جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

موضوع این پژوهش « لباس واحکام آن در قرآن وروایات » می باشد .این پژوهش در صدد آن است تا با استفاده از آیات وروایات مربوطه به اهداف ذیل دست یابد : بررسی معنا ومفهوم لباس ومعانی ساختارهای آن در قر آن ، بررسی تاریخچه ی لباس وفلسفه ی پوشش ، بررسی سیره وروش بزرگان دین در مسأله پوشش و لباس ، بررسی خصوصیات لباس زن مسلمان ، بررسی احکامی چند در باره ی لباس مانند لباسهای ممنوعه ، لباس نماز گزار وحج گزار، اسراف وتجمل پرستی در لباس وبخشش لباس ، بررسی ارزش اخلاقی لباس ، بررسی مفهوم لباس شهرت و لباس تقوی و بررسی خصوصیات لباس در آخرت . روش این تحقیق با توجه به امکانات وهدف تحقیق ، روش توصیفی تحلیلی است . پس از گرد آوری اطلاعات وتجزیه وتحلیل آنها نتایج زیر حاصل شده است : لباس عبارت است از آنچه که بر تن پوشند ، پوشاک ، پوشش وجامه . ساختارهای ( لبس / لباس) در قرآن به صورت فعل در معانی پوشیدن و مشتبه ساختن وبه صورت اسم در دو معنای حقیقی ومجازی به کار رفته است . پوشش ولباس که یک امر فطری بوده ، برای پوشاندن بدن وحفظ آن از سرما وگرما وآلودگی ومایه ی آبرو وآراستگی انسان است . بزرگان دین ما همواره بر ساده پوشی وپاکیزه گی لباس تأ کید فراوان داشته واین سیره وروش آنان بود . در بخش « لباس زن مسلمان » مشخص شد که لباس آنان نباید نازک و بدن نما باشد ونیز منظور ا ز خُمُر و جلباب وفلسفه ی حجاب تبیین شد. ودر بحث ازاحکام لباس، لباسهای ممنوعه بر شمرده شد که از آن جمله است : پوشیدن لباس جنس مخالف ، پوشیدن لباس حریر برای مردان ، پوشیدن لباس نازک و بدن نما ، پوشیدن لباس شهرت و پوشیدن لباس برای مباهات. ودر ادامه به ویژگیهای لباس نماز گزار و مُحرم( حج گزار )اشاره شده وپاره ای از آداب لباس پوشیدن وکفش پوشیدن بیان شده است . در بخش پنجم مشخص شد که منظور از لباس تقوی که بهترین لباسهاست ، انجام کارهای شایسته ، ترس از خدا ، لباس جهاد ولباس ایمان به خدا می باشد ونیز اینکه لباس بهشتیان از ابریشم می باشد و لباس کفار وجهنّمیان از آتش است . پژوهشگر در انجام این تحقیق با محدودیتهایی چون نبود امکانات نرم افزاری در محل سکونت مواجه بوده است . در پایان پیشنهاد می گردد که تحقیقی مجزا از دیدگاه قر آن وروایات در باره ی « وسایل زینتی وزینت آلات »که رابطه ی نزدیکی با بحث پوشش و لباس دارد ، صورت گیرد .

اگرچه زن و مرد در جوهر و ماهیت انسانیت یکسانند و تمایزی در حقیقت و نوع آنها نیست، ولی تفاوت هایی نیز با یکدیگر دارند که به ویژگی های جسمانی و روانی آنها بازمی گردد، به گونه ای که تفاوت طبیعی و تکوینی میان زن و مرد، مطلبی غیرقابل انکار است. دین اسلام با حضور زن در جامعه مخالف نمی باشد، اما برای حضور زن در جامعه شرایطی براساس ویژگی های طبیعی زن (جسمی، روحی و...) و نوع کشش و ارتباطی که میان مرد و زن وجود دارد معین کرده است. هدف از این پژوهش، به دست آوردن ملاک ها و معیارهایی است که اسلام درباره حضور اجتماعی زن بیان کرده است. بنابراین، این پژوهش تلاش دارد با روش اسنادی و مطالعه آیات و روایات، به بیان ویژگی ها و ملاک های حضور اجتماعی زنان بپردازد. در این تحقیق، به چهار معیار اصلی (پوشش و لباس زنان، حفظ حریم ها و فاصله ها، عدم تبرج، و کنترل نگاه) برای حضور اجتماعی زنان پرداخته شده است که هر کدام دارای مؤلفه هایی می باشند.