«فضائل الشیعة»، نوشته شیخ صدوق، ابو جعفر محمد بن على بن حسین بن بابویه قمى (305- 381 ق)، از بزرگان فقها و روات شیعه در قرن چهارم هجرى است.
این کتاب، به زبان عر
... ربى و حاوى روایاتى از ائمه (ع) درباره مقام و منزلت شیعیان محمد و آل محمد (ص) است.
بعد از وفات حضرت رسول خدا (ص) حکومت هاى وقت سعى و تلاش فراوانى در خانه نشین کردن اهل بیت آن حضرت داشتند. آنان پیروان و شیعیان اهل بیت را قتل عام کرده و یا در زندان ها و زیر شکنجه به شهادت مى رساندند.
تبلیغات شدیدى هم علیه شیعه به راه انداخته بودند و به آنها رافضى مى گفتند؛ یعنى کسانى که راه عموم مردم را ترک کرده اند.
در این میان، علما و فقهاى شیعه با فداکارى و از خود گذشتگى به نقل روایات نبى اکرم و اهل بیت آن حضرت، درباره مقام و منزلت ائمه (ع) و یاران آنان پرداختند تا مقام حقیقى اهل بیت عصمت و طهارت و شیعیانشان را بر دیگر مسلمانان آشکار نمایند و اسلام حقیقى و راه حق را بر مردم نمایان گردانند.
شیخ صدوق نیز یکى از راویان بزرگ شیعه به شمار مى آید که در همین راستا این کتاب را به نگارش درآورده است.
کتاب فضائل الشیعة، از زمان نگارش، مانند دیگر کتاب هاى شیخ صدوق، مورد توجه علما و فقهاى شیعه قرار گرفته و در بسیارى از مجموعه هاى روایى، مانند بحارالانوار علامه مجلسى، از آن نقل شده و به آن استناد گردیده است.
کتاب حاضر، به حدى مورد توجه واقع شده که محدث نورى یک نسخه از آن را به خط خود نگاشته است که این نسخه هم اکنون در دسترس مى باشد.
بیشتر