جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی: فرااخلاق از دیدگاه اول شخص در قالبی بدیع به موضوعات و مضامین اصلی فرااخلاق معاصر، مطالعه تحلیل تفکر اخلاقی و قضاوت می پردازد. متاتتیک کمتر به این موضوع می‌پردازد که چه اعمالی درست یا نادرست هستند تا اینکه منظور ما از «درست» و «نادرست» چیست. این کتاب با نگاهی به طیف وسیعی از موضوعات از جمله زبان اخلاقی، واقع‌گرایی و ضد واقع‌گرایی، دلایل و انگیزه‌ها، نسبیت‌گرایی و پیشرفت اخلاقی، دانشجویان و خوانندگان عمومی را درگیر می‌کند تا درک آنها از اخلاق و گفتمان اخلاقی به‌عنوان شیوه‌های فرهنگی افزایش یابد. کاترین ویلسون به طور ابتکاری از یک راوی اول شخص استفاده می کند تا گام به گام تاملات یک فرد را گزارش کند، که از موضع شکاکیت رادیکال شروع می شود، در مورد امکان دانش اخلاقی عینی. از خواننده دعوت می شود که این استدلال را دنبال کند و هر نکته اصلی را به چالش بکشد یا با آن موافقت کند. به تدریج، راوی به نتایج قطعی معینی درباره «بایدها» و هنجارها در ارتباط با نفع شخصی، احتیاط، هنجارهای اجتماعی و در نهایت اخلاق هدایت می‌شود. شک غلبه می‌کند و راوی به درک خوبی از چگونگی امکان‌پذیری دانش اخلاقی و پیشرفت اخلاقی می‌رسد، هرچند اغلب طولانی است. متا اخلاق از دیدگاه اول شخص که به صورت قابل دسترس نوشته شده است، هیچ آموزش قبلی در فلسفه را پیش فرض نمی گیرد و برای فیلسوفان، دانشجویان و خوانندگان عمومی علاقه مند به درک بهتر اخلاق به عنوان یک جستار فلسفی شخصی، خواندنی است.

این مقاله، چهارمین مقاله مجله حاضر (lokāyata) از صفحه 33 تا 44 می باشد.

بر اساس تقلیل­ گرایی اخلاقی طبیعت­ گرا، ویژگی­های اخلاقی به ویژگی­های غیراخلاقی طبیعی و تجربی ازقبیل لذت و کامیابی کاهش می­یابند. در این رویکرد باورهای حاکی از مشاهده‌های غیراخلاقی به عنوان پایه و مبنا برای توجیه باورهای اخلاقی به ­شمار می ­آیند. این ادعا بر پایۀ پذیرش «امکان استنتاج باید از هست» و گسترش آن به حوزۀ معرفت ­شناسی است. از نظر نگارنده این رویکرد با عنوان مبناگرایی اخلاقی غیرشهودگرا پاسخی به استدلال تسلسل قهقرایی به ­شمار می‌آید؛ اگرچه با چالش‌هایی روبه‌روست که در این نوشتار به آن پرداخته شده است تا اینکه به موضع مختار نیز در حوزۀ توجیه باور اخلاقی اشاره شود. پیامد تبیین رویکرد حاضر این است که پیوندی وثیق میان اخلاق هنجاری و فرااخلاق وجود دارد؛ به این صورت که بحث توجیه باور اخلاقی تأثیرگذار در شناسایی قلمرو مصادیق نظریۀ هنجاری اخلاقی، به‌ویژه فایده ­گرایی و خودگرایی طبیعت ­گرایانه است.