله مکارم، سبحانی و مصباح یزدی حفظهم الله تعالی و مرحوم سحابی بیان شده، نتیجه گیری نهایی اخذ خواهد شد.

یکی از مهم ترین و معروف‌ترین نظریّات در عرفان نظری، «عالم ثبوت» و یا «اعیان ثابته» می باشد که به کوتاه ترین بیان چنین تعریف می‌شود: «حقیقت ممکنات ، در علم حق تعالی.». از سوی دیگر، بعضی متکلّمین معتقد به عالمی میان وجود و عدم و یا اعمّ از وجود به نام «عالم ثبوت» هستند که از گرایش آنها به «واقع گروی بی‌واسطه[1]» در ادراکات حسی، بوجود آمده است. در این نوشتار، قصد بررسی تطبیقی این دو نظریه را داریم. همچنین در نظر داریم بررسی کنیم که آیا ابن عربی در دستگاه معرفتی خود در قسمت «اعیان ثابته»، معتقد به چه نوع واقع‌گروی بوده است؟ آیا می توان وی را همچون بعضی متکلّمین واقع‌گرای بی‌واسطه نامید؛ یا با این نظریّه او را باید واقع‌گرای با واسطه[2] نامید؟

چگونگی ایجاد کثرات عالم ازعلت واحد من جمیع الجهات، از مهم‌ترین سوالات اندیشمندان به‌خصوص فلاسفه بوده و ایشان را به طرح نظرات گوناگون سوق داده است. محور اصلی این مقاله بررسی تطبیقی ایجاد کثرات عالم در آراء ابن عربی، ابن‌سینا و ملاصدراست و با بررسی این آراء و همچنین طرح مباحثی همچون مقایسه حقیقت محمدیه، صادر نخست و عقل اول به این نتیجه می‌رسد که حقیقت محمدیه همان حقیقت وجودی حضرت محمد مصطفی صلی‌الله علیه وآله است و وجود والای آن جناب صلی‌الله علیه وآله، عقل اول، ممکن اشرف، کثیری در عین وحدت و واحدی در عین کثرت و صادر نخست (به اعتباری) از حق‌تعالی و نزدیک‌ترین وجود طبق مراتب تشکیکی وجود، به حق اول است. بنابراین این حقیقت است که سبب ایجاد کثرات عالم از واحد بما هو واحد است

یکی از مباحث باب امامت بحث ولایت امام و چگونگی تصرف او در عالم است. از آنجا که از سویی ایمان و معرفت کامل از طریق شناخت حقیقت وجودی ائمه علیهم السلام حاصل می­شود؛ و از دیگر سو امام به‌عنوان انسان کامل، سرچشمه خیرات کثیر به عالم است؛ پیشوای عالمیان در امور ظاهری و باطنی است، بر آن‌ها ولایت دارد. در این نوشتار، نویسنده تلاش کرده پس از تبین مفاهیم و معانی که شامل امام، فیض، ولایت و ولایت تکوینی است؛ به تبیین جایگاه امام علیه السلام در عالم تکوین بپردازد و با توضیح حقیقت نوری ائمه علیهم السلام و ولایت تکوینی ایشان به بیان دیدگاه آیت الله جوادی آملی می­پردازد. وی همچنین در بخش آخر مقاله شئون وآثار ولایت تکوینی را که از مصادیق آن می­توان به تحقق مخلوقات و بقای عالم و نزول برکات، با تاکید بر دیدگاه آیت الله جوادی آملی به چگونگی وجود وتصرف ائمه علیهم السلام در عالم اشاره کرده است و به توضیح مسائل مذکور می­پردازد. و بدین ترتیب جایگاه امام را به‌روشنی بیان کرده است.

تحقیقی در بیان ذکر و یاد خدا، یاد مرگ، برزخ و قیامت با تکیه بر آیات و روایات است. پژوهش حاضر در دوازده فصل تنظیم شده است. نویسنده ابتدا به بررسی اقسام و مراتب ذکر پرداخته، در این بررسی به چهار دسته بندی از اقسام و مراتب ذکر اشاره کرده است که از آن جمله مراتب چهارگانه ذکر از دیدگاه اهل معرفت، مراتب سه گانه ذکر از بعد تأثیر، اقسام و مراتب سه گانه ذکر از بعد مذکور و اقسام و مراتب کمّی ذکر می باشد. سپس شرایط ذکر را یادآور شده است که شامل به کار گرفتن عقل و اندیشه، برخورداری از معرفت و شناخت کافی درباره ذکر و موضوعات آن، داشتن روحیه تسلیم، استقامت در ادامه راه و انابه است. وی در ادامه علاقه مندی به یاد خدا و بی رغبتی نسبت به دنیا، محاسبه و ارزیابی عملکرد خویش، غافل نبودن از دعا و نهراسیدن بلکه مشتاق بودن به مرگ را از نشانه های ذکر و ذاکران برشمرده است. نویسنده آثار و برکات یاد خدا را بیان کرده و سپس یاد مرگ، برزخ و معاد را که به نوعی یاد خدا محسوب می شود در فصل مستقلی تبیین کرده است. بیان سرگذشت ها و مطالعه آن ها در مورد یاد خدا از دیگر مباحثی است که نویسنده چنین مورد را ذکر کرده است. و در پایان نیز به عوامل، موانع و آفات ذکر اشاره کرده و نمونه ها و الگوهایی عملی از ذاکران و صالحان را معرفی می کند.

در مواجهه با بحث رابطه علم و دين، رويكردهای مختلفی ميان فيلسوفان دين، رايج است. در مجموع می توان چنـد دسـته را مهـمتـرين رويكـرد دانسـت كـه از آن جملـه رويكـرد تعارض محور، رويكرد تمايز محور و رويكـرد تكامـل محـور ـ هركـدام شـامل تعـدادی از نظريات ـ می باشد. اين مقاله در صدد است تا رويكرد تعارض محور را به دو گونه تبيـين و سپس نقد كند. در گونه اول، تلاش بر ايـن اسـت كـه نگـاهی معرفـت شـناختی بـه مسـئله تعارض افكنده شود و از اين منظر ارزيابی گـردد. در گونـه دوم، ابتـدا مصـاديق مختلـف درباره نظريات تعارض محور ذكر می شـود. از طرفـی نظريـاتی ماننـد نظريـه ماترياليسـم و امپرياليسم علمی و از طرف ديگر نظرياتی ماننـد اصـالت نـص در كتـاب مقـدس، تحكـم برخاسته از كليسا و ...، نقل و سپس نقد و بررسی می شود.